Bravisimo: Η κορυφαία χρονιά ever

«Όπως όλα τα παιδάκια, έτσι κι εγώ από πιτσιρικάς ήθελα να είμαι επιθετικός. Οι πιο μεγάλοι όμως όταν παίζαμε στο δρόμο, μου έλεγαν συνεχώς: “εσύ μικρέ πίσω, στο τέρμα”. Με το ζόρι λοιπόν βρέθηκα να μην με παίζει κανείς εάν δεν παρίστανα τον τερματοφύλακα. Ημουν 12 ετών, όταν τελικά το πήρα κι εγώ απόφαση: θα γινόμουν πορτιέρο».

Εκείνη θεωρεί ο ίδιος ο Κλαούδιο Μπράβο ως την πιο σημαντική απόφαση όχι της καριέρας του, αλλά ολόκληρης της ζωής του. Μία απόφαση που την έλαβε τόσο μικρός και δεν την μετάνιωσε ποτέ. Αντιθέτως, όσο μεγαλώνει, τόσο επιβεβαιώνει τη σωστή κρίση που είχε τότε. Βλέπετε τα καλύτερα του τα βιώνει τώρα λίγο αφού έχει πατήσει τα 32 του δηλαδή.

Και όταν λέμε τα καλύτερα, αυτό είναι κυριολεκτικό. Ποτέ κανείς τερματοφύλακας στην ιστορία δεν κατάφερα ότι ο Χιλιανός αυτή τη σεζόν. Είναι η πιο μυθική χρονιά που μπορεί να υπερηφανεύεται ότι έχει βιώσει κάποιος κάτω από τα δοκάρια και δεν το έχουν επαναλάβει στο παρελθόν οι σπουδαιότεροι goalkeepers όλων των εποχών: το να κατακτήσουν δηλαδή τους τέσσερις σημαντικότερους τίτλους την ίδια περίοδο (σ.σ.: ο Ζεπ Μάγιερ της Μπάγερν το 1974 τα πήρε σχεδόν όλα, άγγιξε το θαύμα, αλλά έχασε το Κύπελλο. Βέβαια εκείνος αντί για Κόπα Αμέρικα πανηγύρισε το Μουντιάλ)!

Και που να το φανταζόταν δηλαδή, όταν στα 13 προηγούμενα χρόνια καριέρας είχε να υπερηφανεύεται μόνο για μία Απερτούρα Χιλής με την Κόλο Κόλο (2006) και το πρωτάθλημα της Segunda Division (2010) με τη Σοσιεδάδ. Αυτοί ήταν όλοι κι όλοι οι τίτλοι ενός πορτιέρο που ήταν κατά γενική ομολογία πολύ καλός, αλλά μέχρι εκεί μπορούσε να φτάσει η αναγνωρισιμότητα του. Και τώρα δείτε που έχει απογειωθεί…

«Το τηλεφώνημα που δέχτηκα από τη Μπαρτσελόνα ήταν ό,τι πιο απρόσμενο και ευχάριστο μου έχει συμβεί ποτέ μετά την ανακοίνωση της γυναίκας μου ότι περιμέναμε παιδί», ομολόγησε εύλογα πρόσφατα σε συνέντευξη του. Εύλογη ατάκα εάν σκεφτεί κανείς ότι ήταν 31 ετών και δεν είχε κάνει κάτι φοβερό μέχρι τότε. Θα έπρεπε λοιπόν να αντικαταστήσει τον Βίκτορ Βαλδές. Έναν συνάδελφο του όχι φοβερό και τρομερό, μα άκρως αγαπητό στους Καταλανούς και με ένα τρομακτικά γεμάτο παλμαρέ.


Με το καλημέρα ο Μπράβο ξεπέρασε το ρεκόρ του Αρτόλα στη Μπάρτσα

Ποιος να το πίστευε ότι στις πρώτες οκτώ αγωνιστικές της Primera Division θα κατάφερνε να ασχολούνται άπαντες μαζί του; Ο Μπράβο φρόντισε να κρατήσει απαραβίαστη την εστία του για 720 λεπτά και να στήσει ρεκόρ όλων των εποχών για την… porteria του συλλόγου, ξεπερνώντας κατά πολύ την επίδοση για ξεκίνημα σεζόν που κρατούσε ο Μάριο Αρτόλα (520 λεπτά) από το 1977.

Στο φινάλε της περιόδου στη La Liga το κοντέρ θα έγραφε 23 clean sheets. Τέτοιο νούμερο δεν είχαν ματαδεί ποτέ σε 100 χρόνια ιστορίας οι Μπλαουγκράνα, ενώ και στην Ευρώπη βρέθηκε στην καλύτερη θέση των Νο1 των πέντε μεγάλων Λιγκών, ξεπερνώντας κατά τρία τους Μάνουελ Νόιερ (Μπάγερν) και Ντάνιελ Σούμπασιτ (Μονακό).

Όλα αυτά τα νούμερα όμως είναι απλά ενδεικτικά για το φετινό ποιόν του Κλαούδιο Μπράβο. Ο Χιλιανός υπήρξε ουσιαστικός με άκρως ενστικτώδεις επεμβάσεις (σ.σ.: έχει τα θεματάκια του στις εξόδους) σε όλα αυτά τα φοβερά που συνέβησαν στη Μπαρτσελόνα και στην χώρα του. Με τη Μπάρτσα πανηγύρισε το τρεμπλ αν και εδώ έρχεται η παρουσία του Μαρκ-Αντρέ Τερ Στέγκεν να επισκιάσει το επίτευγμα του, καθότι ο Γερμανός ήταν που έπαιξε σε Κύπελλο και Champions League. Φυσικά η αίσθηση παραμένει ότι και ο Μπράβο να ήταν το Νο1 σε αυτές της διοργανώσεις, η μηχανή της ομάδας θα καθάριζε ούτως ή άλλως τους τίτλους.

Για να φτάσουμε στο πιο πρόσφατο. Το Κόπα Αμέρικα. Το πρώτο ever για τη Ρόχα σε 99 χρόνια από το ξεκίνημα του θεσμού. Και το σήκωσε εκείνος ως αρχηγός. Αφού πρώτα φρόντισε να κρατήσει τέσσερα clean sheets σε έξι αγώνες, για να ψηφιστεί κορυφαίος πορτιέρο του τουρνουά και κατ’ επέκταση της Νοτίου Αμερικής. Είπαμε όμως, εκείνη την απόφαση να φορέσει γάντια μπορεί να την πήρε πολύ μικρός και από σπόντα, αλλά τώρα που μεγάλωσε για τα καλά, τη βλέπει να του αποδίδει και μάλλον έχει κι άλλα όμορφα ακόμα να του προσφέρει: σε εκείνον ατομικά και στις ομάδες του…

Follow me: @jorgekaraman