Μπορεί η Τσέλσι να έβαλε και τυπικά τέλος στα όνειρα της Τότεναμ για τον τίτλο, όμως η αλήθεια είναι ότι τα σπιρούνια δεν είχαν ούτως ή άλλως καμία πραγματική πιθανότητα να ξεπεράσουν τη Λέστερ. Τρία ματς πριν το τέλος, οι Λονδρέζοι ήταν 8 βαθμούς μακριά από την κορυφή. Οι ισοπαλίες με Γουέστ Μπρομ, Άρσεναλ και Λίβερπουλ, όπως και οι ήττες από Λέστερ και Γουέστ Χαμ είχαν σφραγίσει την μοίρα της Τότεναμ.

Τελικά, παρά το γεγονός ότι ακόμη και οι κανονιέρηδες την προσπέρασαν στο φινάλε στη βαθμολογία, η σεζόν ήταν άκρως επιτυχημένη. Σε σύγκριση με την προηγούμενη σεζόν, έχουν γίνει τεράστια βήματα μπροστά: δύο θέσεις πάνω, έξι βαθμοί, μαζί με την έξοδο στο Champions League. Η Τότεναμ ανέβηκε στη 2η θέση από την 5η στα γκολ και στην ίδια θέση από την 14η σε ό,τι αφορά το παθητικό στην Premier League.

Όλα αυτά δείχνουν δύο πράγματα: ότι ο Ποκετίνο βελτίωσε την ομάδα του, όμως όχι τόσο πολύ, ώστε να είναι έτοιμη για τον τίτλο. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει και άλλο περιθώριο βελτίωσης. Τι πρέπει να κάνει, λοιπόν, ο Ποκετίνο;

Το πρώτο πρέπει να είναι η ενίσχυση του ρόστερ, ώστε να αποκτήσει βάθος. Για όλη την ποιότητα που έχει η 11άδα, Μέισον, Μπενταλέμπ, Κάρολ και Τσαντλί για παράδειγμα έχουν αποτύχει να προσφέρουν λύσεις στην κούρσα του τίτλου. Ακόμη και ο Σον έκανε μέτριες εμφανίσεις στην πρώτη του χρονιά στην Αγγλία. Σίγουρα θα χρειαστεί και ένας παίκτης πίσω από τον Κέιν.

Η επόμενη σεζόν θα κρίνει πολλά στην εξέλιξη της Τότεναμ, ειδικά από τη στιγμή που θα υπάρχει και το Champions League. Σε αντίθεση με αυτό που συνέβη φέτος με το Europa League, ο Ποκετίνο δε θα έχει την πολυτέλεια να ξεκουράζει τους παίκτες του. Πολλές ομάδες έχουν υποφέρει σε αυτούς τους ρυθμούς και με το υψηλό τέμπο που προτιμάει ο Αργεντίνος, θα πρέπει να βρει την κατάλληλη ισορροπία και με το υπάρχον ρόστερ αυτό δεν μοιάζει και τόσο πιθανό.

Το καλό είναι ότι οι θέσεις, που χρειάζονται ενίσχυση τα σπιρούνια είναι λίγες, όμως είναι σημαντικές. Η άμυνα είναι πλήρης, ο Γιορίς δεν έχει θέμα στο τέρμα, ενώ ο Ντάιερ καλύπτει όποιο κενό προκύψει. Αν αναλογιστούμε ότι ο Ποκετίνο ακολουθεί το δόγμα του Μπιέλσα, στον οποίο μοιάζει πολύ, τότε δεν είναι και μεγάλο μυστικό το ότι οι ομάδες του στο τέλος ξεμένουν από δυνάμεις.

Είναι κάτι πάνω στο οποίο θα πρέπει να δουλέψει. Ένα καλύτερο και πιο ισορροπημένο ρόστερ θα τον βοηθούσε στη σωστή κατεύθυνση και με τα τεράστια έσοδα, θα έχει τα χρήματα να το κάνει. Οι χαμένες ευκαιρίες είναι ένα άλλο θέμα. Στα 19 ματς στο πρωτάθλημα στο 2016 η Τότεναμ κατάφερε να σκοράρει μόλις 4 φορές πριν το 30', χάνοντας όμως κλασικές ευκαιρίες σε αυτό το διάστημα. Η τακτική του Ποκετίνο έχει παίξει τον ρόλο της σε αυτό.

Ή ο Αργεντίνος θα πρέπει να προσαρμοστεί, για να έρθουν τα γκολ στο δεύτερο μισό της σεζόν ή θα πρέπει να αλλάξει την προσέγγισή του σε αυτά τα παιχνίδια στο ξεκίνημα, προκειμένου οι παίκτες του να εμφανίζονται με περισσότερη ενέργεια. Η Τότεναμ βλέπει πώς είναι να βελτιώνεσαι σημαντικά, όμως να μπορείς φτάσεις στην κατάκτηση εντός τροπαίου.

Για μία ομάδα γεμάτη νεαρούς παίκτες, που καθοδηγούνται από έναν νεαρό προπονητή, αυτή η εμπειρία θα είναι πολύ σημαντική. Μόνο, όμως, αν αναλυθεί σωστά και την κατανοήσουν όλοι. Με λίγες, αλλά ποιοτικές, αλλαγές στο ρόστερ δεν υπάρχει λόγος η Τότεναμ να μην μπορέσει να διεκδικήσει τον τίτλο την επόμενη σεζόν.