Θα άφηνες τον Βάρντι εκτός εθνικής; (poll)

Ένας από τους λόγους που (και) φέτος οι προσδοκίες έχουν ανέβει για την Εθνική Αγγλίας ενόψει Euro είναι η πιθανότητα να «μεταφέρει» στη διοργάνωση της Γαλλίας τη φόρμα παικτών-πρωταγωνιστών που έχουν αναδειχθεί στη φετινή Premier League. Ο Χάρι Κέιν, ο Ντέλε Άλι, ο Έρικ Ντάιερ και φυσικά οι Ντάνι Ντρινκγουότερ και Τζέιμι Βάρντι. Δεν γίνεται να κάνεις πως δεν βλέπεις το θαύμα που συντελείται στα Ανατολικά Μίντλαντς. Η Αγγλία έχει ένα ρόστερ με ταχύτητα, δύναμη, νεανική ορμή και δυναμική που ενισχύεται από το απρόβλεπτο φινάλε και τον ανταγωνισμό για τις θέσεις στο ρόστερ στη φετινή κορυφαία διοργάνωση της Γαλλίας.

Από τους παίκτες της Λέστερ η περίπτωση του Βάρντι φαντάζει ως η περισσότερο μυθιστορηματική. Όταν πριν από έναν χρόνο περίπου την ξεφυλλίζαμε, κανείς δεν περίμενε ότι φέτος θα έσπαγε το ρεκόρ του Ρουντ Φαν Νίστελροϊ, σκοράροντας σε 11 σερί ματς, θα κονταροχτυπιόταν για τη θέση του πρώτου σκόρερ της Premier League και θα οδηγούσε την ομάδα του σε πείσμα όλων των προβλέψεων προς τον τίτλο. Τελευταία, έχει μείνει λίγο πίσω. Τα 19 γκολ όμως που έχει πετύχει δεν μπορούν να αγνοηθούν.

Το τιμ των «Αλεπούδων» έχτισε στα physical στοιχεία του και στο ταλέντο του στο σκοράρισμα και όπως αποκάλυψε ο Γκάρι Νέβιλ τον Νοέμβριο, δουλεύοντας μαζί του στις προπονήσεις της Εθνικής Αγγλίας, ανταποκρίνεται πλέον και σε κλειστούς χώρους. Προσωπικά δυσκολεύομαι να θυμηθώ καλύτερο ξεπέταγμα στα πρώτα μέτρα από αυτό που αντίκρισα στο King Power Stadium. Ο τρόπος, επίσης που κινείται χωρίς τη μπάλα είναι εκπληκτικός, συν το ότι έχει μοιράσει έξι ασίστ.

Ο 29χρονος φορ βρίσκεται στις κλήσεις του Ρόι Χόντσον για τα ματς με Γερμανία και Ολλανδία, όπου οι σκέψεις του για την αποστολή του Euro θα τακτοποιηθούν περισσότερο. Όμως μαζί του βρίσκονται και οι Χάρι Κέιν, Ντάνι Γουέλμπεκ, Ντάνελ Στάριτζ. Μαζί με τους Γουόλκοτ, Μίλνερ (δυνητικά για το δεξί άκρο), Λαλάνα για τα «φτερά». Θα ήταν και οι Ρούνεϊ και Στέρλινγκ, αν δεν είχαν τεθεί νοκ-άουτ. Ας δούμε τα δεδομένα. Ο Χόντσον πολύ δύσκολα θα αλλάξει σε σχήμα με δύο επιθετικούς. Το 4-4-2 με κάτι σαν ρόμβο που χρησιμοποίησε στο ξεκίνημα τον προκριματικών και μάλιστα με τον Στέρλινγκ στην κορυφή του, πίσω από τους Ρούνεϊ και Γουέλμπεκ σε ελεύθερο ρόλο, αποδείχθηκε ιδιαίτερα αποτελεσματικό. Τουλάχιστον μέχρι να τραυματιστεί ο Γουέλμπεκ. Στη συνέχεια, το 4-3-3 κυριάρχησε και προς το τέλος το 4-2-3-1 επέστρεψε. Με την τελευταία συνταγή αναμένεται, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, να πειραματιστεί και στο φιλικό με τη Γερμανία.

Ο Χόντσον δεν έχει ψυχρή λογική στις επιλογές του. Ξεκαθάρισε ήδη από τον Φεβρουάριο, με τον Ρούνεϊ στα πιτς, ότι ο ο επιθετικός της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ «θα είναι από τους ποδοσφαιριστές που θα χρειαστεί να βασιστούμε». Δεν θα «προδώσει» τον αρχηγό του αφήνοντάς τον εκτός διοργάνωσης. Επίσης, από τη στιγμή που έχει επιστρέψει ορεξάτος και είναι καλά, με δεδομένη τη συνεισφορά του στα προκριματικά και την απόδοσή του (και) από τα άκρα, σχεδόν βέβαιη φαντάζει η θέση του Γουέλμπεκ. Ο Χάρι Κέιν συνεχίζει να βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση. Από τον Αύγουστο του 2014 έχει σημειώσει 42 γκολ στην Premier League και φέτος έγινε ο μόλις πέμπτος Άγγλος που πετυχαίνει 20+ γκολ σε δύο σερί σεζόν. Μόνο οι Άντι Κόουλ, Λες Φέρντιναντ, Ρόμπι Φάουλερ και Άλαν Σίρερ το είχαν καταφέρει πριν από αυτόν.

Ο Κέιν αυτή τη στιγμή είναι ο πιο πλήρης επιθετικός που έχουν τα «Τρία Λιοντάρια». Οπότε δεδομένα δεν μένει εκτός κι αυτός. Και μετά υπάρχει ο Στάριτζ που επέστρεψε έχοντας πάντα στο μυαλό του το στόχο της Εθνικής, ο Βάρντι και οι εξτρέμ. Διότι αν αποφασίσει ο Χόντσον ότι τον Γουέλμπεκ τον υπολογίζει για τα άκρα, πιθανόν να κόψει κάποιον winger. Ο 68χρονος θέλει ταχύτητα στα άκρα και επίσης έχει μια τάση επιβράβευσης και εμπιστοσύνης σε εκείνους που στηρίχτηκε το επιτυχές πέρασμα από τα προκριματικά. Γουόλκοτ και Στέρλινγκ, αν είναι καλά, δύσκολα «κόβονται». Επομένως τα πράγματα για το ποιος θα μείνει εκτός δεν είναι καθόλου δεδομένα.

Ο Βάρντι στα άκρα «καίγεται». Φέτος ένας από τους πολλούς λόγους που ο Ρανιέρι παίρνει τα εύσημα είναι γιατί χρησιμοποιεί τον επιθετικό του μαζί με τον Μαχρέζ στους ρόλους που τους ταιριάζουν περισσότερο. Ο 29χρονος έχει αποδεχθεί εξαιρετικός finisher, ενώ η ταχύτητά του σε συνδυασμό με την τακτική προσήλωση και την αντίληψή του έχουν επιφέρει ένα σωρό επικίνδυνες στιγμές για τις αντίπαλες άμυνες. Επίσης είναι πολύ χρήσιμος χωρίς τη μπάλα. Ο Χόντσον στις λίγες συμμετοχές του στην Εθνική τον έχει χρησιμοποιήσει ως εξτρέμ και ρωτήθηκε από τους Άγγλους δημοσιογράφους σχετικά, χωρίς να δώσει σαφή απάντηση. Τόνισε ότι μπορεί να παίξει στα άκρα, στην κορυφή, ή να έρθει από τον πάγκο. Σε σχέση με Γουέλμπεκ και Ρούνεϊ, μάλλον είναι λιγότερο αποδοτικός εκτός «κουτιού».

Ένα ακόμα δεδομένο είναι ότι ο ταχύτατος επιθετικός από το Σέφιλντ αναδείχθηκε από το σύστημα και τον τρόπο παιχνιδιού της Λέστερ, αφού το επιθετικό πλάνο βασίστηκε κατά πολύ σημαντικό στα δικά του χαρακτηριστικά. Θα είναι επίσης δύσκολο να χτυπήσει με τον παραδοσιακό του τρόπο των κάθετων τρεξιμάτων ανάμεσα σε κεντρικούς αμυντικούς που παίζουν ψηλά, όταν οι τακτικές προσεγγίσεις θα είναι τελείως διαφορετικές.

Προφανώς, ακόμα τίποτα δεν είναι ξεκάθαρο. Μπορεί, για παράδειγμα, ο Στάριτζ να κάνει ένα εκπληκτικό δίμηνο και όντας στο πικ της φόρμας του να «δέσει» τα χέρια του Χόντσον. Ή είναι πιθανόν να τραυματιστεί κάποια από τις σίγουρες επιλογές. Τα δύο φιλικά της εθνικής και η τελική ευθεία της Premier League θα δείξουν περισσότερα. Με τα τωρινά δεδομένα ωστόσο είναι πιθανόν να δούμε την Εθνική Αγγλίας με τον δεύτερο φετινό σκόρερ της Premier League καθηλωμένο στον πάγκο ή και εκτός διοργάνωσης!

Με δεδομένη την πολύμηνη απουσία του Στάριτζ, προσωπικά θεωρώ ότι ο Βάρντι αξίζει μια θέση στην ομάδα στη θέση του επιθετικού της Λίβερπουλ. Η εκμετάλλευσή του θα κριθεί από τη φύση ή την εξέλιξη του κάθε ματς. Στα εύκολα ματς έχει παίξει ο Ρούνεϊ πίσω από τον φορ και ο Μπάρκλεϊ έχει μετατοπιστεί πιο πίσω, στο κέντρο, με ένα καθαρό εξάρι δίπλα του για παράδειγμα. Ανάλογοι συνδυασμοί μπορούν να προκύψουν ανάλογα με τις απαιτήσεις του αγώνα και την προσέγγιση του Ρόι Χόντσον. Ένα παραδοσιακό FourFourTwo; Δύσκολο έως ακατόρθωτο, αλλά δελεαστικό για τους παρατηρητές!

Η όλη χρονιά του Βάρντι και αυτό που έχει καταφέρει σε ομαδικό και ατομικό επίπεδο, καθώς και τα αγωνιστικά του χαρακτηριστικά κάνουν την πλάστιγγα να γείρει προς το μέρος του στο δικό μου μυαλό, αλλά και πάλι με πολλές δεύτερες σκέψεις. Η επιλογή του ή μη βρίσκεται σε άμεσο συσχετισμό με τη λογική στο υπόλοιπο μεσοεπιθετικό κομμάτι του ρόστερ.