Τα κάλαντα στον τάφο του Μίκη

Σήμερα Δευτέρα 29 Ιουλίου έχει γενέθλια ο μεγαλύτερος εν ζωή Έλληνας. Ο Μίκης Θεοδωράκης γεννήθηκε το 1925 και πριν από 88 χρόνια, σα σήμερα εκείνες οι άγνωστες δυνάμεις που αποφασίζουν γι’αυτόν τον αγιασμένο τόπο ξανάδωσαν την ευλογία τους. Μας χάρισαν τον Μίκη Θεοδωράκη, που μαζύ με τις γήινες αδυναμίες του έχει θέση παντοτινή στον Όλυμπο του ελληνισμού.

Σκέπτομαι την ημέρα του θανάτου του, πάνω στο φέρετρό του πόσα θα του πει η σημερινή ξευτυλισμένη Ελλάδα, που δεν έχει το δικαίωμα να τον τιμήσει. Επειδή δεν στάθηκε στο ύψος του. Επειδή όσο ζούσε, όσο ζει, στην πράξη, δεν έχει αναγνωρίσει το μεγαλείο του, το μνημείο πολιτισμού που είναι η τεράστια μουσική του.

Έτσι συμβαίνει και με τους Μεγάλους. Τους πολύ Μεγάλους. Τους αληθινά και αιώνια Μεγάλους. Περιμένουν το θάνατό τους για να μιλήσουν για την απώλειά τους οι νάνοι.

Πριν από ενάμισυ χρόνο περίπου, μαζύ με Ηλία Μπαζίνα, Φίλιππα Συρίγο και Νίκο Μάλλιαρη, τον επισκεφθήκαμε στο σπίτι του, στην Ακρόπολη, και για δυο τρεις ώρες με ξαναγέννησε. Με τη διαύγεια του πνεύματος του, το κουράγιο ζωής και όλα όσα άγνωστα και άγραφα μας είπε για Κωνσταντίνο Καραμανλή, Ανδρέα Παπανδρέου και τους «δικούς» του της Αριστεράς, ιστορίες που ο ίδιος έζησε από πρώτο χέρι.

Για τον οπαδό του Ολυμπιακού και της αριστεράς Μίκη Θεοδωράκη, γράφει ο apodytiriakias.gr