«Θα σας νικήσω με το Μάριτς»

«Απόψε θα σας νικήσω με το Λόγκαν, τον Καλάθη, τον Περπέρογλου, το Σμιθ και το Μάριτς», φαίνεται ότι σκέφτηκε ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς πριν τον καθοριστικής σημασίας αγώνα του Παναθηναϊκού στο Καζάν. Μολονότι η ομάδα θύμιζε μισοδιαλυμένη διαδήλωση στα πρώτα λεπτά, το μήνυμα του Σέρβου έφτασε ατόφιο στα αυτιά φίλων και εχθρών: «Δεν έχουμε τίποτε να φοβηθούμε από την Ούνιξ, θα κερδίσουμε εύκολα».

Αυτή η τελευταία λεξούλα, το «εύκολα», ήταν η μοναδική λεπτομέρεια που χάλασε κάπως τη συνταγή. Το διπλό σημειώθηκε μα αρκετή δυσκολία, οι Ρώσοι υποχρεώθηκαν να συμβιβαστούν με τη δεύτερη θέση (δώρο του Φώτση και του Μπουρούση αυτή) και ο Παναθηναϊκός μπήκε σε τροχιά προς το φάιναλ-φορ. Ποιος φίλαθλος με τα σύγκαλά του πίστευε ότι ο πρωταθλητής Ευρώπης θα επέστρεφε ηττημένος από τις εσχατιές της Ευρώπης;

Και πόσοι ποντάρουν έστω ένα σέκελ στη Μακάμπι για τα προημιτελικά; Μόνο αν συμβούν συνταρακτικά πράγματα θα χάσουν οι «πράσινοι» το εισιτήριο για την Κωνσταντινούπολη. Εκεί βέβαια θα εμφανιστούν με την ετικέτα του αουτσάιντερ κολλημένη στο κούτελό τους. Τέτοιο αουτσάιντερ, όμως, ουδείς θέλει να συναντήσει στο δρόμο του.

Ο ημιτελικός με την ΤΣΣΚΑ θα είναι “classic” με τα όλα του. Στις 11 Μαϊου δεν πρόκειται να ξεκινήσει ο Λόγκαν ούτε ο Μάριτς…

Προτρέχω, αλλά υποψιάζομαι ότι συμφωνείτε μαζί μου. Η Μακάμπι του 2012 δεν μου φαίνεται ικανή να κατατροπώσει τον Παναθηναϊκό σε σειρά 5 αγώνων. Όπως την είδα και στο χθεσινό αγώνα με τη Μπαρτσελόνα, είναι μία ομάδα απρόσωπη, χωρίς φρεσκάδα, χωρίς ομοιογένεια, χωρίς προσωπικότητα. Η εκρηκτικότητα του πρώτου διμήνου εξανεμίστηκε με τη φυγή του Φάρμαρ, η διάθεση για γρήγορο ρυθμό σταματάει στις αργές αντιδράσεις των περιφερειακών της, ενώ η δύναμη πυρός μέσα στις ρακέτες αυξομειώνεται ανάλογα με τα κέφια του Σοφοκλή Σχορτσανίτη.

Οσο κι αν φαίνεται παράξενο, παίκτης-κλειδί αυτής της ομάδας είναι ο Θοδωρής Παπαλουκάς, ο μοναδικός που μπορεί να της δώσει κατευθύνσεις, στόφα και μπρίο. Τώρα που έφτασαν τα πλέι-οφ, ο Ντέιβιντ Μπλατ θα τον ανεβάσει στις επάλξεις και θα τον ρίξει στην πρώτη γραμμή της μάχης.

Αλλά ο Θοδωρής δεν είναι πια ο σούπερμαν του 2006 ή του 2007. Ο Παναθηναϊκός δεν τον φοβάται. Το Ναβάρο φοβόταν, τον Έιντσον, τον Πιτ Μάικλ και το Μαρσελίνιο Χουέρτας. Ας πάει φέτος η Ούνιξ να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά της Βαρκελώνης.

Θα χρειαστεί βέβαια να βελτιώσει τις επιδόσεις του ο Παναθηναϊκός για να αποφύγει τις περιπέτειες απέναντι στη Μακάμπι. Ο Διαμαντίδης είναι μονίμως ντεφορμέ, ο Μπατίστ νιώθει τα χρόνια να περνάνε, ο Περπέρογλου αντιμετωπίζει ακόμη δυσκολίες, ο Καλάθης μοιάζει καθηλωμένος σε κινούμενη άμμο, ο Τσαρτσαρής ψάχνει τον καλό εαυτό του, ο Λόγκαν παραμένει λίγος.

Στον Παναθηναϊκό του 2012, όλα αρχίζουν και τελειώνουν στο πρόσωπο του Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Το στοίχημα των ημερών είναι να βρεθούν λύσεις μέχρι να ξαναβρούν τη χαμένη τους ταυτότητα οι βασικοί παίκτες που εσχάτως υστερούν. Η άμυνα φέρνει τα λεφτά στην τράπεζα και οι «μπαλαντέρ» που έρχονται από τον πάγκο φροντίζουν για τους τόκους.

Χθες, στο Καζάν, έστειλαν τους "πράσινους" στο ταμείο -χωρίς να διαπρέψουν- ο Γιασικέβιτσιους, ο Καϊμακόγλου, αλλά και ο ξεχασμένος Μάριτς. Αλήθεια, είχε διακριθέντες ο χθεσινός Παναθηναϊκός; Είχε δίκιο τελικό ο Ομπράντοβιτς. Ήταν εύκολο το ματσάκι με την Ούνιξ.

Μεσολαβούν 20 μέρες μέχρι τον πρώτο αγώνα με τη Μακάμπι. «Τρεις εβδομάδες ανασυγκρότησης και μελέτης», θα πει ο βιαστικός. Για τον Παναθηναϊκό και, αν πάνε όλα δεξιά απόψε, για τον Ολυμπιακό. Θείο δώρο για να οργανώσουν οι ομάδες μας την τελική τους έφοδο.

Ωστόσο, υπάρχει και ένας, όχι ακριβώς κρυφός, ύφαλος: ο τελικός του Κυπέλλου Ελλάδας, ικανός να αποπροσανατολίσει τους δύο φιναλίστ και να απομυζήσει περισσότερες δυνάμεις απ’ό,τι θεωρητικά του αναλογεί.

Οι υπόλοιπες χώρες ξεμπέρδεψαν με το Κύπελλο πριν φύγει ο Φλεβάρης. Εμείς κάνουμε ό,τι μπορούμε για να βάλουμε τρικλοποδιές στους πρεσβευτές του ελληνικού μπάσκετ στην Ευρώπη. Μέσα στην τούρλα της Ευρωλίγκας, έχουν ν’ασχολούνται και με την πολιορκία του κουραδόκαστρου.

Πάλι καλά που δεν έσκασε και κάποιο ντέρμπι πρωταθλήματος μέσα σ’αυτό το εικοσαήμερο…