Ήταν (και φυσικά παραμένει) special one. Από το καλοκαίρι του 2013, όταν και επέστρεψε «σπίτι» του, έγινε... happy one. Η εξέλιξη της Τσέλσι μετά την περσινή μεταβατική περίοδο, τον κάνει... magical one!

Η περσινή σεζόν ολοκληρώθηκε χωρίς τρόπαιο για τους «μπλε». Ήταν η δεύτερη σερί για τον Ζοσέ Μουρίνιο που δεν κατάφερνε να οδηγήσει την ομάδα του σε κάποια επιτυχία, αφού και την τελευταία του αγωνιστική περίοδο στη Ρεάλ Μαδρίτης, έμεινε με άδεια χέρια και αποχώρησε για να επιστρέψει στο Λονδίνο και να γίνει ξανά... special one. Βασικά, happy one έγινε και με τη χαρά που εκδήλωσε αμέσως μετά την κατάκτηση του Λιγκ Καπ, το απέδειξε στην πράξη.

Πέρυσι, ήταν ακόμα μια σεζόν στην οποία ο Μουρίνιο έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ αλλά δεν κατάφερε να στείλει την ομάδα του να διεκδικήσει το πολυτιμότερο τρόπαιο ποδοσφαιρικής διοργάνωσης σε επίπεδο συλλόγων. Στην Αγγλία η Τσέλσι «λύγισε» στην τελική ευθεία, μη καταφέρνοντας ν' ακολουθήσει τις Λίβερπουλ και Μάντσεστερ Σίτι που πάλεψαν μέχρι τέλους, ενώ Λιγκ Καπ και Κύπελλο... γιοκ.

Δεν ήταν λίγοι οι οπαδοί της Τσέλσι που βλέποντας το περασμένο καλοκαίρι να χάνονται οι Λάμπαρντ, Νταβίντ Λουίζ, Άσλεϊ Κόουλ και Ρομέλου Λουκάκου (που είχε κερδίσει την εκτίμησή τους με τις εμφανίσεις που έκανε στην Γουέστ Μπρομ), ανησύχησαν. Όσο κι αν «οφείλεις» να τρέφεις απόλυτη εμπιστοσύνη στον Ζοσέ Μουρίνιο, δεν παύει να σημαίνει αυτό ότι η ομάδα χρειαζόταν πλέον σημαντική ενίσχυση στα στόπερ, στο χώρο του κέντρου και ειδικά στην επίθεση, όπου οι Μπα, Τόρες και Ετό είχαν κάνει τον Πορτογάλο κόουτς να δηλώσει ότι χρειαζόταν επιτέλους έναν στράικερ να κάνει σωστά τη δουλειά του.

Όλα τα κενά καλύφθηκαν με τον καλύτερο τρόπο, όπως δείχνουν τα αποτελέσματα, η πορεία της ομάδας φέτος και το +5 της κορυφής και με ματς λιγότερο από τη Μάντσεστερ Σίτι που διεκδικεί τον τίτλο. Κάτω απ' τα δοκάρια, υπάρχει πλέον ο Τιμπό Κουρτουά που μαζί με τον Πετρ Τσεχ τρομάζουν κάθε αντίπαλο επιθετικό.

Για την άμυνα πήρε του βγήκε ο Κερτ Ζούμα που θυμίζει... Ντεσαγί και αναδεικνύεται σε εξαιρετική λύση για παρτενέρ είτε του Τέρι είτε του Κέιχιλ, αποκτήθηκε ο Φιλίπε Λουίς για το αριστερό άκρο της άμυνας, ο Σεσκ Φάμπρεγας επέστρεψε στο Λονδίνο για λογαριασμό των «μπλε», αφού η Άρσεναλ έκρινε ότι δεν τον είχε ανάγκη, επανήλθε ο Νεμάνια Μάτιτς, ενώ για την επίθεση, ο Ντιντιέ Ντρογκμπά έκανε το «come-back» στο «Στάμφορντ Μπριτζ» και ο Λοϊκ Ρεμί που «κόπηκε» από τη Λίβερπουλ στα ιατρικά, έχει κάνει τον σύλλογο του Μέρσεϊσαϊντ να βαράει το κεφάλι του.

Στα μεγάλα ντέρμπι της Πρέμιερ Λιγκ, η Τσέλσι έχει καταφέρει να μείνει αήττητη, επιδεικνύοντας την ανωτερότητά της. Με τη Μάντσεστερ Σίτι έχει δύο ισοπαλίες με το ίδιο σκορ (1-1), με πιο σημαντική αυτή του δεύτερου γύρου όπου δεν είχε τους Κόστα και Φάμπρεγας, η Γιουνάιτεντ γλίτωσε την ήττα από τους «μπλε» στις καθυστερήσεις (1-1) στο Μάντσεστερ, η Λίβερπουλ, όπως πέρυσι, ηττήθηκε ξανά από την Τσέλσι φέτος στο «Άνφιλντ» και απλά η Τότεναμ έπιασε την ομάδα του Μουρίνιο στον ύπνο την Πρωτοχρονιά, επικρατώντας με το εμφατικό 5-3.

Αυτό το σκορ δεν έφυγε ποτέ από το μυαλό του «special one» που βρίσκοντας τα «σπιρούνια» στον τελικό του Λιγκ Καπ το θεώρησε... ευλογία, με βάση την επιθυμία του για την εκδίκηση και τίτλο.

Αυτό που πήρε και πανηγύρισε σαν... μικρό παιδί, το βράδυ της Κυριακής στο «Γουέμπλεϊ», ήταν το 21ο τρόπαιο της προπονητικής του καριέρας. Κατάφερε να πάρει τον πρώτο τίτλο της σεζόν στην Αγγλία, 941 μέρες μετά το τελευταίο του τρόπαιο με τη Ρεάλ Μαδρίτης και όπως δήλωσε, το 21ο ήταν ... σαν το πρώτο! «Είχα να πάρω δύο χρόνια τίτλο και μου φάνηκαν σαν να ήταν 20» είπε ο «special one» μετά τον τελικό του Λιγκ Καπ και ο τρόπος που πανηγύρισε, έδειξε ότι ήθελε να ξεσπάσει.

Όλη την ώρα «πείραζε» και απένειμε εύσημα τους ανθρώπους του τεχνικού του επιτελείου, αρνήθηκε να πάρει το τρόπαιο στα χέρια του αν δεν το έπαιρναν πρώτα όλοι οι ποδοσφαιριστές συμπεριλαμβανομένων και των νεαρών που απλά... συμπλήρωναν την αποστολή, ενώ το κερασάκι στην τούρτα ήταν η απίστευτη πόζα του στο χορτάρι, στην αναμνηστική φωτογραφία.

«Πρόκειται για μια νέα γενιά στην Τσέλσι. Πέρα από τους Τέρι, Τσεχ και Ντρογκμπά, όλοι οι υπόλοιποι αποτελούν μια νέα γενιά που θέλει τίτλους και μπορεί να τους πάρει» ήταν τα λόγια του Ζοσέ Μουρίνιο που ναι μεν έχει μια πολύ διαφορετική ομάδα από αυτή που ανέλαβε το 2005, κάνοντάς τη Πρωταθλήτρια Αγγλίας έπειτα από μισό αιώνα, όμως όπως το έκανε τότε, ξέρει να το κάνει και τώρα.

Το μέγα κάζο από τη Μπράντφορντ στο Κύπελλο, τον έχει κάνει πιο αυστηρό. Δεν θέλει να χαθεί τίποτα άλλο για φέτος. Η Τσέλσι έχει προβάδισμα πρόκρισης έναντι της Παρί Σεν Ζερμέν στους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ και έχει το +5 στην κορυφή και με ματς λιγότερο από τη Μάντσεστερ Σίτι στο πρωτάθλημα. Το γεγονός πως μπορεί να ξεφύγει για δεύτερη φορά στο +8 από τους «πολίτες», έχοντας φτάσει και μια φορά στο +7, αποτελεί μια απόδειξη για τη δυναμική των «μπλε» αλλά και για την αδυναμία των νυν Πρωταθλητών να φανούν ανταγωνιστικοί στο ρετιρέ.

In Jose Mourinho, Blues will always trust