Οι περιπέτειες του Ολυμπιακού στο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης ξεκίνησαν... ξαφνικά το 1993, όταν οι "ερυθρόλευκοι" επέστρεψαν μετά από χρόνια στα ευρωπαϊκά σαλόνια και χρειάστηκαν ακριβώς τέσσερα χρόνια για να καθίσουν στο θρόνο του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Το 1993 έμειναν στο παρά πέντε έξω από το Final 4 (για την ακρίβεια, έμειναν έξω για περίπου τρία εκατοστά όσα και η μύτη στο παπούτσι του Ζάρκο Πάσπαλιε, που πάτησε την πλάγια γραμμή στον προημιτελικό με τη Λιμόζ), το 1994 κέρδισαν τον Παναθηναϊκό στον πρώτο ελληνικό εμφύλιο ημιτελικό της ιστορίας, αλλά πλήρωσαν την αστοχία του Ζάρκο και την ευστοχία του Τόμπσον στον τελικό με την Μπανταλόνα, το 1995 το εμπόδιο του Σαμπόνις αποδείχθηκε τεράστιο (2 μέτρα και 20 εκατοστά για την ακρίβεια) και έτσι πήγε στράφι το δύο στα δύο επί του Παναθηναϊκού στον ημιτελικό, ενώ το 1996 είδαν τον Παναθηναϊκό να πηγαίνει στο Παρίσι μόνος του, απαλλαγμένος από το άγχος της ελληνικής μάχης και να επιστρέφει στην Αθήνα με το τρόπαιο.

Μπορεί να κατακτήσει τη φετινή Ευρωλίγκα ο Ολυμπιακός; Παίξτο σε απόδοση 9.50 στην vistabet

Την ίδια διαδρομή ακολούθησε ο Ολυμπιακός το 1997, όταν με προπονητή τον Ντούσαν Ίβκοβιτς πήγε ως φαβορί στη Ρώμη και συνέτριψε στο διάβα του τόσο την Ολύμπια Λουμπλιάνας στον ημιτελικό, όσο και την Μπαρτσελόνα στον αγώνα του τίτλου, με τους Ισπανούς να χάνουν σε δεύτερο συνεχόμενο τελικό από μια ελληνική ομάδα.

Την εποχή εκείνη ο Ολυμπιακός είχε μια πραγματική υπερομάδα με τον Ντέιβιντ Ρίβερς να κάνει... όργια στο παρκέ (28 πόντοι στον ημιτελικό και 26 στον τελικό) και τους Σιγάλα, Τόμιτς, Τάρλατς (11 πόντοι, 14 ριμπάουντ και 3 μπλοκ), Φασούλα, Παπανικολάου (11 πόντοι και 4 ριμπάουντ σε 12 λεπτά συμμετοχής στη... βρεφική ηλικία των 20) και Βελπ άξιους συμπαραστάτες (ενώ ο Γαλακτερός, ο Μπακατσιάς και ο Νάκιτς είχαν συμπληρωματικό αλλά πολύτιμο ρόλο) και έκανε πραγματική επίδειξη δύναμης στην ιταλική πρωτεύουσα. Η Oλύμπια Λουμπλιάνας δεν μπόρεσε ποτέ να κοιτάξει στα μάτια την αρμάδα του Ντούντα στον ημιτελικό, ενώ στον τελικό, οι "ερυθρόλευκοι" πάτησαν γκάζι στο δεύτερο ημίχρονο και ανάγκασαν τον Σάσα Τζόρτζεβιτς, τον μεγάλο σταρ των Καταλανών, να μονολογεί μετά τον αγώνα ότι "οι παίκτες του Ολυμπιακού ήταν ένα κλικ μπροστά σε ό,τι κάναμε", κερνώντας... πικρό φαρμάκι τον προπονητή του, Αϊτο Ρενέσες.

Στις χρυσές σελίδες του τελικού, γράφτηκε η κραυγή "το δεύτερο" του Γιώργου Σιγάλα την ώρα της απονομής, λίγες εβδομάδες μετά το... "πρώτο", που δεν ήταν άλλο από το τρόπαιο του Κυπέλλου Ελλάδας. Ένα μήνα αργότερα, θα ακολουθούσε και το "τρίτο", με τον Ολυμπιακό να κατακτά το ελληνικό πρωτάθλημα στους τελικούς απέναντι στην ΑΕΚ (του Ιωαννίδη...) και να πετυχαίνει το πρώτο triple crown στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ!

Για... αναμνήσεις από τα δοξασμένα 90s -και τα παραμυθένια 80s- του ελληνικού μπάσκετ, υπάρχει και το Twitter (@sili81).