«Εγώ γεννήθηκα ανάμεσα στα βουνά. Ο τόπος μου είναι η Ελβετία που βρίσκεται στα πιο μεγάλα υψόμετρα της Ευρώπης. Για αυτό τον λόγο δεν φοβάμαι τα ύψη». Με τις κουβέντες αυτές ο Γιόπζεφ Μπλάτερ είχε ξεκινήσει την ομιλία του στις 10 Φεβρουαρίου του 2000, αμέσως μετά την εκλογή του στην προεδρία της FIFA. Και ποιος να φανταζόταν τότε, ότι επτά χρόνια αργότερα ο ίδιος άνθρωπος θα άναβε κόκκινο στο να παίζεται ποδόσφαιρο πάνω από τα… σύννεφα. Τουλάχιστον στις χώρες των Ανδεων.

Ο τέως πλέον ισχυρός άνδρας της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου είχε ανακοινώσει το 2007 την απόφαση του να μην διεξάγονται διεθνείς συναντήσεις σε υψόμετρο πάνω από τα 2.500 μέτρα και αμέσως είχε ξεκίνησε η επανάσταση των Λατινοαμερικάνων. Οι άμεσα θιγμένες χώρες: Περού, Ισημερινός, Κολομβία, Μεξικό, μα κυρίως η Βολιβία δεν αποδέχτηκαν όπως ήταν φυσικό την εν λόγω ετυμηγορία. Μαζί τους συντάχθηκε και η ομοσπονδία της Νοτίου Αμερικής (CONMEBOL) που επέτρεψε σε εκείνο Κόπα Λιμπαρταδόρες να δίνονται αγώνες σε όλα τα γήπεδα της υποηπείρου.

To «Ερνάντο Σίλες» στα 3.600 μέτρα, στην πρωτεύουσα της Βολιβίας, Λα Πας

Όπως ήταν αναμενόμενο, η είδηση να επιτρέπονται τα ματς δυσαρέστησε τις ομάδες της Βραζιλίας που συμμετείχαν σ' εκείνη τη διοργάνωση. Φλαμένγκο, Φλουμινένσε, Κρουζέιρο, Σάο Πάουλο και Σάντος, έχοντας τη συμπαράσταση και της Ομοσπονδίας της χώρας τους είχαν κινήσει διαδικασία καταγγελίας στη ΦΙΦΑ, η οποία όμως εμφανίστηκε διατεθειμένη να κάνει τα στραβά μάτια, έχοντας ως στόχο από την επόμενη σεζόν να επανεξετάσει το θέμα.

Μπροστάρης της βραζιλιάνικης… στάσης ήταν τότε ο πρόεδρος της «Φλα», Μάρσιο Μπράγκα. Αλλωστε η ομάδα του ήταν εκείνη που το 2007 είχε αντιμετωπίσει πολύ σοβαρό πρόβλημα, όταν είχε επισκεφθεί το Ποτόσι και στο ημίχρονο οι παίκτες χρειάστηκε να λάβουν οξυγόνο από φιάλες! Ηταν αληθινό περιστατικό ή στημένο ως προβοκάτσια. Κανείς δεν έμαθε. Η εικόνα όμως των ποδοσφαιριστών με τις μάσκες για την αναπνοή έκανε το γύρο του κόσμου.

Η αλήθεια βέβαια είναι πως οι Βραζιλιάνοι που παίζουν στο επίπεδο της θάλασσας, έχουν τεράστιο θέμα, μιας και δεν μπορούν να πάρουν ανάσα, όταν ανεβαίνουν για μπάλα στα βουνά. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τους Ουρουγουανούς ή τους Αργεντινούς. Θυμηθείτε άλλωστε το απίστευτο 6-1 της Βολιβίας επί της Αργεντινής στα προκριματικά για το Μουντιάλ του 2010. Που νομίζετε ότι οφείλεται αυτό το απίθανο σκορ;

Με ηγέτη λοιπόν τον επαναστάτη πρόεδρο της Βολιβίας, Εβο Μοράλες, το 2008 οι «ορεινοί» μπόρεσαν ανατρέψουν την αρχική απόφαση της FIFA. Το επιχείρημα τους ήταν πως εκείνοι, εκεί στα ψηλά κατοικούσαν και δεν μπορούσαν να παίξουν στα παράλια, όπου υπήρχε αντίθετα ζέστη και υγρασία και με τη σειρά τους δεν μπορούσαν να αναπνεύσουν καλά υπό αυτές τις συνθήκες. Ο Μοράλες μάλιστα στο πλαίσιο εκείνης της καμπάνιας είχε καλέσει τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα και είχαν αλλάξει πασούλες και κεφαλίτσες πάνω από τα 4.000 μέτρα.

Πλέον ως γνωστών η μπάλα κυλάει επίσημα σε κάθε υψόμετρο της Νοτίου Αμερικής, αλλά αυτό δεν αναιρεί το ότι οι επισκέπτες από τα... χαμηλά, εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα. Τελευταία αντίστοιχη έντονη περίπτωση υπήρξε η επίσκεψη της Ρίβερ Πλέιτ στο Ορούρο της Βολιβίας, το Φεβρουάριο του 2015, για την αναμέτρηση με την Σαν Χοσέ. Εκεί, στο «Χεσούς Μπερμούδες» που βρίσκεται στα 3.700 μέτρα, οι Αργεντινοί αναγκάστηκαν να λάβουν ένα μείγμα από ασπιρίνη, καφεΐνη και βιάγκρα. Είχαν λοιπόν να γκρινιάζουν, μα κανείς δεν μπορεί να στερήσει το παιχνίδι σε όσους ζουν πάνω από τα σύννεφα...

Στο «Χεσούς Μπερμούδες» οι παίκτες της Ριβερ Πλέιτ θα χρειάστηκαν ειδική ντόπα, για να μπορέσουν να παίξουν στα 3.700 μέτρα

ΤΑ «ΥΨΗΛΟΤΕΡΑ» ΜΕΓΑΛΑ ΓΗΠΕΔΑ ΤΗΣ ΝΟΤΙΟΥ ΑΜΕΡΙΚΗΣ
Γήπεδο Πόλη Χώρα Υψόμετρο
«Ντανιέλ Αλσίδες Καριόν» Σέρο ντε Πάσκο Περού 4.380 μ.
«Μάριο Μερκάδο Βάκα Γκουσμάν» Ποτόσι Βολιβία 4.067 μ.
«Χεσούς Μπερμούδες» Ορούρο Βολιβία 3.700 μ.
«Ερνάνδο Σίλες Σουάσο» Λα Πας Βολιβία 3.600 μ.
«Μουνισιπάλ ντε Ουανκάγιο» Ουανκάγιο Περού 3.271 μ.
«Ολίμπικο Αταουάλπα» Κίτο Ισημερινός 2.850 μ.
«Νεμέσιο Ντίες» Τολούκα Μεξικό 2.700 μ.
«Ελ Καμπίν» Μπογκοτά Κολομβία 2.600 μ.

Follow me: @jorgekaraman