Τον Δεκέμβριο του 2001 η Μίλαν, που βρισκόταν στην 4η θέση, είχε υποδεχθεί την Γιουβέντους, που βρισκόταν στην 5η, στο ντεμπούτο του Κάρλο Αντσελότι στον πάγκο των γηπεδούχων . Το τελικό 1-1 δεν ήταν κάτι αξιομνημόνευτο, όμως το ματς έμεινε στην ιστορία για έναν και μόνο λόγο: το εκπληκτικό γκολ του Αντρέι Σεβτσένκο.

Ο Ουκρανός πήρε την μπάλα από τον Χάβι Μορένο περίπου 35 μέτρα μακριά από την εστία του Μπουφόν στο 23’. «Η πρώτη μου κίνηση ήταν ενστικτώδης. Είδα το κενό μπροστά μου και ξεκίνησα την κούρσα», θυμάται ο πρώην επιθετικός των ροσονέρι.

Ντάβιντς, Μοντέρο, Φεράρα και Ιουλιάνο βρέθηκαν γρήγορα τριγύρω του. Σε μία επίδειξη τεχνικής, όμως, και ικανότητας κατάφερε με κάποιον τρόπο να μη χάσει την μπάλα. «Δεν σκέφτηκα και πολύ την ντρίμπλα. Οι αντίπαλοι δεν είχαν τη σωστή θέση και είδα τον διάδρομο».

Και τότε μίλησε το ένστικτο. Ο Σέβα γύρισε για λίγο το κεφάλι, είδε την εστία και τη θέση που βρισκόταν ο Μπουφόν και έκανε το απίστευτο: έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Πιστεύω ότι ήθελε να βγάλει σέντρα», θα σχολιάσει αργότερα ο τερματοφύλακας τον μπιανκονέρι, όμως ο Ουκρανός επιμένει ότι ήξερε πολύ καλά τι έκανε… Για να τα καταφέρεις πρέπει να είσαι είτε τρελός είτε φαινόμενο. Και μάλλον ο Σεβτσένκο ήταν το δεύτερο.

«Το ήθελα. Φυσικά, χρειάστηκε και τύχη, καθώς ήταν πάρα πολύ δύσκολο να σκοράρεις από αυτή τη θέση. Ήταν σχεδόν απίθανο. Αν είχα προσπαθήσει να το κάνω ξανά, δε νομίζω να το πετύχαινα. Όταν το είδα στην τηλεόραση στη συνέχεια, έμεινα έκπληκτος με αυτό που είχα κάνει. Ήταν πανέμορφο γκολ. Εξωπραγματικό».

Στο τέλος της σεζόν ο Ουκρανός είχε πετύχει μόλις 14 γκολ σε σχέση με τα 24 των δύο προηγούμενων σεζόν (έκαστη), η Γιουβέντους είχε κατακτήσει το πρωτάθλημα και η Μίλαν είχε μείνει στην 4η θέση. Ο Γκαλιάνι, όμως, είχε χαρακτηρίσει εκείνο το γκολ ως το καλύτερο που είχε δει μέχρι εκείνη τη στιγμή από παίκτη των Μιλανέζων (καλύτερο ακόμη και από του Σαβίσεβιτς στον τελικό με την Μπαρτσελόνα το 1994), ενώ ψηφίστηκε το καλύτερο εκείνης της σεζόν στη Serie A!