Στη θεωρία, η άμυνα είναι εκείνη που παίζει τον σημαντικότερο ρόλο στα μεγάλα τουρνουά. Και αυτό σημαίνει ότι η Γαλλία θα έχει μπελάδες. Ο ενθουσιασμός είναι τεράστιος για την επιθετική γραμμή, όμως τα τεράστια προβλήματα αμυντικά βάζουν σε κίνδυνο τις πιθανότητες διάκρισης.

Ο Ντεσάν έπρεπε να βρει τις λύσεις μετά τους τραυματισμούς των Βαράν, Ματιέ και Ζουμά και την απουσία του Σακό. Η αλήθεια είναι ότι ο Γάλλος τεχνικός μοιάζει να μην έχει τα όπλα στην άμυνα ενόψει της πρεμιέρας με την Ρουμανία. Από τα όλα τα χτυπήματα, που δέχθηκαν οι τρικολόρ τις τελευταίες εβδομάδες, εκείνο του Βαράν είναι το σημαντικότερο.

Μπορεί ο Γάλλος να μην ήταν αναντικατάστατος στην Ρεάλ, όμως ο ρόλος του στην Γαλλία θα ήταν πολύ σημαντικός. Πριν τραυματιστεί, είχε ξεκινήσει 20 παιχνίδια στη σειρά για τους μπλε, ενώ είχε παίξει σε όλα τα παιχνίδια στο Μουντιάλ πριν από 2 χρόνια. Ο Ντεσάν σκόπευε να χτίσει την άμυνα γύρω του. Η θέση δίπλα του παιζόταν ανάμεσα στον Κοσιελνί και στον Σακό. Ο τελευταίος, όμως, έμεινε εκτός αποστολής λόγω της υπόθεσης ντόπινγκ στα τέλη του Απρίλη.

Μπορεί ο Γάλλος να προβληματίζει με τις εμφανίσεις του με την Λίβερπουλ, όμως με την Γαλλία συνήθως τα πάει περίφημα. «Ένας μέτριος αμυντικός, όμως ένας τεράστιος μαχητής», είχε γράψει η Equipe μετά την εξαιρετική του παρουσία στα μπαράζ με την Ουκρανία για το Μουντιάλ το 2013.

Με τους Βαράν και Σακό εκτός, ο Κοσιελνί είναι πλέον το Α και το Ω της άμυνας της Γαλλίας. Πριν από 6 εβδομάδες δεν είχε καν εξασφαλισμένη θέση στην ενδεκάδα. Τώρα, όλα θα κινούνται γύρω του. Ο αμυντικός της Άρσεναλ προέρχεται από καλή σεζόν στην Premier League, όμως ποτέ δεν ήταν τόσο σημαντικός για την Γαλλία. Είχε ξεκινήσει μόλις δύο φορές στο Μουντιάλ το 2014. Τα αμυντικά προβλήματα των τρικολόρ, όμως, είναι βαθύτερα. Ο Ζουμά ήταν ο επόμενος στην ιεραρχία, όμως έμεινε επίσης εκτός, όπως και ο Ματιέ!

Έχουν γίνει τόσες πολλές αλλαγές στο ρόστερ, που έχει χαθεί ο λογαριασμός. Μέχρι και οι επιλογές του Ντεσάν αμφισβητούνται. Η επιλογή του Ραμί για παράδειγμα, δεν μοιάζει ιδανική. Δεν ήταν καν στους «αναπληρωματικούς» της αρχικής λίστας του Ντεσάν. Εκεί, όπου βρισκόταν ο Ουμτιτί, που κλήθηκε αργότερα. Ο Γάλλος τεχνικός δικαιολόγησε την κλήση, λέγοντας ότι ήθελε ένα δεξιοπόδαρο αμυντικό.

Ο Ντεσάν δέχθηκε ξανά κριτική, όταν έγινε γνωστό ότι τελικά ο Σακό έχει δικαίωμα συμμετοχής. «Ποτέ δεν είχα στη σκέψη μου τον Σακό. Θα ήταν ασέβεια στους υπόλοιπους παίκτες», αποκάλυψε ο ομοσπονδιακός τεχνικός της Γαλλίας. Το επιχείρημα φυσικά και έχει βάση, όμως αν υπήρχε έστω και μικρή πιθανότητα ο Σακό να μπορεί να επιλεχθεί αργότερα, γιατί δεν βρέθηκε στη λίστα με τις «ρεζέρβες»; Κάποια από τα προβλήματα στην άμυνα ήρθαν λόγω ατυχίας, άλλα λόγω κακού προγραμματισμού. Το αποτέλεσμα, όμως, είναι ίδιο: η άμυνα είναι ο αδύναμος κρίκος.

Αυτό ήταν εμφανές σε όποιον είδε το φιλικό με το Καμερούν, το οποίο η Γαλλία κέρδισε με 3-2. Ο Ραμί ξεκίνησε δίπλα στον Κοσιελνί, όμως φάνηκε τόσο η έλλειψη επικοινωνίας, όσο και η έλλειψη ποιότητας. Ακόμη και όταν όλοι ήταν υγιείς, η Γαλλία είχε προβλήματα στην άμυνα. Πρέπει να πάμε πολύ πίσω, για να βρούμε μία ομάδα με τόσο κακή αμυντική γραμμή, που να κέρδισε μεγάλο τουρνουά.

Το 1994 οι τρεις καλύτεροι κεντρικοί αμυντικοί της Βραζιλίας, οι Ρικάρντο Γκόμες, Ρικάρντο Ρότσα και Κάρλος Μόζερ έλειψαν. Υπήρχε, όμως, βάθος, με τους Αλνταΐρ και Μάρσιο Σάντος να έρχονται στις θέσεις τους και αποδείχθηκαν το καλύτερο αμυντικό δίδυμο της διοργάνωσης.

Η Ιταλία κατέκτησε το Μουντιάλ του 2006, έστω και αν έπαιξε χωρίς τον Αλεσάντρο Νέστα στα νοκ άουτ. Ματεράτσι και Μπαρτσάλι προσέφεραν λύσεις, όμως ο Καναβάρο ήταν συγκλονιστικός. Αν η Γαλλία κατακτήσει φέτος το Euro θα ξεπεράσει και τα δύο παραπάνω επιτεύγματα.