«Θα έρθουν αλλαγές, ένας νέος κύκλος θα ξεκινήσει. Σε κάθε περίπτωση, αν συνεχίσουμε έτσι σε κάθε επίπεδο, δεν πρόκειται να πετύχουμε τον σκοπό μας». Ο πρόεδρος της Παρί, Νασέρ Αλ Κελαϊφί, είχε αφήσει να εννοηθεί μετά τον περσινό αποκλεισμό από την Μάντσεστερ Σίτι ότι οι μέρες του Λοράν Μπλαν στον πάγκο είναι μετρημένες.

Τίποτα δεν στάθηκε ικανό να αλλάξει την άποψή του μέσα σε λίγες εβδομάδες μέχρι το επίσημο «διαζύγιο» και την πρόσληψη του Ουνάι Έμερι. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπήρχε προφανής αγωνιστικός λόγος για την απόλυση του Μπλαν, παρά μόνο το γεγονός ότι οι ιδιοκτήτες δεν ικανοποιήθηκαν από την πρόοδο στην Ευρώπη. Κάτι που ο νέος προπονητής έμοιαζε προορισμένος να κάνει.

Μετά από λίγες εβδομάδες στη σεζόν τα προβλήματα είναι πάρα για τους Παριζιάνους. Σίγουρα περισσότερα από όσα υπολόγιζαν όλες οι πλευρές. Η Παρί κάνει το χειρότερο ξεκίνημά της από το 2011, όταν οι Καταριανοί απέκτησαν το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών, ενώ ήδη έχει όσες ήττες είχε πέρυσι σε ολόκληρη τη σεζόν. Αυτό από μόνο του δεν λέει πολλά. Αν συνδυαστεί, όμως, με την ατμόσφαιρα στα αποδυτήρια, το πρότζεκτ μοιάζει πιο περίπλοκο από ποτέ.

Ο Έμερι γνώριζε τους κινδύνους, όμως τελικά ίσως να μην είναι ο κατάλληλος άνθρωπος, για να διαχειριστεί τα μεγάλα «εγώ» του συλλόγου. Ακόμη και αν το μεγαλύτερο, ο Ζλάταν, αποφάσισε να ανηφορίσει για το Μάντσεστερ. «Όταν συνάντησα για πρώτη φορά τους παίκτες μου, τους είπα ότι έχω μεγάλο σεβασμό για την Παρί. Για την δουλειά που έκανε ο προηγούμενος προπονητής, για τους ίδιους τους παίκτες. Ήρθα εδώ να δουλέψω με συγκεκριμένο τρόπο. Θα έπρεπε να βελτιώσω τους παίκτες, που είναι ήδη καλοί. Χρειάζεται, όμως, χρόνο για αυτό. Ακόμη και αν τα αποτελέσματα είναι πάντα σημαντικά. Είμαι εδώ για να βελτιώσω τις λεπτομέρειες».

Οι δηλώσεις του μετά την τελευταία νίκη επί της Μπορντό (2-0) λένε πολλά σε όποιον γνωρίζει το παρασκήνιο των τελευταίων ημερών. Ο Ισπανός παράταξε για δεύτερη συνεχόμενη φορά την ομάδα του με 4-3-3, αφήνοντας στην άκρη το 4-2-3-1, το οποίο δούλεψε στην προετοιμασία το καλοκαίρι και το οποίο εμπιστεύεται. Αυτή η αλλαγή σε κάτι που δεν πιστεύει έγινε μετά από παρέμβαση των παικτών.

Σύμφωνα με το Canal+ και την Equipe, ο Έμερι το αποφάσισε μετά από συζητήσεις με τους Τιάγκο Σίλβα, Τιάγκο Μότα, Μαουιντί, Παστόρε και Μάξουελ. Η απαίτησή τους απλή: θέλουμε να επιστρέψουμε και πάλι στο σύστημα του Μπλαν. Και εδώ είναι που τα πάντα χαλάνε. Ο προπονητής, λοιπόν, έχει χάσει τον έλεγχο και αναγκάζεται να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις και όχι στις ικανότητες των παικτών του.

Γιατί; Διότι ακόμη και μετά τα δημοσιεύματα δεν υπήρξε κανένα σχόλιο από την διοίκηση. Είναι λογικό, λοιπόν, ο Ισπανός να μη νιώθει τη στήριξη και να χάνει την αυτοπεποίθησή του. Η ομάδα στην ουσία πηγαίνει στον αυτόματο, με τους παίκτες να κάνουν κουμάντο. «Βασικά, θα τα πηγαίναμε μια χαρά και χωρίς προπονητή. Παίκτες όπως ο Ντι Μαρία και ο Μπεν Αρφά δεν χρειάζονται οδηγίες», ήταν η δήλωση του Μενιέ στην Equipe, που προκάλεσε μεγάλη αίσθηση στη Γαλλία.

Η απραξία της διοίκησης δείχνει ένα πράγμα: ασέβεια στον προπονητή, ο οποίος βρίσκεται από πολύ νωρίς με την πλάτη στον τοίχο. Ποιος μπορεί να τον κατηγορήσει αν στο πίσω μέρος του μυαλού του έχει πλέον τη σκοτεινή σκέψη ότι με την πρώτη ευκαιρία οι παίκτες θα προσπαθήσουν να τον τελειώσουν, σε περίπτωση που δεν κάνει αυτό που θέλουν;

Ο Έμερι δεν απολαμβάνει ούτε την εμπιστοσύνη των παικτών του και μέχρι νεωτέρας ούτε της διοίκησης. Ποια ακριβώς είναι η επανάσταση, αν ο προπονητής αναγκάζεται να ακολουθήσει τη φιλοσοφία του προηγούμενου, ο οποίος απολύθηκε για αυτήν; Η νοοτροπία των παικτών φαίνεται. Και είναι λάθος, καθώς δεν πρόκειται να φέρει την πρόοδο.

Η ξεκάθαρη ιδέα που είχε ο Ισπανός δεν είναι αποδεκτή από τους παίκτες. Και χάνει τον έλεγχο. Στα αποδυτήρια υπάρχει η πρώτη «βόμβα» που λέγεται Οριέρ, η δεύτερη που λέγεται Μπεν Αρφά και κρύβονται και άλλες. Για τον δεύτερο πολλοί από τους συμπαίκτες του κρίνουν ότι δεν έχει δίκαιη αντιμετώπιση από τον Έμερι. Σύμφωνα με τον RMC ο Κριχόβιακ, ένας δικός του παίκτης, αντιμετωπίζει πρόβλημα προσαρμογής και δεν μιλάει σε άνθρωπο, ενώ ο Παστόρε συνεχίζει να έχει προβλήματα τραυματισμών.

Ο παράδεισος που ονειρευόταν ο πρώην τεχνικός της Σεβίλλης στο Παρίσι αποδεικνύεται μία ουτοπία. Και αν δεν υπάρξει παρέμβαση του Αλ Κελαϊφί, πολύ γρήγορα είναι πιθανό να εξελιχθεί σε εφιάλτη...