Η ώρα του Βενγκέρ; (poll)

Ήταν τον περασμένο Ιανουάριο, όταν για μια ακόμα σεζόν η Άρσεναλ είχε βρεθεί από νωρίς εκτός διεκδίκησης τίτλου. Για την ακρίβεια, ήταν το τελευταίο ματς τους στην Premier League για τον Ιανουάριο. Μέσα στο Etihad, η Μάντσεστερ Σίτι άγγιξε το 75% κατοχής και από την αρχή πήρε τον έλεγχο του αγώνα. Εκείνοι όμως που έφυγαν με το τρίποντο ήταν οι «Κανονιέρηδες». Το 2-0 μέσα στο Μάντσεστερ ήταν ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα. Ακόμα πιο εντυπωσιακός όμως ήταν ο τρόπος με τον οποίο επιτεύχθηκε. Ήταν σαν οι παίκτες του Βενγκέρ να έμαθαν πως να παίρνουν ματς, ακόμα και όταν η εξέλιξη του αγώνα δεν είναι ευνοϊκή για τον καθιερωμένο τρόπο παιχνιδιού τους.

Η συνέχεια ήταν εξαιρετική. Οι Gunners επανέκτησαν επαφή με την κορυφή, αν και τελικά τερμάτισαν τρίτοι, κάνοντας μια σειρά από σταθερές παραστάσεις. Συνδύασαν εξαιρετικές εμφανίσεις (όπως το ματς με την Γουέστ Χαμ) με ουσία, δίνοντας μια αίσθηση ότι αν το φορμάρισμα ερχόταν λίγο πιο νωρίς, πιθανόν τα πράγματα να ήταν διαφορετικά.

Για αρκετούς τα παιχνίδια προετοιμασίας δεν έχουν τόσο μεγάλη σημασία, ο Βενγκέρ όμως έχει δηλώσει στο παρελθόν πως θεωρεί πολύ θετικό την μεταφορά ενός καλού μομέντουμ στα πρώτα επίσημα ματς. Τι καλύτερο λοιπόν, από το να μπει στην νέα Premier League έχοντας νικήσει την Τσέλσι στο Community Shield;

Πέραν του αποτελέσματος και της σημαδιακής πρώτης νίκης του επί του Μουρίνιο, ο Αρσέν έκανε κάτι που δεν το συνηθίζει. Προς το τέλος, σηκώθηκε από τον πάγκο του και έδειξε το κόρνερ, προτρέποντας τους παίκτες του να ροκανίσουν το χρόνο. Τέτοιες πρακτικές δεν ταιριάζουν με τον τρόπο που έχει συνηθίσει ο Αλσατός να δουλεύει. Όπως όμως και πέρυσι με την Μάντσεστερ Σίτι, ο Μαραθώνιος προς την Premier League αναγκάζει τον σκοπό να αγιάσει τα μέσα. Και φέτος, ο Βενγκέρ έδειξε από νωρίς ότι οι εκπτώσεις στην αισθητική του εντός γηπέδου ίσως χρειαστούν για τον απώτερο σκοπό της ουσίας.

Ο Βενγκέρ έβαλε νερό στο κρασί του και στον τρόπο προπόνησης, καθώς με την επιστημονική προσέγγιση του team και με τις συμβουλές του Σαντ Φορσάιθ, κατάφερε να μειώσει κατά ένα σημαντικό ποσοστό τους τραυματισμούς. Αν η πρόληψη λειτουργήσει ευεργετικά και για φέτος και η Άρσεναλ διατηρήσει όλα της τα κανόνια στο οπλοστάσιο, μακριά από μυϊκά προβλήματα και αργές αποκαταστάσεις, υπάρχει ένα ακόμα πλεονέκτημα σε σχέση με πέρυσι.

Η φετινή χρονιά δείχνει να ξεκινάει από εκεί που τελείωσε η περσινή. Η Έιμι Λόρενς, επί χρόνια insider στην Άρσεναλ και συγγραφέας του «Invincible:Inside Arsenal's Unbeaten 2003-2004 Season», τονίζει ότι ο έμπειρος manager θεωρεί ότι το ρόστερ έχει μια σπάνια δυναμική ενότητας, η οποία έχει αποκτήσει βάθος όλο αυτό το διάστημα. Είναι εντυπωσιασμένος από την βελτίωση, τόσο ατομική όσο και συλλογική και του αρέσει το πως η κατάκτηση των δύο συνεχόμενων FA Cup έχει φέρει επιπλέον δίψα για διάκριση και αυτοπεποίθηση. Ουσιαστικά, το παρόν ρόστερ δουλεύεται μεθοδικά εδώ και τρία χρόνια, με σημαντικές προσθήκες που κάθε χρόνο του δίνουν επιπλέον ποιότητα. Ο Καθόρλα, ο Οζίλ, ο Σάντσεθ και τώρα ο Τσεχ.

Ο Αλσατός έχει τρομερή εμπιστοσύνη στο περσινό ρόστερ και θεωρεί ότι αν επιτευχθεί η σταθερότητα, φέτος θα είναι η χρονιάς των «Κανονιέρηδων». Το ότι δεν κάνει μεταγραφές απλά για να τις κάνει, είναι γνωστό. Η απόκτηση του Τσεχ ήταν για τον 65χρονο αυτό ακριβώς το στοιχείο που χρειαζόταν για να ξεκινήσει η σταθερότητα από τα μετόπισθεν. Ένας world class κίπερ που να καθοδηγεί την άμυνα, με την εμπειρία, την κλάση και τα προσόντα να κάνει τη διαφορά όταν χρειαστεί, αλλά και να εμπνεύσει τους συμπαίκτες του. Ήδη, από πέρυσι, ο Βενγκέρ φρόντισε μειώνοντας τις αποστάσεις και με συγκεκριμένη τακτική να μασκαρέψει τις αδυναμίες του Μερτεζάκερ, καλύπτοντάς τον ομαδικά. Ο Τσεχ θα βοηθήσει πολύ και σε αυτό, στον συντονισμό.

Το ερώτημα είναι αν αρκεί το παρόν ρόστερ για πρωταθλητισμό. Πέρυσι, όταν η Άρσεναλ έκανε την αντεπίθεσή της, ο Βενγκέρ καθιέρωσε τον Καθόρλα στη δυάδα του κέντρου, δίπλα στον Κοκλάν και με την επιστροφή του Οζίλ κέρδισε πολλά σε δημιουργία. Επίσης, «άνοιξε» το ρόστερ του, δίνοντας ευκαιρίες σε παίκτες που στον πρώτο γύρο δεν είχαν ανάλογη προσφορά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Μπεγερίν. Φέτος, καλείται να το κάνει από το ξεκίνημα και παρότι δεδομένα δεν είναι προπονητής που γουστάρει το rotation, η σωστή διαχείριση πιθανόν να τον γλιτώσει από αρκετούς μπελάδες.

Για τους εκτός συλλόγου παρατηρητές, η απόκτηση δύο παικτών θα έκανε τα πράγματα καλύτερα. Ενός παίκτη στο στιλ του Κοκλάν, πρωτίστως. Ο Γάλλος παρουσιάζει τρομερή βελτίωση και είναι ο anchorman που δίνει ασφάλεια στο οικοδόμημα. Σε περίπτωση που τραυματιστεί όμως, το κενό είναι σημαντικό. Υπάρχει ο Αρτέτα, ο οποίος είναι επιρρεπής στους τραυματισμούς και δεν έχει τα physical του 24χρονου, υπάρχει και ο Ράμσεϊ που σε εύκολα ματς έχει χρησιμοποιηθεί στον άξονα με λογική εξαριού, αλλά μέχρι εκεί όσον αφορά τις καλύψεις πρώτης γραμμής. Και μετά είναι και η επίθεση. Ζιρού-Γουόλκοτ-Γουέλμπεκ είναι επαρκείς, ο πρώτος πιθανότατα και κάτι παραπάνω, αλλά ένας φορ κλάσης, υποστηριζόμενος από το εξαιρετικό μεσοεπιθετικό κομμάτι των Gunners, θα εκτόξευε τις πιθανότητές τους. Φυσικά, μόνο εύκολο δεν είναι να βρεθεί ένας επιθετικός που δεδομένα θα είναι ένα επίπεδο πάνω από τον Ζιρού και να δέσει με τους υπόλοιπους. Τα ΜΜΕ διατηρούν το σενάριο Μπενζεμά, αλλά ο Βενγκέρ το διέψευσε. Το θέμα του striker έχει ακόμα ψωμί.

Η Άρσεναλ, λοιπόν, δείχνει πιο έτοιμη από ποτέ. Με ψυχολογία, δουλεμένο ρόστερ και προσαρμοσμένο στα «θέλω» του προπονητή. Με παίκτες κλάσης, αλλά και «εργαλεία». Έτοιμη να κάνει το παιχνίδι της καλύτερα από ποτέ, αλλά και να προσαρμοστεί στις ανάγκες του κάθε αγώνα, επιλέγοντας διαφορετικό πλάνο και διαφορετικές μεθόδους. Αν οι συνθήκες όσον αφορά τους τραυματισμούς είναι ευνοϊκές, ακόμα και χωρίς επιπλέον προσθήκες οι Λονδρέζοι μπορούν να διατηρηθούν μέχρι τέλους στη μάχη του τίτλου. Το αν θα τον κατακτήσουν θα δείξει και το αν το μότο «Arsene Knows» θα δικαιολογηθεί...