Είχε προηγηθεί το γλέντι επί της Χετάφε. Με εκείνο το 6-0 η Μπαρτσελόνα βρισκόταν πανηγυρικά στο +10 από την 2η Ατλέτικο, ενώ με τη Ρεάλ πλέον δεν ασχολούνταν καν. Απαντες ήταν λογικό να γράψουν ότι η La Liga για το 2016 είχε σίγουρο πρωταθλητή. Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί άραγε ότι από τα μέσα Μαρτίου οι Καταλανοί δεν θα έκαναν ξανά νίκη; Πως από τους εννέα διαθέσιμους πόντους που θ’ ακολουθούσαν, θα μάζευαν μόνο έναν; Και όμως έτσι συνέβη, με συνέπεια η μάχη για τον τίτλο στην Ισπανία να έχει φουντώσει ξανά για τα καλά μετά και την –ως συνήθως- ατυχή σαββατιάτικη επίσκεψη της ομάδας του Λουίς Ενρίκε στο «Ανοέτα». Τι έχει φταίξει όμως και βρέθηκε η Primera να έχει και πάλι αγωνία;

Η αρχή του κακού βρίσκεται εκεί, όπου δεν περίμενε κανείς να συμβεί. Στο «Μαδριγάλ» (20 Μαρτίου) η Μπάρτσα προηγήθηκε 0-2 στο 41’. Αυτή ήταν μαζί με τη Σοσιεδάδ οι δυσκολότερες αποστολές που της είχαν απομείνει για εκτός έδρας και αυτήν έδειχνε να την καθαρίζει με συνοπτικές διαδικασίες. Ωστόσο, στο Β’ μέρος κάθισε εντελώς και δέχτηκε την ισοφάριση (2-2) από τη Βιγιαρεάλ. Και πάλι καλά που δεν ηττήθηκε έτσι όπως πήγε το ματς. Η πνευματική χαλάρωση και η σωματική κούραση ήταν εμφανή σημάδια που δεν γινόταν να μην τα εντοπίσεις από την πρώτη κιόλας ανάγνωση.

Ακολούθησε η ήττα στο Clasico και πάλι με κούραση εμφανή στην επανάληψη και κάπου εκεί άρχισαν να ζώνουν τα φίδια τους Μπλαουγκράνα. Ακόμα και η ανατροπή στο Champions League επί της Ατλέτικο συνέβη, επειδή οι Μαδριλένοι ξέμειναν από το 36’ με παίκτη λιγότερο. Πλέον ο Λουίς Ενρίκε το είχε κατανοήσει πλήρως: η ομάδα του ήταν σκασμένη. Η εν λόγω κατανόηση φάνηκε από δύο δεδομένα… Το ένα είχε να κάνει με τις δηλώσεις του. Ολη την προηγούμενη εβδομάδα μιλούσε στον Τύπο για την φυσική κατάσταση των παικτών του, επιχειρώντας να δικαιολογήσει την πτώση της απόδοσης τους.

Το άλλο έχει να κάνει με την ήττα από τους Βάσκους και το ματς αυτό καθ’ αυτό. Ενώ γνώριζε ότι η ομάδα του εκεί μέσα δεν έχει νικήσει από το 2007 και ότι συνεχώς έχει πρόβλημα, την παρέταξε με εκτεταμένο rotation. Φυσικά καλώς το έκανε, έχοντας κατά νου την κατάσταση της και τη ρεβάνς της Τετάρτης στο «Βιθέντε Καλδερόν», η οποία θα είναι άκρως εξαντλητική κόντρα στα παλικάρια του Τσόλο Σιμεόνε. Μόνο που με αυτό το rotation φάνηκε πλήρως συνειδητοποιημένος πως πλέον η ομάδα του δεν μπορεί να βγάλει ένταση σε 90λεπτο και έτσι ρίσκαρε στο πρωτάθλημα, έχοντας τη συνέπεια του να φέρει την Ατλέτικο στο -3 και τη Ρεάλ στο -4.

Περισσότερο σκασμένος απ’ όλους φαίνεται να είναι ο Ράκιτιτς. Ο Κροάτης που έφτασε τις 100 συμμετοχές σε 114 αγώνες με τον Λουίς Ενρίκε στον πάγκο, είναι ο παίκτης που έχει παίξει περισσότερο επί των ημερών του. Πρόκειται για τον μετρονόμο της 11άδας και πολυτιμότερο ίσως και του Αντρές Ινιέστα. Εάν το προσέξετε, ο Ράκιτιτς βγαίνει πάντα ως αλλαγή ή μένει στον πάγκο όταν γίνεται κυκλική διαχείριση. Σκασμένος είναι και ο Σέρχιο Μπουσκέτς, ο οποίος δεν έχει το καθαρό μυαλό που επιδεικνύει συνήθως, ούτε και τα απαραίτητα τρεξίματα, αφήνοντας ακάλυπτους χώρους.

Εκεί στο κέντρο βρίσκεται το μεγαλύτερο πρόβλημα (σ.σ.: δεν έχει δώσει βοήθειες ο Αρντά Τουράν) και έπειτα στην επίθεση. Ο Νεϊμάρ δεν είναι ακριβώς ντεφορμέ. Προσπαθεί, βγάζει διάθεση, μα δεν του πηγαίνουν τα ματς. Συμβαίνουν και αυτά ΟΚ! Ο Μέσι όμως έχει ξεμείνει με τέσσερα σερί ματς χωρίς να βρει δίχτυα, κάτι που έχει να του συμβεί από το μακρινό 2009! Ο Λουίς Σουάρες πάλι μπορεί να σκοράρει, αλλά το κάνει κυνικά, δίχως να είναι πολύ καλός στα τελευταία παιχνίδια του. Είναι εξαφανισμένος και απλά πετάγεται και τα βάζει. Βγάζει όμως και πολλά νεύρα, επιβεβαιώνοντας πως δεν είναι στα καλύτερα του.

Με αυτά και με αυτά η Μπαρτσελόνα βρέθηκε για πρώτη φορά από το Νοέμβριο του 2014 να χάνει σε δύο διαδοχικά παιχνίδια στη La Liga, αλλά και με τις μεγαλύτερες βαθμολογικές απώλειες (20 χαμένοι βαθμοί) από το 2008. Το χειρότερο είναι ότι κανείς δεν ξέρει ποιο ακριβώς θα είναι το άμεσο μέλλον. Θα εξαρτηθούν πολλά από τον επαναληπτικό με την Ατλέτικο, αλλά και από την ενδεχόμενη παρουσία της στα ημιτελικά του Champions League. Το θέμα είναι πλέον σοβαρό και οριακό και το μόνο που ίσως τη σώνει, είναι ότι σε περίπτωση ισοβαθμίας με τις διώκτριες της από τη Μαδρίτη, υπερτερεί. Οπότε θα χρειαστούν ακόμα δύο γκέλες για να χάσει το πρωτάθλημα. Εάν όμως Ατλέτικο και Ρεάλ αποκλειστούν από την Ευρώπη και ασχοληθούν μόνο με τα εγχώρια, υπάρχει κανείς που να αποκλείει στα σίγουρα ότι δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει αυτή η επική ανατροπή στο φινάλε της Primera;

Follow me: @jorgekaraman