Το καλοκαίρι του 2015 ο Μπέικερι Τζάτα ξεκίνησε τη δική του οδύσσεια. Πέρασε από τη Σαχάρα και την Μεσόγειο, για να βρεθεί στην Βαυαρία με μία τσάντα στον ώμο. Μέσα ήταν όλα τα υπάρχοντά του. Πρόσφυγας από την Γκάμπια, μόλις 17 ετών. Στην πατρίδα του μεγάλωσε χωρίς γονείς και κάποια στιγμή πήρε την μεγάλη απόφαση.

«Ήξερα ότι έπρεπε να πάρω αυτό το επικίνδυνο μονοπάτι και να φύγω μόνος μου, αν ήθελα να έχω μία ευκαιρία για ένα καλύτερο μέλλον», θα πει πριν λίγες ημέρες στο επίσημο site του Αμβούργου. Τι δουλειά είχε να δώσει συνέντευξη εκεί; Μόλις λίγους μήνες μετά το ταξίδι των 6.000 χιλιομέτρων είναι, πλέον, και επίσημα παίκτης των Δεινοσαύρων, ξεπερνώντας όλα τα γραφειοκρατικά προβλήματα.

Μετά την Βαυαρία, ο Τζάτα αποφάσισε να φύγει για τον γερμανικό βορρά με αρχικό σταθμό τη Βρέμη. Εκεί, βρέθηκε στην ακαδημία του πρώην μποξέρ Λόταρ Κάνενμπεργκ, στην οποία βρίσκουν καταφύγιο πρώην κατάδικοι, προβληματικοί έφηβοι, πρόσφυγες, μέχρι και πάσχοντες από καρκίνο.

Μπορούν να κάνουν διάφορα μαθήματα και να αθληθούν. Το μότο του απλό: «Βγάλε το λιοντάρι από μέσα σου!». Ξεκίνησε από την πρώτη στιγμή να μαθαίνει γερμανικά. «Για να γίνω μέλος της κοινωνίας και καταλάβω την κουλτούρα, θα πρέπει να μάθω γερμανικά. Δουλεύω να τη μάθω όσο σκληρά προπονούμαι».

Για καλή τύχη του Τζάτα ο Κάνενμπεργκ έχει κάποιες γνωριμίες στο ποδόσφαιρο. Έτσι, όχι μόνο του εξασφάλισε δοκιμή στη Βέρντερ, αλλά του άνοιξε την πόρτα, ώστε να προπονείται με διάφορες ερασιτεχνικές ομάδες της περιοχής. Η Bremer SV για παράδειγμα του είχε δώσει τη δυνατότητα να προπονείται στις εγκαταστάσεις της τα απογεύματα.

Ο μύθος, όμως, χτίστηκε γρήγορα. Το φαινόμενο του νεαρού Αφρικανού καλυπτόταν από μυστήριο. Οι φήμες τον ήθελαν να μην έχει παίξει ποτέ ποδόσφαιρο σε ομάδα της πατρίδας του, παρά μόνο στους δρόμους. Δεν μιλούσε ποτέ για αυτά που έζησε στο παρελθόν. Ήταν και παραμένει ένα πολύ ευαίσθητο θέμα για εκείνον.

«Δεν θέλω να κοιτάζω στο παρελθόν, αλλά στο μέλλον. Έζησα πολλά. Τώρα, θέλω απλά να ζήσω στην Γερμανία. Για να το πετύχω, θα δώσω τα πάντα. Είμαι έτοιμος για την πρόκληση. Είμαι πολύ χαρούμενος», θα πει.

Στο Αμβούργο βρέθηκε τον χειμώνα. «Με υποδέχθηκαν με ανοιχτές αγκάλες. Ήταν φανταστικό συναίσθημα», είπε αποκαλύψει. Δεν μπορούσε, όμως, να υπογράψει, καθώς η FIFA δεν επέτρεπε την μεταγραφή μέχρι να κλείσει τα 18 του χρόνια, επειδή δεν είχε κηδεμόνα.

Nach der Vormittagseinheit zeigt Bakery #Jatta sein Können am Ball @welt_hh #HSV pic.twitter.com/OIE81m80Gx

— Kai Behrmann (@kaibehrmann) July 3, 2016

Όταν κατάφερε να υπογράψει, υπήρχε άλλο πρόβλημα, καθώς το στάτους «πρόσφυγας» είναι παράξενη υπόθεση. Ο Τζάτα υπέγραψε το συμβόλαιό του για 100.000 ευρώ ετησίως μέχρι το καλοκαίρι του 2019 πριν από 9 εβδομάδες. Το δελτίο του, όμως, δεν μπορούσε να εκδοθεί αργότερα.

Οι γερμανικές αρχές δεν του επιφύλαξαν ιδιαίτερη μεταχείριση, όμως αποδέχθηκαν το αίτημα του Αμβούργου για επίσπευση των διαδικασιών, καθώς ο σύλλογος έπρεπε να προλάβει τις προθεσμίες της Ομοσπονδίας.

Έτσι, η πολυπόθητη άδεια παραμονής επιτέλους βγήκε πριν από 1 εβδομάδα. Η αναμονή για τον 18χρονο τελείωσε. «Κοιτάζουμε μόνο τα ποδοσφαιρικά του προσόντα. Το γεγονός ότι είναι πρόσφυγας δεν μας επηρεάζει», θα πει ο τεχνικός των Δεινοσαύρων, Μπρούνο Λαμπαντία, στην Bild.

Όλος ο Τύπος έχει πέσει πάνω του, καθώς η ιστορία του είναι εκπληκτική. Ο σύλλογος, όμως, τον προστατεύει. Και καλά κάνει. Ο κόσμος του ποδοσφαίρου για τους ανήλικους Αφρικανούς είναι γεμάτος εκμετάλλευση, διαλυμένα και απογοητεύσεις. Για τον Τζάτα αποδεικνύεται μαγικός. Και είναι στο χέρι του να αρπάξει την ευκαιρία από τα μαλλιά.

Το στάτους, πλέον, από «πρόσφυγας» είναι «επαγγελματίας ποδοσφαιριστής». Και μπορεί να αποτελέσει το παράδειγμα και να εμπνεύσει τόσο τους ανθρώπους, που έχουν τη δική του τύχη, όσο και τους υπόλοιπους, που θα πρέπει να βλέπουν πίσω από το «στάτους».