Ελληνικό φαινόμενο οι συχνές αλλαγές προπονητών; Μάλλον όχι τελικά...

Με τους ρυθμούς και τις συνθήκες που διαμορφώνονται πλέον στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, τη σύγχρονη εποχή και την όλη εμπορικότητα του αθλήματος, άπαντες κρίνονται απ' τα αποτελέσματα. Κι όχι της συνολικής δουλειάς που κάνουν, αλλά ακόμα και από τα. .. πρώτα τους δείγματα.

Όταν κάτι πάει στραβά, συνήθως την πληρώνει ο ένας και όχι οι πολλοί στα ομαδικά αθλήματα. Αυτός ο ένας είναι ο προπονητής.

Και ναι, υπάρχουν αδικημένοι, υπάρχουν άλλοι που ... φεύγουν νύχτα γιατί έτσι τους αξίζει και υπάρχουν και κάποιοι που επιλέγουν να... παίξουν με την τύχη τους, αφού μπλέκονται με τα... πίτουρα και τους τρών' κι οι κότες.

Και ερχόμαστε στην περίπτωση της Λιντς. Αυτής της ιστορικής ομάδας που πλέον, όμως, έχει ... άρωμα από Ελλάδα. Κι όχι λόγω της γενέτειρας του ιδιοκτήτη της, Μάσιμο Τσελίνο, που είναι Ιταλός και ενδεχομένως να έχει βρεθεί πολλά καλοκαίρια σε κάποια από τα νησιά του Ιονίου για διακοπές.

Ο... ελληνικός χαρακτήρας δόθηκε στα «παγώνια» λόγω της τρέλας του μεγάλου τους αφεντικού. Κι όχι της καλής τρέλας που οδηγεί σε εξαιρετικά αποτελέσματα στο γήπεδο και ανάταση του κύρους του συλλόγου. Η τρέλα του Τσελίνο αφορά στις αποφάσεις να ... «φάει» κάθε προπονητή, για τον οποίο βγάζει άμεσα το συμπέρασμα ότι δεν του κάνει και θεωρεί λογικό και σωστό να μη δώσει χρόνο, αλλά να υποβάλλει άπαντες στην ομάδα σε διαδικασία συνεχών αλλαγών, με ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα και παντελή άγνοια για το μέλλον. Κυρίως για τους ποδοσφαιριστές της Λιντς...

Ο κύριος Τσελίνο, λοιπόν, επιχειρηματίας εξ Ιταλίας, με συνεχείς... περιπέτειες με το νόμο στην πατρίδα του, πράγμα που τον έχει οδηγήσει ορισμένες φορές στο περιθώριο από τις υποχρεώσεις του στο ιδιοκτησιακό καθεστώς της Λιντς λόγω αποφάσεων της Football League να του περιορίσει τη «δράση» μέχρις ότου να διευθετηθούν τα θέματα με τις διάφορες φοροδιαφυγές και τα ζητήματα που έχει στην «πλάτη» του με τις ιταλικές δικαστικές Αρχές.

Όσον αφορά στην «προπονητοφαγία», λοιπόν, ο τελευταίος που ... πλήρωσε το μάρμαρο της ιδιαιτερότητας του Τσελίνο που δεν εμπιστεύεται κανέναν για κάτι μακροπρόθεσμο, δίχως να σκέφτεται το ενδεχόμενο να θέσει βάσεις για να χτίσει κι όχι απλά να τις γκρεμίζει κάθε λίγους μήνες, ήταν ο Στιβ Έβανς.

Ο 53χρονος βρισκόταν στον πάγκο των «παγωνιών» τους τελευταίους εφτά μήνες και ήταν διατεθειμένος να παραμείνει για ν' αποδείξει ακόμα περισσότερα πράγματα, όμως ο εργοδότης του, είχε πολύ διαφορετική άποψη. Ή μάλλον, τη... συνηθισμένη, δική του άποψη. «Ο Στιβ ολοκλήρωσε το έργο για το οποίο προσελήφθη τον περασμένο Οκτώβρη και χρειαζόμαστε πλέον κάτι διαφορετικό για να πετύχουμε τους στόχους που έχουμε θέσει από την επόμενη σεζόν» αναφερόταν στην επίσημη ανακοίνωση του «διαζυγίου».

Η αλήθεια, όμως, είναι ότι οι επαφές για άλλον προπονητή είχαν ξεκινήσει και είχαν γίνει γνωστές από το ρεπορτάζ των βρετανικών Μέσων, προτού απομακρυνθεί ο Έβανς. Ο Ντάρελ Κλαρκ, νυν τεχνικός της Μπρίστολ Ρόβερς (πρόσφατα ανανέωσε το συμβόλαιό του και έγινε ο πιο ακριβοπληρωμένος προπονητής στην ιστορία του συλλόγου), είναι εκείνος που φέρεται να επιθυμεί να πάρει για τον πάγκο της ομάδας του ο Ιταλός επιχειρηματίας, ενώ, υπάρχει και ο Καρλ Ρόμπινσον, της ΜΚ Ντονς, που ενδιαφέρει την «ακέφαλη», αυτή τη στιγμή, Λιντς.

Οι οπαδοί έχουν φτάσει σε σημείο να τον απεχθάνονται και να ζητούν την πώληση των μετοχών, ώστε επιτέλους η αγαπημένη τους ομάδας να λυτρωθεί και να βρει το δρόμο... προς τα καλύτερα κι όχι προς τους συμβιβασμούς που κάνει, όπως φέτος όπου αρκούσε η παραμονή στην Τσάμπιονσιπ. Ο Τσελίνο το έχει σκεφτεί, έχει ανακοινώσει ότι θα παραχωρήσει το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών, έχει δηλώσει πως θα συζητούσε και με τους οπαδούς για να πάρουν εκείνοι τον έλεγχο του συλλόγου, αλλά πάντοτε το έπαιρνε πίσω και παρέμενε στη θέση του.

Το ... μπάχαλο κρατάει από τον Απρίλη του 2013 και συνεχίζεται μέσα στο καλοκαίρι του 2016, με τον... τρελό, Ιταλό, να συμπεριφέρεται με καταστροφικό τρόπο, δίχως πλάνο, δίχως σταθερότητα, δίχως... ιδέα για το καλό της ιστορικής ομάδας.

Από τον Μπράιαν ΜακΝτέρμοτ μέχρι και τον Στιβ Έβανς, οι απολύσεις προπονητών από τον πάγκο έχουν φτάσει στις 7 τα τελευταία τρία χρόνια, αν και τα πρόσωπα που άλλαξαν ήταν έξι, λόγω της διπλής θητείας του στην τεχνική ηγεσία.

Πιο αναλυτικά...

Απρίλιος 2013 – Ιούνιος 2014: Μπράιαν ΜακΝτέρμοτ

Ιούλιος 2014 – Αύγουστος 2014: Ντέιβ Χόκαντεϊ

Αύγουστος 2014 – Σεπτέμβριος 2014: Νιλ Ρέντφιρν

Σεπτέμβριος 2014 – Οκτώβριος 2014: Ντάρκο Μίλανιτς

Νοέμβριος 2014 – Ιούνιος 2015: Νιλ Ρέντφιρν

Ιούλιος 2015 – Οκτώβριος 2015: Ούβε Ρέσλερ

Οκτώβριος 2015 – Μάιος 2016: Στιβ Έβανς

Ο Τσελίνο, έδειχνε να σκέφτεται πριν από λίγο καιρό και μια λύση... εξ Ιταλίας, ώστε να μπορεί να έχει και ο ίδιος πολύ καλύτερη συνεργασία κι επικοινωνία, προκειμένου, ίσως, να μάθει περισσότερα για τον τρόπο λειτουργίας μιας ποδοσφαιρικής ομάδας, να μπορεί να σχηματίσει άποψη απ' όσα καινούρια θα βάλει στο μυαλό του και φυσικά, θα εμπιστεύεται απόλυτα ο ίδιος, μέχρι... αποδείξεως του εναντίου. Αυτή η λύση, άκουγε στ' όνομα Φάμπιο Καναβάρο! Ο αρχηγός της εθνικής ομάδας της Ιταλίας που κατέκτησε το Μουντιάλ του 2006 στα γήπεδα της Γερμανίας, μίλησε με τον συμπατριώτη του, τα έβαλαν κάτω και ... προς καλή τύχη του άλλοτε διεθνή στόπερ, οι δύο πλευρές δεν κατέληξαν σε συμφωνία.

Ποιος ξέρει πόσο θα «τσαλακωνόταν» η εικόνα του ως προπονητής, αν έπιανε δουλειά σε αγγλικό σύλλογο, σε επίπεδο Τσάμπιονσιπ και ξαφνικά κρινόταν «ανεπαρκής» έπειτα από λίγους μήνες...