Το δέντρο και το δάσος του Μπόατενγκ

Mετά τον σοβαρό τραυματισμό του αμυντικού της Μπάγερν τον Ιανουάριο, ο οποίος τον έκανε να χάσει σχεδόν όλο τον δεύτερο γύρο της Bundesliga, ο Χάβι Μαρτίνεθ δήλωσε: «Ο Πεπ Γκουαρδιόλα έχει κάνει τον Μπόατενγκ τον καλύτερο αμυντικό στον κόσμο με τη μπάλα στα πόδια». «Αυτή είναι η φιλοσοφία του Πεπ Γκουαρδιόλα. Λειτουργούμε ως κεντρικοί αμυντικοί quarterback», είχε πει ο ίδιος ο Γερμανογκανέζος, δανειζόμενος τον όρο από τον σημαντικότερο επιθετικό παίκτη του NFL για τον τρόπο που ο Καταλανός δούλεψε στις ξαφνικές πάσες από την άμυνα του Ζερόμ σε αρμονία με τις κάθετες κινήσεις των μεσοεπιθετικών. Για τον Πεπ ήταν μία από τις σταθερές στους τακτικούς πειραματισμούς.

«Ο Μπόατενγκ είναι απίστευτα σημαντικός για εμάς. Θεωρώ πως αποτελεί έναν από τους τρεις καλύτερους αμυντικούς στον κόσμο», είχε πει ήδη από τον Απρίλιο του 2015. Ένα χρόνο πριν, με εμφανίσεις σε top επίπεδο στο Μουντιάλ και ως MVP του τελικού, είχε δείξει το πόσο απίστευτα σημαντικός είναι και για την Γερμανία. Ωστόσο, ένα μήνα μετά τις δηλώσεις του Γκουαρδιόλα η πτώση του στην κίνηση του Μέσι, στο ματς με τη Μπαρτσελόνα, έκανε μεγαλύτερο γκελ στα Media, social και συμβατικά, από άλλες στιγμές του. Όπως έγινε και με το χαζό χέρι του απέναντι στους Ιταλούς.

Jerome Boateng — Guardiola's quarterback #Pep pic.twitter.com/OVyVUddWag

— The Pep (@GuardiolaTweets) January 13, 2016

Η ικανότητά και η άνεσή του Μπόατενγκ με την μπάλα τον κάνει τον πιο ιδιαίτερο κεντρικό αμυντικό στο Euro της Γερμανίας. Μπήκε στο γήπεδο για τον προημιτελικό με την Ιταλία έχοντας 265 ολοκληρωμένες πάσες, περισσότερες από κάθε άλλον συμπαίκτη του με εξαίρεση τον Κρόος. Στο αμέσως προηγούμενο ματς, με τη Σλοβακία, εκτός του ότι βρήκε δίχτυα ανοίγοντας τον δρόμο για την πρόκριση και καταστρέφοντας τα αμυντικά σχέδια των αντιπάλων, πέρασε περισσότερη ώρα με τη μπάλα στο τερέν των Σλοβάκων, παρότι σε αυτό της ομάδας του. Ο Μπόατενγκ έχει αποκτήσει σημαντικότατο ρόλο στη συνολική λειτουργία της Γερμανίας και μαζί με τον Χούμελς συνθέτουν πιθανότατα το καλύτερο δίδυμο ball playing κεντρικών αμυντικών στον κόσμο.

O χάρτης θερμότητας του Μπόατενγκ απέναντι στους Σλοβάκους

Το δίδυμο αυτό έγινε τριπλέτα στον προημιτελικό, με τον Λεβ να βάζει δίπλα τους τον Χέβεντες, ακολουθώντας στη σκακιέρα την τακτική του Κόντε. Kάτι ανάλογο άλλωστε είχε κάνει και στην αναμέτρηση των δύο ομάδων στο Μόναχο τον Μάρτιο, όπου τα πάντσερ είχαν επικρατήσει 4-1. Αλλάζοντας το σύστημα, εκτός από το ότι έφερε μεγαλύτερη ισορροπία και εξουδετέρωσε τα πλεονεκτήματα που έβγαλαν οι Ατζούρι απέναντι στους Ισπανούς, ο Γερμανός φάνηκε ότι είχε μερικές ακόμα επιδιώξεις.

Οι προωθήσεις των μπακ παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της Νασιονάλμανσαφτ. Κυρίως με ομάδες μικρότερες δυναμικής, είναι σχεδόν μόνιμα πάνω από το κέντρο, δίνοντας πλάτος και επιτρέποντας στους παίκτες της επιθετικής τριπλέτας, κυρίως στον Μίλερ, να πλησιάζουν τον σέντερ φορ, να έρχονται σε πιο κεντρικές θέσεις και να κάνουν κινήσεις αποσυντονισμού των σέντερ μπακ. Κυρίως με έναν φορ-σημείο αναφοράς όπως ο Γκόμες, ο οποίος καθιερώθηκε από το τρίτο ματς των ομίλων και έπειτα στην 11άδα, η παρουσία τους έγινε ακόμα πιο σημαντική. Με τον κίνδυνο λοιπόν να μειωθεί η επιρροή τους στο παιχνίδι, ο Λεβ προτίμησε να «θυσιάσει» έναν παίκτη της μεσοεπιθετικής τριπλέτας και να βάλει τρίτο κεντρικό αμυντικό, έτσι ώστε να υπάρχει από τις δύο πλευρές έξτρα αμυντικός για να καλύψει ανά πάσα στιγμή.

Ειδικότερα στο πρώτο ημίχρονο, οι διαγώνιες καλύψεις των Γερμανών δεν άφησαν πολλά περιθώρια στους Ιταλούς, αφού με εξαίρεση τις κάθετες κινήσεις του Τζιακερίνι και μερικούς γρήγορους συνδυασμούς-εμπνεύσεις, δεν έδειχναν ικανοί να απειλήσουν. Η ελευθερία των ακραίων της Νασιονάμανσαφτ σταμάτησε τα ανεβάσματα των wing back της Σκουάντρα Ατζούρα, οι οποίοι περιορίστηκαν σε περισσότερο αμυντικό ρόλο. Γκόμες, Μίλερ και Οζίλ όταν η Ιταλία ξεκινούσε το χτίσιμο από την άμυνα περιόριζαν κατά πολύ τις επιλογές των τριών της άμυνας κι αν ο Κεντίρα δεν γινόταν αναγκαστική αλλαγή, πιθανότατα θα υπήρχε καλύτερη λειτουργία και στο κέντρο. Από την άλλη, οι Ιταλοί έκαναν σχεδόν αδύνατη την δημιουργία επικίνδυνων στιγμών από τον άξονα. Η τακτική των μέτρων στον αντίπαλο για τη δημιουργία χώρων στην αντεπίθεση βγήκε μόνο στην ευκαιρία από την μπαλιά στον Τζιακερίνι, ενώ η ομάδα του Κόντε άλλαζε συχνά προσέγγιση χωρίς τη μπάλα και πλάνο στο πρέσινγκ, προσπαθώντας να αιφνιδιάσει. Οι γρήγορες επανακτήσεις των Γερμανών δεν της άφησαν το περιθώριο να δημιουργήσει κινδύνους με γρήγορες αντεπιθέσεις.

Σε αυτό το πλάνο, ο Μπόατενγκ ξεκίνησε στο κεντρο της αμυντικής τριάδας. Αρκετοί παρατηρητές σημείωσαν ότι θα ήταν καλύτερο ίσως να παίξει αριστερό ή δεξί στόπερ, έτσι ώστε να έχει μεγαλύτερη ελευθερία συμμετοχής στο δημιουργικό παιχνίδι, όμως για τον Λεβ, εκτός από αμυντικός playmaker, είναι και ο συντονιστής της αμυντικής λειτουργίας. Δεν είναι μόνο οι εξαιρετικές διαγώνιες μπαλιές του, κυρίως προς τον Κίμιχ ή τον Έκτορ, ή οι βαθιές προς τους παίκτες πίσω από τον φορ ακριβώς στο χώρο ανάμεσα από τα αμυντικά χαφ και την αμυντική γραμμή, αλλά και η σωματική του παρουσία στις μονομαχίες, καθώς και η αντίδρασή του σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Οι μπροστινές πάσες του Μπόατενγκ στο πρώτο ημίχρονο με την Ιταλία (Stats Zone, FFT)

Ο ίδιος αποκάλυψε ότι τα τελευταία χρόνια δουλεύει πολύ με βάρη και ασκήσεις ισορροπίας τα πόδια του και αυτό τον έχει βοηθήσει πολύ στο να μην πηγαίνει άγαρμπα στις μονομαχίες. Γρήγορος στις επεμβάσεις, επιβλητικός και ήρεμος στις αντιδράσεις, αποτέλεσε τον «εγκέφαλο» του build up από τα μετόπισθεν, σε ένα ματς με ελάχιστο χώρο και δημιουργία στη μεσαία γραμμή, όντας παράλληλα και ο συντονιστής της άμυνας.

Ο Μπόατενγκ έχει περισσότερα κοψίματα από κάθε άλλον Γερμανό στο τουρνουά και ο Λεβ παραδέχθηκε ότι «στο εσωτερικό της ομάδας είναι απόλυτα σεβαστός και αναγνωρίσιμος». Ξεκίνησε προερχόμενος από τραυματισμό, χρειάστηκε εντατική δουλειά από τους φυσικοθεραπευτές κατά τη διάρκεια του τουρνουά και άκουσε πριν την έναρξη τον ηγέτη του ακροδεξιού κόμματος AfD να λέει ότι «πολλοί δεν θα τον ήθελαν για γείτονα», λόγω της γκανέζικης καταγωγής του. Παρόλα αυτά, ο Μπόατενγκ αποδεικνύεται και πάλι ως μια από τις μορφές με τη μεγαλύτερη επιρροή στο παιχνίδι της Γερμανίας. Και είναι άδικο μία ηλίθια στιγμή, η οποία πράγματι θα μπορούσε να κοστίσει την πρόκριση, αλλά δεν το έκανε, να τον συνοδεύει περισσότερο από το κόψιμο στη γραμμή με την Ουκρανία ή το γκολ με τη Σλοβακία.