Ο Γκουαρδιόλα δεν απέτυχε στη Μπάγερν

Θάνος Σαρρής Θάνος Σαρρής
Ο Γκουαρδιόλα δεν απέτυχε στη Μπάγερν

bet365

O Θάνος Σαρρής γράφει για την τριετία του Πεπ Γκουαρδιόλα στη Μπάγερν, την παρακαταθήκη του και την «κατάρα» του Champions League.

Η κουβέντα για το αν η θητεία του Γκουαρδιόλα στην Μπάγερν κρίνεται επιτυχημένη ή αποτυχημένη είναι συχνή το τελευταίο εξάμηνο. Η αλήθεια όμως είναι ότι μόνες τους, είτε η μία, είτε η άλλη απάντηση, κρύβουν μέσα τους ένα απόλυτο endgame, το οποίο δεν αντανακλά με ακρίβεια την τριετία του Πεπ.

Η απολογιστική δήλωση του Μίλερ ήταν κάτι παραπάνω από σαφής.. Ενός ποδοσφαιριστή που παρότι σύμφωνα με αρκετούς αναλυτές δεν ήταν στο στιλ που θέλει ο Γκουαρδιόλα, όμως επί των ημερών του έκανε εκπληκτικά παιχνίδια και σημείωσε γκολ γεμάτα ουσία. Ενός, επίσης, που είχε διαφωνήσει ανοιχτά με τον πρώην προπονητή του. «Έμαθα πολλά από τον Γκουαρδιόλα. Μας έκανε καλύτερους τακτικά. Το βλέπεις αυτό σε κάθε παιχνίδι, συμπεριλαμβανομένου και του τελικού με την Ντόρτμουντ», είπε ο Γερμανός στο επίσημο site της Μπουντεσλίγκα, ενώ σε άλλη ερώτηση για τον Καταλανό πρόσθεσε: «Πρέπει πάντα να βλέπεις πίσω από τη σκηνή για να κρίνεις τη δουλειά των άλλων. Ακόμα κι αν δεν ήταν πάντα πρόθυμος με τα Media, όπως θα τον ήθελαν, πρέπει να σέβεσαι τη δουλειά που έκανε. Επένδυσε πολλά σε αυτά τα τρία χρόνια του στο Μόναχο».

Η στιγμή της απονομής έδειξε την αναγνώριση αυτή των αποδυτηρίων. Ο Λαμ, όχι κάποιο από τα λεγόμενα δικά του παιδιά, τον φώναξε να σηκώσουν την κούπα μαζί. Ο αρχηγός, από την παλιά φρουρά. «Είναι ένας εκπληκτικός προπονητής και σε εντελώς διαφορετικό επίπεδο όσον αφορά την τακτική. Πραγματικά βοηθά κάθε παίκτη να βελτιώνεται και το έκανε ακόμα και με εμένα στα 30 μου», δήλωσε λίγο αργότερα.

Εκτός από τους παίκτες, η αναγνώριση πως ο 45χρονος δεν είναι αποτυχημένος, παρότι δεν κατάκτησε το Champions League, ήρθε από την ίδια τη διοίκηση της ομάδας. Όταν του πρότεινε, λίγο πριν μπει το 2016, να ανανεώσει το συμβόλαιό του και να γίνει ο πιο ακριβοπληρωμένος προπονητής στον κόσμο. Μέχρι το 2018. Ο Ρουμενίγκε περίμενε μέσα στη χειμερινή διακοπή όλα να έχουν τελειώσει και ο Καταλανός να συνεχίσει το πρότζεκτ του. Όμως εκείνος αρνήθηκε. Θεώρησε ότι έχει δώσει ό,τι μπορούσε να δώσει. Ότι έφτασε το πρότζεκτ, εντός και εκτός γηπέδου στα όρια του.

Λίγο μετά την απόρριψη του συμβολαίου, είδαν το φως της δημοσιότητας ρεπορτάζ ότι δεν έχει καλές σχέσεις με τους παίκτες στα αποδυτήρια. Γεγονός που αρνήθηκε δημόσια τόσο ο ίδιος, όσο και Μανουέλ Νόιερ. Όμως η Μπάγερν και η οπαδική της βάση δεν έχουν μάθει να ακούν αρνήσεις από τους προπονητές. Ήταν δεδομένο, ότι τουλάχιστον ένα μεγάλο ποσοστό της κερκίδας θα τον έβαζε στο στόχαστρο, από τη στιγμή που αρνήθηκε την Rekordmeister για τη Μάντσεστερ Σίτι.

Ο Γκουαρδιόλα αφήνει το Μόναχο με επτά τίτλους. Μολονότι το οικονομικό στάτους και η θέση της Μπάγερν στο οικοδόμημα της Μπουντεσλίγκα για πολλούς σημαίνει ότι η κατάκτηση του πρωταθλήματος είναι περίπου αυτονόητη, ο Καταλανός έγινε ο μόλις τρίτος προπονητής στο πρωτάθλημα της χώρας μετά τους Ούντο Λάτεκ και Ότμαρ Χίτζφελντ που κατακτά τρεις σερί τίτλους. Επί των ημερών, του επίσης, οι Βαυαροί κατάκτησαν για πρώτη φορά στην ιστορία τους τέσσερα σερί διαδοχικά πρωταθλήματα. Χτίζοντας διψήφιες διαφορές, σκοράροντας 80+ γκολ κάθε σεζόν. Τα περισσότερα που δέχθηκαν ήταν 23. Σε κάθε μία από τις τρεις σεζόν του η Μπάγερν νίκησε 25+ από τα παιχνίδια της, κάτι που έχει γίνει μόλις έξι φορές στην ιστορία του πρωταθλήματος. Ο μοναδικός τίτλος που έχασε, το Κύπελλο απέναντι στη Ντόρτμουντ του Κλοπ, χάθηκε στα πέναλτι. Προφανώς, η Μπουντεσλίγκα δεν είναι το πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα του κόσμου. Όμως οι 78 βαθμοί που συγκέντρωσε η φετινή, πολύ δυνατή Μπορούσια του Τούχελ, θα ήταν αρκετοί για να της χαρίσουν τη σαλατιέρα ακόμα και τη χρονιά του Χάινκες.


Ναι, ο Πεπ δεν κατέκτησε Champions League στην τριετία, ένα στόχο που είχε οριοθετήσει στο ξεκίνημα της καριέρας του στο Μόναχο. Γι' αυτό και η απάντηση «επιτυχημένος» είναι επίσης απόλυτη. Όμως οι παράμετροι και το timing της πρόσληψής του έπαιξαν το δικό τους ρόλο. Αφενός το απίθανο τρεμπλ του Γιουπ Χάινκες, αφετέρου η δική του ποδοσφαιρική επανάσταση με τη Μπαρτσελόνα έβαλαν πολύ ψηλά τον πήχη και γέμισαν βάρος τον εργασιομανή Πεπ. Το βάρος αυτό φάνηκε στον πρώτο χαμένο ημιτελικό, με αντίπαλο τη Ρεάλ Μαδρίτης. Όταν μετά την καλή εμφάνιση και την ήττα με 1-0 στη Μαδρίτη, επέλεξε την προσέγγιση που έφερε το 4-0. Το μεγαλύτερο fuck up της ζωής του, όπως το χαρακτήρισε ο ίδιος στο βιβλίο Pep Confidential. Εκεί διαβάζουμε ότι αμέσως μετά το πρώτο ματς του Μπερναμπέου (1-0) ο Γκουαρδιόλα αποφασίζει να παίξει στη ρεβάνς 3-4-3. Με δύο ακραίους full back να πλαισιώνουν από τα άκρα τους δημιουργικούς μέσους και τον Γκέτσε στην επίθεση, έτσι ώστε να μπορεί να τραβηχτεί πιο πίσω και να βοηθήσει τη μεσαία γραμμή. Ένα 3-4-3 που εύκολα θα γινόταν 3-5-2, για να θωρακίσει την Μπάγερν από τις αντεπιθέσεις, τις οποίες ήταν πεπεισμένος ότι θα εφαρμόσει η Ρεάλ.

Ο συγγραφέας Μάρτι Περαρνάου, o οποίος ακολουθούσε τον Γκουαρδιόλα σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς για τις ανάγκες του βιβλίου, αναφέρει ότι κρυφάκουσε να λέει στον βοηθό του: «Μην με αφήσεις να αλλάξω γνώμη. Είναι ο μοναδικός τρόπος». Ωστόσο, στην επιστροφή για το Μόναχο, σκέπτεται ότι δεν έχει παίξει με σχήμα τριών κεντρικών αμυντικών από τον Νοέμβριο και λόγω των λιγοστών ημερών προετοιμασίας, θα παίξει με 4-2-3-1. Επηρεασμένος από τον χαμό του Βιλανόβα και το πάθος των παικτών του για εκδίκηση, αποφασίζει να ρωτήσει τη γνώμη τους για το πώς πρέπει να παραταχθούν απέναντι στους Μαδριλένους. Του ζητούν ότι το μόνο που θέλουν είναι να αγωνιστούν με όλη τους την ψυχή για μια ακόμα «γερμανική» ανατροπή. να επιτεθούν από το πρώτο λεπτό. Ο Γκουαρδιόλα αλλάζει ξανά γνώμη και επιλέγει ένα 4-2-4. Πέφτει ξανά στην ίδια παγίδα, όπως στο παρθενικό του ματς με τη Ντόρτμουντ για το Σούπερ Καπ, όπου έχασε με 2-0. Άφησε την μεθοδικότητα και την υπομονή για το πάθος. Πρόδωσε τον ίδιο του τον εαυτό Και ανέλαβε όλη την ευθύνη. «Απέφυγα όλη τη σεζόν να χρησιμοποιώ το 4-2-4. Όλη τη σεζόν. Και αποφάσισα να το κάνω στο πιο σημαντικό ματς του χρόνου», έλεγε μετά στους συνεργάτες του.

Στον επόμενο ημιτελικό, απέναντι στην ομάδα με την οποία τελειοποίησε τα συστήματα κατοχής, τη Μπαρτσελόνα, αναγκάστηκε να αγωνιστεί χωρίς αρκετά κλειδιά του λόγω τραυματισμών. Αλάμπα, Ρόμπεν και Ριμπερί δεν επηρέασαν τόσο τον έλεγχο της μπάλας, αλλά την αποδοτικότητα. Και φέτος, απέναντι στην Ατλέτικο, ο Πεπ είδε τον Όμπλακ να πιάνει το πέναλτι του Μίλερ και την ομάδα του να αδυνατεί να βρει δίχτυα σε 33 προσπάθειες στο 90λεπτο. Ο Ντιέγο Σιμεόνε, μιλώντας για το πρώτο ημίχρονο του Allianz Arena έκανε λόγο για την «καλύτερη ομάδα που έχω αντιμετωπίσει στην καριέρα μου». Προφανώς ο παράγοντας τύχη είναι αστάθμητος στο ποδόσφαιρο και στα νοκ-άουτ η παραμικρή λεπτομέρεια μπορεί να φέρει ή να στερήσει μια πρόκριση. Η Μπάγερν ήταν για τρεις σερί χρονιές στις τέσσερις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης, όταν μετά την κατάκτηση του 2001 ξαναέφτασε σε ημιτελικό (και έπειτα σε τελικό) το 2010. Ο Πεπ πολιόρκησε την κούπα με τα μεγάλα αυτιά, την έκλεισε στην περιοχή της, αλλά του έλειψε η πάσα που θα φέρει το γκολ.

Εκτός του ότι ο Γκουαρδιόλα έπαιξε μεγάλο ρόλο στη γιγάντωση του brand και το περαιτέρω άνοιγμά του στις παγκόσμιες αγορές, εξέλιξε στρατηγικά το ρόστερ. Αφήνει τον διάδοχό του να δουλέψει στα ταλέντα του Κίμιχ, του Κομάν του Μπερνάτ, ακόμα και των πιο έτοιμων Ντάγκλας Κόστα, Αλάμπα, Ρόντε, Αλκάνταρα. Αντικατέστησε τους Μάτζουκιτς και Μάριο Γκόμες με τον κατά τρία χρόνια μικρότερο Λεβαντόφσκι, έφερε τον Τιάγκο, κατάφερε να απεγκλωβιστεί από την ανάγκη των «γυάλινων» Ρόμπεν και Ριμπερί. Εξέλιξε, όπως είπε και ο Λαμ, πολλούς ποδοσφαιριστές με τον τρόπο δουλειάς του. Και το πιο σημαντικό, έφερε στη Μπάγερν μια μοναδική ταυτότητα. Εφάρμοσε τακτικές εμπνεύσεις που φάνταζαν αδιανόητες. Πραγματικές τομές, κοουτσαρίσματα αλά μπάσκετ, υπερφορτώσεις πλευρών και tiki-taka μόνο και μόνο για τη δημιουργία χώρων από την άλλη, playmaking από τη γραμμή της άμυνας, νέα διάσταση στο παιχνίδι από τα άκρα και πολλούς ακόμα νεοτερισμούς, που άλλοτε αποσυντόνιζαν τελείως τον αντίπαλο, άλλοτε όχι. Δεν προσπάθησε να κάνει τους Βαυαρούς Μπαρτσελόνα, αλλά να τους εξελίξει στο επόμενο στάδιο. Για τον ουδέτερο, κάθε παιχνίδι της Μπάγερν του Πεπ ήταν και μία πρόκληση. Για αρκετούς οπαδούς της Μπάγερν η αλλαγή του αγωνιστικού DNA της από την πρώτη στιγμή δεν αντιμετωπίστηκε θετικά.

«Αν πείτε ότι έπρεπε να κατακτήσω το Champions League, τότε απέτυχα. Εμπρός λοιπόν, γράψτε ότι απέτυχα», δήλωσε ο πρώην τεχνικός της Μπάρτσα, ο οποίος έδειξε στις δημόσιες τοποθετήσεις του ότι η απουσία της Ευρωπαϊκής Κούπας τον «καίει» μέσα του. Ένας τίτλος όμως δεν είναι πάντα ένδειξη αποτυχίας ή επιτυχίας. Κυρίως, όταν στην τριετία που έκανε πέτυχε σε όλα τα υπόλοιπα. Ο Ότμαρ Χίτσφελντ, όταν του τέθηκε το ερώτημα περί αποτυχίας, πάντως, είχε μόνο μια απάντηση: «Όχι, δεν απέτυχε. Δεν τον αντιμετωπίζουν δίκαια. Βελτίωσε τη Μπάγερν και ολόκληρη τη Μπουντεσλίγκα. Όποιος δεν αναγνωρίζει ότι είναι εντυπωσιακό το ότι ο Γκουαρδιόλα οδήγησε τη Μπάγερν σε τρεις σερί ημιτελικούς Champions League είναι αστοιχείωτος. Συνήθως, μια ομάδα που κάνει τρεμπλ χάνεται. Δεν έχει αυτή τη δίψα πια. Αλλά ο Γκουαρδιόλα προστάτευσε τη Μπάγερν από αυτό και έκανε τους παίκτες πεινασμένους ξανά. Εμφύσησε στη Μπάγερν μια ποιότητα στις πάσες που δεν είχε ποτέ ξανά. Την έκανε να παίζει γρήγορο ποδόσφαιρο. Νομίζω ότι ο Γκουαρδιόλα θα λάβει την εκτίμηση που αξίζει σε λίγους μήνες. Συχνά καταλαβαίνεις πόσο καλός ήταν κάποιος όταν έχει ήδη αποχωρήσει».

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Θάνος Σαρρής
Θάνος Σαρρής

O Θάνος Σαρρής γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Πάρο. Ερωτεύτηκε από μικρή ηλικία τη μαγεία του αθλητισμού και το γράψιμο. Σπούδασε Επικοινωνία και ΜΜΕ και έκανε το master του στο Πολιτικό της Νομικής. Λατρεύει τα ταξίδια σε ποδοσφαιρικές γειτονιές του εξωτερικού, τις ιστορίες που γεννά το ποδόσφαιρο εντός κι εκτός αγωνιστικού χώρου και θυμάται την ατμόσφαιρα του γηπέδου σχεδόν απ' όταν θυμάται τον εαυτό του. Τα βιβλία του, «Η Μπάλα στην Κερκίδα» και «30 θεοί του ελληνικού ποδοσφαίρου», κυκλοφορούν από τις εκδόσεις ΟΞΥ και Brainfood αντίστοιχα.