Στις 9 Μαΐου η ΠΑΕ Ατρόμητος ανακοίνωσε την επέκταση της συνεργασίας της με τον Τραϊανό Δέλλα. Η κίνηση αυτή έδειχνε πως ο Γιώργος Σπανός πίστευε στις ικανότητες του νεαρού τεχνικού. Πως να μην το κάνει άλλωστε, μετά την τρομερή πορεία του Ατρόμητου στον δεύτερο γύρο. Βλέπετε οι Περιστεριώτες σε μια άσχημη σεζόν έφτασαν τρεις βαθμούς μακριά από την Ευρώπη.

Όλα αυτά χωρίς να κοιτάξεις πίσω από τις λέξεις... Αν το έκανες έβλεπες έναν έντονο προβληματισμό, αλλά και ένα «δώσε μια ευκαιρία». Προβληματισμό που άρχισε να υπάρχει στις 20/4 μετά τον πρώτο ημιτελικό με την ΑΕΚ. Τότε η ήττα, αλλά περισσότερο οι επιλογές του Έλληνα τεχνικού (βλέπε Κοντοέ αντί Φυτανίδη και Γροντή αντί Στόιτσεφ) είχαν φέρει τα πρώτα σύννεφα πάνω από την θέση του στο Περιστέρι.

Μία εβδομάδα μετά είχαμε τον επαναληπτικό. Η εικόνα του Ατρόμητου καλύτερη, η εντεκάδα πιο λογική και εκεί στο 68' ο Μπρίτο έδινε... ζωή στο όνειρο των Περιστεριωτών για παρουσία στον τελικό. Η λογική κίνηση σε εκείνο το σημείο και όσο περνούσαν τα λεπτά ποια θα ήταν; Ο Ατρόμητος να διαχειριστεί το 1-0 και να στείλει το παιχνίδι στην παράταση. Ο Τραϊανός Δέλλας είχε άλλη άποψη και πήγε να χτυπήσει την πρόκριση.

Μία κόντρα στο 88' και ο Τζιμπούρ... πέταξε έξω τους Περιστεριώτες! Μετά το ματς στο ΟΑΚΑ, ακόμα μια λάθος διαχείριση από τον Έλληνα τεχνικό και... δεύτερο καμπανάκι!

Ο Ολυμπιακός, τα φιλικά και η αισιοδοξία

Παρ' όλα αυτά η ανανέωση, όπως είπαμε, ήρθε. Ήταν βλέπετε και αυτή η μία ευκαιρία ακόμα. Βασίστηκε στο γεγονός πως θα δημιουργούσε δική του ομάδα από το μηδέν. Και όντως έτσι έγινε. Από την πρώτη μέρα της προετοιμασίας το ρόστερ του Ατρόμητου ήταν σχεδόν ολοκληρωμένο. Παίκτες που ήθελε ο Δέλλας. Δικές του επιλογές.

Η αρχή του καλοκαιριού; Εξαιρετική! 3-1 τον Ολυμπιακό! Το σκορ όμως ήταν... μαγική εικόνα, με τους «ερυθρόλευκους» να έχουν δύο δοκάρια στο πρώτο μέρος. Αυτό φάνηκε στα επόμενα φιλικά. Η εικόνα του Ατρόμητου ήταν άσχημη και τελικά δεν ήρθε άλλη νίκη. Ο προβληματισμός είχε αρχίσει να κάνει πιο έντονη την εμφάνισή του, όμως η στήριξη υπήρχε.

Κάπως έτσι φτάσαμε στην πρεμιέρα. Αισιοδοξία για μια καλύτερη χρονιά σε σχέση με πέρσι. Βλέπετε, τα αποτελέσματα στο τέλος του πρωταθλήματος έδειχναν πως ο Δέλλας... το 'χει! Δεν ήταν όμως έτσι.

Η αρχή του τέλους

Με το... καλημέρα φάνηκε πως ο προβληματισμός που υπήρχε ήταν δίκαιος. Τραγική εμφάνιση στα Γιάννενα και το 3-0 ίσως ήταν και... κολακευτικό για τους Περιστεριώτες! Ο Δέλλας δεν μπόρεσε να διαχειριστεί ένα δύσκολο παιχνίδι. Παρουσίασε μια ασύνδετη ομάδα με πολλά προβλήματα στην άμυνα. Το χειρότερο όμως ήταν οι βοήθειες που δεν έδωσε από τον πάγκο.

Η πίεση στο πρόσωπό του ήταν πλέον ακόμα μεγαλύτερη. Το παιχνίδι με τον Παναιτωλικό ήταν τελικός για τον νεαρό τεχνικό. Γνώριζε και ο ίδιος πως με ήττα μπορεί να... χαιρετούσε! Τι έκανε γι' αυτό; Έβαλε τον Γροντή δεκάρι και τον Τόνσο στα αριστερά, όπου δεν είχε παίξει ποτέ ξανά στην καριέρα του!

Υπομονή και Δέλλας, τέλος!

Πριν την σέντρα είχαν αρχίσει να ακούγονται στο Περιστέρι εκφράσεις τύπου «τι κάνει πάλι...», αλλά όλοι ήλπιζαν να διαψευστούν. Αυτό δεν έγινε και πλέον ήταν δεδομένο πως εκείνες ήταν τελευταίες του ώρες στην ομάδα του Ατρόμητου. Αυτό το κατάλαβε και ο ίδιος, ασχέτως τι δήλωσε στη συνέντευξη Τύπου. Φάνηκε με το τελευταίο σφύριγμα. Πέρασαν 2-3 λεπτά μέχρι να σηκωθεί από τον πάγκο του για να κάνει τις καθιερωμένες του δηλώσεις.

Το τέλος του από τον πάγκο του Ατρόμητου ήταν θέμα χρόνου λοιπόν. Ο Δέλλας δεν έχασε την εμπιστοσύνη μετά τα Γιάννενα. Ουσιαστικά δεν την είχε απόλυτα ποτέ! Έπρεπε να την κερδίσει την φετινή χρονιά. Δεν έδωσε κάποιο πάτημα στα φιλικά, δεν το έκανε ούτε στις δύο πρώτες αγωνιστικές. Αντίθετα έκανε ότι μπορούσε για να δείξει πως σωστά υπήρχε αμφισβήτηση. Είχε χάσει τον έλεγχο από τα ματς του Κυπέλλου και μετά και δυστυχώς για εκείνον δεν τον επανέκτησε ποτέ.

Αν ο Ατρόμητος έσωζε τον βαθμό την Κυριακή, ο Δέλλας απλά θα έπαιρνε... παράταση ζωής. Πιθανότατα στην επόμενη γκέλα (ακολουθεί ο Αστέρας) να αποτελούσε τότε παρελθόν. Όπως είπαμε, ήταν θέμα χρόνου. Κάτι που δεν αναφέραμε και θα ήταν λάθος αν δεν το κάναμε έστω και τώρα, είναι και ο παράγοντας κόσμος. Στο Περιστέρι εδώ και αρκετούς μήνες ο κόσμος δεν πίστευε σε εκείνον και ίσως ήταν και τυχερός που το παιχνίδι με τον Παναιτωλικό έγινε κεκλεισμένων.