Με μία «μεγάλη» νίκη έφυγε η Ξάνθη από το «Απόστολος Νικολαϊδης». Σε αυτές τις περιπτώσεις τα... φώτα όλα πέφτουν στους εκάστοτε σκόρερ. Ισως και λογικά. Οι αμυντικοί είναι διαχρονικά οι... αδικημένοι, καθώς εκείνοι κάνουν την «βρώμικη» δουλειά. Στην Λεωφόρο ο Χρήστος Λισγάρας ήταν εκ των κορυφαίων της ομάδας του, αν και δεν υστέρησε κανείς.

Ο 30χρονος στόπερ έβγαλε το ματς με οκτώ επεμβάσεις (π.χ ο Ζίφκοβιτς είχε επτά αν και πορτιέρο), δείγμα της... πολύς δουλειάς που έκανε. Μάλιστα έβγαλε το 90λεπτο με μόνο ένα λάθος. Ο έμπειρος αμυντικός μίλησε στο Match Review του gazzetta.gr για τη νίκη της Κυριακής και όχι μόνο.

Το καλοκαίρι ήρθαν πολλά καινούργια παιδιά. Θέλαμε χρόνο για να δέσουμε. Από την αρχή της προετοιμασίας δουλεύουμε πολύ καλά και αυτό αρχίζει να φαίνεται. Δεν ξεκινήσαμε καλά, όμως αυτό μας συσπείρωσε. Μας έκανε ακόμη πιο δυνατούς. Ετσι έχουμε ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο και βελτιωνόμαστε συνεχώς.

Οχι, δεν συμφωνώ. Οχι, όχι...Πιστεύω πως οι μεγάλες ομάδες έχουν ποιότητα και βάθος.... Εχουν πολλά πράγματα, αλλά έτσι μηδενίζεται η δική μας προσπάθεια. Το έχω ακούσει και εγώ να το λένε. Οχι μόνο για τη δική μας νίκη, αλλά γενικά όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Ομως δεν είναι έτσι. Παίζουμε και εμείς (σ.σ. εννοώντας οι «μικρομεσαίοι»). Πάρτε για παράδειγμα το δικό μας παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό. Δεν μας απείλησε σχεδόν καθόλου.

Σε κάθε ματς ο οποιοσδήποτε παίκτης έχει πάντα κίνητρο και θέλει να κερδίζει. Ανεξάρτητα από τον αντίπαλο. Ισχύει το ίδιο και απέναντι στις «μεγάλες» ομάδες. Μπορεί να ακούγεται... λογικό ότι σε τέτοιες περιπτώσεις υπάρχει έξτρα κίνητρο, αλλά δεν υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση. Πάντα έχεις το ίδιο κίνητρο όταν παίζεις.

Αμφότερα ήταν πολύ όμορφα. Αλλά ιδιαίτερα το δεύτερο, του Βασιλακάκη. Από τα πιο όμορφα που έχω δει. Οπως το περσινό που είχε σημειώσει ο Παπαστεριανός σε ένα παιχνίδι κόντρα στον Παναιτωλικό. Και τα δύο θα τα θυμάμαι.

Σίγουρα. Οταν αφήνει μία τέτοια μεγάλη πρόταση και πιστεύει σε εμάς τόσο πολύ, τότε και εμείς από την πλευρά μας θέλουμε να τον δικαιώσουμε. Παίζουμε για την ομάδα, για εμάς, για εκείνον. Αυτό μας δένει. Ολη την ομάδα.

Αυτό δεν ισχύει μόνο στην Ελλάδα. Ετσι είναι πλέον το ποδόσφαιρο. Δεν υπάρχουν πλέον τόσο μεγάλες αποστάσεις. Οχι μόνο εδώ, αλλά και στην Ευρώπη. Εχουν μικρύνει όντως. Το δικό μας πρωτάθλημα φέτος θα είναι πολύ απρόβλεπτο. Αυτή την εντύπωση μου δίνει.

Είναι μία υγιής ομάδα, χωρίς οικονομικά προβλήματα και με πολύ καλές εγκαταστάσεις. Προσφέρει τα πάντα σε έναν παίκτη,. Οτι χρειάζεται για να σκέφτεται μόνο το ποδόσφαιρο. Και να σου πω το μεγάλο μυστικό. Ολα αυτά τα χρόνια είναι ΟΜΑΔΑ. Με όλη τη σημασία της λέξεως.

Το ποδόσφαιρο έχει γίνει πολύ πιο δυναμικό. Θέλει πιο πολύ τρέξιμο, δυναμική και με περισσότερη τακτική. Εχει αλλάξει αρκετά από την εποχή που ξεκίνησα. Πρέπει και οι 11 να κάνουν άμυνα και επίθεση. Πρέπει να είναι ένα. Αυτό δείχνουν άλλωστε και ομάδες όπως η Ατλέτικο και η Γιουβέντους.