Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση και η Σεβίλλη του Χόρχε Σαμπάολι αποτελεί ένα εξαιρετικό παράδειγμα. Ο Αργεντινός τεχνικός δεν φοβήθηκε ποτέ την παρέμβαση, το ρίσκο, το ανακάτεμα της τράπουλας. Ευέλικτος τακτικά και λατρεύοντας να συνδυάζει στοιχεία που μεταξύ τους μπορεί να δείχνουν αντιφατικά, όπως η κατοχή με τις αντεπιθέσεις, η ελευθερία και η τακτική προσήλωση, καταφέρνει να αλλάζει τη ροή ενός αγώνα ακόμα κι όταν ο αντίπαλος δείχνει να κυριαρχεί για τα καλά. Δεν ήταν εύκολο. Οι «Μπλανκιρόχος» κλήθηκαν να κάνουν νέα αρχή, μαθημένοι σε έναν προπονητή που είχε φέρει επιτυχίες και χάνοντας ποδοσφαιριστές-κλειδιά. Ο Μόντσι όμως έχτισε τη νέα Σεβίλλη πάνω στη φιλοσοφία του νέου προπονητή και η δουλειά του μιλάει από μόνη της.

Η νίκη στο ντέρμπι της πόλης με τη Μπέτις αποτελεί την τελευταία επιτυχημένη εφαρμογή του πλάνου, δείχνοντας την αρτιότητα της διαχείρισης του ρόστερ. Η Μπέτις εφαρμόζοντας πίεση στο πρώτο μέρος κατάφερε να εξουδετερώσει τον Νασρί και να κόψει τις επιλογές του Ενζονζί. Παράλληλα, σημάδεψε τον Σαράμπια στα δεξιά, βρίσκοντας χώρους. Το σχήμα με την τριπλέτα στην άμυνα δεν λειτούργησε, αλλά ο Σαμπάολι για μια ακόμα φορά διόρθωσε τα κακώς κείμενα. Πέρασε στο 46' τον Ίμπορα στη θέση του Σαράμπια και τον Μπεν Γιεντέρ αντί του Βάσκες. Άλλαξε σε τετράδα στην άμυνα και η παρουσία του Ίμπορα ήταν καταλυτική, βοηθώντας τον Νασρί και βρίσκοντας δίχτυα.

Το 4-1-4-1 ταίριαξε στις ανάγκες του αγώνα, η επίθεση λειτούργησε ξανά και οι χώροι για τους αντιπάλους έκλεισαν, με αποτέλεσμα την ανατροπή και την νίκη στο ντέρμπι που εκτόξευσε τους Σεβιγιάνους στους 52 βαθμούς. Η μεταμόρφωση έκλεισε με την είσοδο του Κορέα στη θέση του Γιόβετιτς και το πέρασμα του Μπεν Γιεντέρ στην κορυφή. Δύο εντελώς διαφορετικές ομάδες, σε δύο διαφορετικά ημίχρονα, μια νίκη που ήρθε και πάλι από τον πάγκο. Δεν είναι η πρώτη φορά και μάλιστα όσο περνάει ο καιρός, συμβαίνει περισσότερο. Στα τελευταία επτά ματς η Σεβίλλη έχει βρει 12 βαθμούς από γκολ παικτών που έρχονται από τον πάγκο!

Την προηγούμενη αγωνιστική με την Εϊμπάρ το εύθραυστο 1-0 διατηρούταν μέχρι τις καθυστερήσεις. Ο Βιτόλο, που είχε πάρει τη θέση του Μπεν Γιενντέρ στο 59', σφράγισε το τελικό 2-0. Στα Γκραν Κανάρια με την Λας Πάλμας στις 12 Φεβρουαρίου οι φιλοξενούμενοι έδειχναν να «κολλούν» στο 0-0. Ο Σαμπάολι έριξε στο στο 77' τους Κορέα και Γιόβετιτς, με τον πρώτο να σημειώνει στο 80' το γκολ της νίκης. Στη ματσάρα του Ελ Σαδάρ με την Οσασούνα ο Σαράμπια που είχε περάσει στην αναμέτρηση στο 65' έγραψε στο 92' το τελικό 4-3 ενώ με τη Ρεάλ Μαδρίτης ήταν ο Γιόβετιτς που στο 91', έχοντας περάσει φυσικά από τον πάγκο, χάρισε στην ομάδα του τη νίκη. Ο Ίμπορα, που σκόραρε στο ντέρμπι με τη Μπέτις, το είχε... τερματίσει απέναντι στην Θέλτα, μπαίνοντας αλλαγή στο ημίχρονο και σκοράροντας χατ-τρικ!

Με αυτά και με αυτά η Σεβίλλη είναι η ομάδα με τα περισσότερα γκολ από τον πάγκο. Έχει βρει μέχρι στιγμής 14 τέρματα από τις αλλαγές της, τρία περισσότερα από την Ατλέτικο Μαδρίτης που είναι δεύτερη στη σχετική κατηγορία και σχεδόν τα διπλάσια από τη Ρεάλ Μαδρίτης, που είναι τρίτη. O Σαμπάολι έχει περάσει το μαχητικό του πνεύμα στην ομάδα, έχει κάνει τους ποδοσφαιριστές του να πιστεύουν ότι το ματς δεν τελειώνει ποτέ πριν σφυρίξει ο διαιτητής. Και εκείνοι που δεν ξεκινούν, περιμένουν με το μαχαίρι στα δόντια να περάσουν αλλαγή, έχοντας την ψυχολογία του λυτρωτή. Πιστεύουν στους εαυτούς τους, επειδή ο προπονητής πιστεύει σε αυτούς και δεν κάνει αλλαγές απλά για να τις κάνει.

Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι η Σεβίλλη να παραμένει στην διεκδίκηση του τίτλου στα τέλη Φεβρουαρίου, για πρώτη φορά στην ιστορία της. «Είμαστε εδώ για να διεκδικήσουμε το πρωτάθλημα», είπε ξεκάθαρα ο Σαμπάολι, δείχνοντας το κλίμα που επικρατεί στο Πιθχουάν, παρότι γενικά έχει δείξει πως είναι ένας προπονητής που δεν του αρέσουν τα μεγάλα λόγια. Ακόμα και το 2006-07, όπου με τον Χουάντε Ράμος έφτασε να παλεύει μέχρι το τέλος της σεζόν για το Πρωτάθλημα, η Σεβίλλη σε αυτή τη στροφή του πρωταθλήματος είχε 47 βαθμούς, δηλαδή πέντε λιγότερους από ότι τώρα. Την προηγούμενη χρονιά, μετά την 24η αγωνιστική είχε 40! Φέτος, έφτασε να πιέζει με θάρρος την κορυφή της La Liga, κάνοντας τον κόσμο και τους παίκτες των Ανδαλουσιανών να ονειρεύονται μέχρι τέλους...