Για δεύτερη σεζόν στη σειρά η Τσέλσι χάνει έναν από τους θρύλους της, που υπογράφει σε άμεσο ανταγωνιστή. Η μετακίνηση του Φρανκ Λάμπαρντ στην Μάντσεστερ Σίτι το προηγούμενο καλοκαίρι είχε προκαλέσει έκπληξη με τον τρόπο που έγινε, όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά με τον Τσεχ, ο οποίος σε αντίθεση με τον Άγγλο δεν έφυγε ως ελεύθερος.

Η Άρσεναλ κατέθεσε πρόταση, η Τσέλσι την αποδέχθηκε και ο Τσέχος αλλάζει φανέλα. Είναι δύσκολο να θυμηθούμε άλλον παίκτη της δικής του ποιότητας να φεύγει από μία ομάδα κορυφής για άλλη στην Premier League. Η κατάσταση στο Stamford Bridge ήταν ξεκάθαρη. Ο Ζοσέ Μουρίνιο ήταν αντίθετος σε αυτή την κίνηση, καθώς θα έλυνε ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της Άρσεναλ τα τελευταία χρόνια.

Ο Αμπράμοβιτς, όμως, από την άλλη είχε υποσχεθεί από το προηγούμενο καλοκαίρι στον Τσεχ ότι θα τον άφηνε να φύγει σε σύλλογο της αρεσκείας του, σε περίπτωση που περνούσε μία σεζόν στον πάγκο και ερχόταν πρόταση που να ικανοποιούσε τον σύλλογο. Επιθυμία του Τσεχ ήταν να παραμείνει στο Λονδίνο για οικογενειακούς λόγους και η Άρσεναλ άρπαξε την ευκαιρία.

«Άλλο ο Μουρίνιο, άλλο ο Αμπράμοβιτς και άλλο το ΔΣ, καθώς το τελευταίο είναι λίγο από μένα και λίγο από άλλους ανθρώπους», είχε πει τον περασμένο Μάιο ο Μουρίνιο. «Αν η απόφαση ήταν στα χέρια μου, ο Τσεχ θα έμενε. Ακόμη και ενάντια στην επιθυμία του; Ναι. Πιστεύω ότι ο σύλλογος είναι πιο σημαντικός από έναν παίκτη».

«Αυτή θα ήταν η προτεραιότητά μου. Σε δεύτερο πλάνο, αν ήταν να φύγει, θα έπρεπε να το κάνει σε ομάδα εκτός Αγγλίας. Δε θα ήθελα να τον δω σε άλλη ομάδα στην Αγγλία. Είμαι, όμως, μόνο ο προπονητής και σημαίνει πολλά για αυτόν τον σύλλογο και όσα έχει προσφέρει σε αυτόν. Αν η απόφαση του συλλόγου είναι διαφορετική, θα την αποδεχθώ».

Η τελευταία πρόταση του Μουρίνιο αποδεικνύει ότι γνώριζε ότι δεν ήταν σε θέση να ασκήσει βέτο στη συγκεκριμένη περίπτωση. Ο Πορτογάλος, μάλιστα, βγήκε δύο φορές χαμένος, καθώς καμία από τις επιθυμίες του δεν έγινε πραγματικότητα .

Η μεταγραφή του Τσεχ δείχνει και τη σύγκρουση εξουσίας ανάμεσα στον Μουρίνιο και στον Αμπράμοβιτς, όπως και τη διαφορά φιλοσοφίας τους γενικότερα στο ποδόσφαιρο. Ο Μουρίνιο σκέφτεται πάντα ανταγωνιστικά. Ακόμη και αν υπάρχει η εντύπωση ότι ο Ρώσος σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο, δεν είναι ακριβώς έτσι. Ο Αμπράμοβιτς έδωσε τον λόγο του και τον κράτησε, χωρίς να σκέφτεται τις συνέπειες.

Αν οι ρόλοι άλλαζαν σε ένα παράλληλο σύμπαν είναι πολύ δύσκολο να θεωρήσουμε ότι σε ανάλογη περίπτωση στην Άρσεναλ η επιθυμία του Κρένκε θα υπερίσχυε εκείνης του Αρσέν Βενγκέρ. Σε άλλους συλλόγους τέτοια κόντρα θα περνούσε στα ψιλά, όμως στην Τσέλσι όλα γίνονται σε βαθμό υπερβολής. Αυτή η ιστορία δείχνει ότι ο Μουρίνιο δεν έχει τόση δύναμη αυτές τις ημέρες.

Μην ξεχνάμε ότι και το 2007 έφυγε για αυτόν ακριβώς τον λόγο. Δύο μεταγραφές τότε (Μπάλακ και Σεβτσένκο) είχαν χαλάσει τις σχέσεις τους. Υπάρχει η αίσθηση ότι πλέον ο Μουρίνιο δεν είναι τόσο καλός «πολιτικός» όσο στο παρελθόν. Στην Ρεάλ δεν ήταν ο απόλυτος άρχοντας, χάνοντας για πρώτη φορά και την κατάσταση στα αποδυτήρια.

Ακόμη και στην Τσέλσι, ο Μουρίνιο ίσως να μην έχει εξουσία στο βαθμό που πιστεύει. Μόνο ο Τέρι έχει απομείνει, για να βάζει τάξη στα αποδυτήρια μετά τις αποχωρήσεις των Λάμπαρντ, Τσεχ και Ντρογκμπά. Ο Αμπράμοβιτς από την άλλη, έχει καλές σχέσεις με πολλούς περισσότερους παίκτες, οι οποίοι γνωρίζουν ότι δε θα είχε κανένα πρόβλημα να απολύσει τον οποιονδήποτε, όσο μεγάλο όνομα και να ήταν.

Ο Μουρίνιο έχει μάθει να διαλέγει τις μάχες του. Σε τελική ανάλυση, μιλάμε για τον αναπληρωματικό τερματοφύλακα. Ο Μπέγκοβιτς, που πιθανότατα θα είναι ο αντικαταστάτης του, είναι νεότερος και αναμένεται να αποδεχθεί τον ρόλο χωρίς προβλήματα. Αυτή τη φορά ο Μουρίνιο μάλλον ένιωσε ότι δεν χρειάζεται να το κάνει τόσο μεγάλο θέμα, καθώς είναι σίγουρο ότι στο μέλλον θα έρθουν πιο σημαντικές μάχες με το αφεντικό του.

Το νέο συμβόλαιο δείχνει και την πρόθεση της διοίκησης. Μπορεί να είναι μία προσπάθεια να χρυσώσει το χάπι για έναν προπονητή, που δε δέχεται το «όχι» ως απάντηση. Σε διαφορετική περίπτωση, οι θεωρίες συνομωσίας για πιθανή αποχώρησή του από τον πάγκο της Τσέλσι θα είχαν κάνει την εμφάνισή τους. Αυτή τη φορά, ακόμη και αν ο Μουρίνιο έχασε τη μάχη, δύσκολα θα προσπαθήσει να πάρει τη εκδίκησή και του και με την πρώτη κόντρα να αποχωρήσει. Η μάχη της εξουσίας, όμως, δύσκολα θα τελειώσει στην περίπτωση του Τσεχ…