Gracias Roman...

«Πλέον, είμαι απλά ένας οπαδός, θα πάω και θα υποφέρω στο γήπεδο. Ελπίζω αυτός ο χρόνος να είναι καλύτερος. Είμαι πολύ ικανοποιημένος με την καριέρα που είχα. Επαιξα για την καλύτερη ομάδα όλων των εποχών. Απόλαυσα το ποδόσφαιρο στο μάξιμουμ, ελπίζω και ο κόσμος να το απόλαυσε μαζί μου». Λίγο αφού ανέβασε -την πρώτη ομάδα της καριέρας του- Αρχεντίνος Τζούνιορς στη μεγάλη κατηγορία (18 ματς, 5 γκολ), ο 36χρονος ανακοίνωσε ότι δεν θα παίξει ξανά ποδόσφαιρο. Εχοντας τρεις θητείες στην Μπόκα, έγινε το απόλυτο σύμβολο πάνω από ονόματα όπως Ντιέγο Μαραντόνα και Μάρτιν Παλέρμο. Με τη φανέλα των Χεϊνέσες έπαιξε σε 388 αγώνες σε όλες τις διοργανώσεις και έβαλε 92 γκολ, κατέκτησε 5 πρωταθλήματα, 3 Copa Liertadores και ένα Διηπειρωτικό Κύπελλο. Με την Εθνική ολοκλήρωσε την καριέρα του έχοντας 51 εμφανίσεις και 17 τέρματα, με την καλύτερή του να είναι το 2007 όταν σκόραρε 9 φορές σε 9 αναμετρήσεις. Με trademark λατινοαμερικάνικο στιλ που λάτρευαν όλοι, έκανε απολαυστικό το οτιδήποτε. Κοντρόλ, 'βρώμικες' ντρίμπλες, μπαλιές 50 μέτρων, σουτάρες με τα δύο πόδια, τελειώματα που έμοιαζν τόσο απλά, εκτελέσεις φάουλ. Ο Ρικέλμε είναι ένα από τα τελευταία original δεκάρια που συμβολίζουν μία εποχή που δείχνει να χάνεται. Adios Roman.

Αρχεντίνος Τζούνιορς
Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στην ακαδημία της Βίγια Λιμπερτάδ και ήταν υπό την επιτήρηση του ανθρώπου που τον ανακάλυψε, Χόρχε Ροδρίγεθ, τον οποίο γνώρισε στα 7 του χρόνια στη γειτονιά Σαν Χόρχε του Ντον Τορκουάτο. Εκείνος προσπάθησε να τον πάρει στην Πλατένσε, όμως κόπηκε επειδή ήταν πολύ αδύνατος και κατέληξε στα τμήματα υποδομής της Αρχεντίνος Τζούνιορς. Αφού κατάφερε να γίνει βασικός στις μικρές κατηγορίες σαν κεντρικός μέσος, το καλοκαίρι του 1996 τον κάλεσε ο προπονητής της Αργεντινής under-18, Χοσέ Πέκερμαν.

Μπόκα Τζούνιορς (1996-2002)
Ο Κάρλος Μπιλάρδο, προπονητής της Μπόκα, ζήτησε από τον πρόεδρο, Μαουρίσιο Μάσρι, να κάνει οικονομική υπέρβαση για τον πιτσιρικά της Αρχεντίνος. Στις 12 Σεπτεμβρίου του 1996 οι Χεϊνέσες πλήρωσαν 800.000 δολάρια για τη μεταγραφή του παίκτη που ακόμα δεν είχε παίξει στη μεγάλη κατηγορία της Αργεντινής. Εχοντας μόλις μερικούς αγώνες στον πάγκο της πρώτης ομάδας, ο Μπιλάρδο τον έβαλε βασικό κόντρα στην Ουνιόν Σάντα Φε και ήταν ο κορυφαίος στον αγώνα του «Λα Μπομπονέρα». Το πρώτο του γκολ ήρθε 14 μέρες μετά, σε ένα 6-0 σε βάρος της Ουρακάν.

Στις αρχές του 1997 ο Πέκερμαν τον συμπεριέλαβε στην αποστολή της Εθνικής Αργεντινής under-20 για το πρωτάθλημα της Λατινικής Αμερικής που γινόταν στην Χιλή. Εκεί έλαμψε σαν ένας εκπληκτικός μέσος δίπλα στους Εστεμπάν Καμπιάσο και Πάμπλο Αϊμάρ. Επαιξε και στους 9 αγώνες και έβαλε 3 γκολ στο τουρνουά, ξεχώρισε στη νίκη 2-0 κόντρα στην Βραζιλία και η Αλμπισελέστε έγινε πρωταθλήτρια για πρώτη φορά ύστερα από 30 χρόνια. Αργότερα, συμμετείχε στο Παγκόσμιο under-20 στην Μαλαισία και ήταν ξανά πρωταθλητής μετά τη νίκη της Αλμπισελέστε σε βάρος της Ουρουγουάης (2-1).

Ο Ρικέλμε ήταν αρχηγός στον τελικό και έκανε ταμείο με 4 γκολ σε 7 παιχνίδια τραβώντας όλα τα βλέμματα μαζί με τον Αϊμάρ. Οι επιτυχίες και η παρουσία στις δύο σερί επιτυχίες με τη μικρή Εθνική έκανε τον Ντανιέλ Πασαρέλα να τον καλέσει στην Ανδρών για το τελευταίο ματς των προκριματικών του Mundial του 1998. Ο αγώνας έγινε στο γήπεδο της Μπόκα Τζούνιορς και ο Ρικέλμε μπήκε αλλαγή στα τελευταία λεπτά στο 1-1 με την Κολομβία. Τον Μάιο του 1998 ο Πέκερμαν τον κάλεσε ξανά, αυτή τη φορά για το πρωτάθλημα Ελπίδων under-21 στην Τουλόν της Γαλλίας. Ο 19χρονος έπαιξε στα 5 ματς και βραβεύτηκε σαν ο καλύτερος παίκτης του τουρνουά.

Τον Ιούνιο εκείνης της χρονιάς στην Μπόκα υπήρξε αλλαγή προπονητή με τον Εκτορ Βέιρα -που δεν καράφερε να πάρει το πρωτάθλημα- να απομακρύνεται και τη θέση του να παίρνει ο Κάρλος Μπιάνκι. Ο τελευταίος έδωσε στον Ρικέλμε την άνεση να κινείται σε όλη την επίθεση και τη φανέλα με τον αριθμό 10 στην πλάτη. Τα αποτελέσματα ήταν άμεσα, η ομάδα ήταν κάθε φορά και πιο δυνατή και μετά από 6 χρόνια πανηγύρισε την κούπα και μάλιστα αήττητη. Αυτός ήταν ο πρώτος τίτλος του με την Μπόκα.

To 1999 οι Χεϊνέσες επανέλαβαν τον θρίαμβο, έφτιαξαν αήττητο σερί 40 αγώνων -ρεκόρ στο ποδόσφαιρο της Αργεντινής- και ο Ρικέλμε έβαλε 7 γκολ σε 18 ματς. Το 2000 ο Πέκερμαν τον πήρε μαζί του για την under-23 στο προ-Ολυμπιακό τουρνουά της Βραζιλίας. Εκεί έβαλε δύο γκολ αλλά η Εθνική προς έκπληξη όλων έμεινε εκτός από το μεγάλο ραντεβού στο Σίδνεϊ. Οταν επέστρεψε, η Μπόκα έπαιζε στο Copa Libertadores και στις 21 Ιουνίου κατέκτησε τον τίτλο ύστερα από 22 χρόνια επικρατώντας στα πέναλτι της Παλμέιρας. Στο τέλος της χρονιάς το κλαμπ της Αργεντινής έπαιξε στην Ιαπωνία στο Διηπειρωτικό κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης και κατέκτησε και αυτή την κούπα με 2-1 με τον Ρικέλμε να βγάζει μία τρομερή ασίστ από 50 μέτρα στον Μάρτιν Παλέρμο.

Το 2001 η Μπόκα κατέκησε ξανά το Copa Libertadores, αυτή τη φορά νικώντας στα πέναλτι την Κρους Ασούλ και ο ίδιος πήρε το βραβείο του καλύτερου παίκτη της διοργάνωσης. Στις 10 Νοεμβρίου πήρε μέρος στο αποχαιρετιστήριο παιχνίδι του Μαραντόνα στο «Λα Μπομπονέρα» στο οποίο ο μεγάλος Ντιέγο χάρισε στον Ρικέλμε τη φανέλα του και έπαιξε με μία που έγραφε Ρομάν στην πλάτη. Εκλεισε το έτος σαν ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής στην Λατινική Αμερική. Στις 2 Απριλίου του 2002 ο 18χρονος αδερφός του, Κριστιάν, έπεσε θύμα απαγωγής και ο Ρομάν έδωσε 160.000 ευρώ για να τον ελευθερώσουν μιλώντας ο ίδιος με τους δράστες και κανονίζοντας τη διαπραγμάτευση. Πέντε μέρες αργότερα, επέστρεψε στην Μπόκα με μία σημαία με την οποία ευχαριστούσε τους οπαδούς για τη συμπαράσταση. «Σας ευχαριστώ όλους».

Μπαρτσελόνα (2002-2003)
Τελικά, μετά από συνεχείς διαπραγματεύσεις με την διοίκηση της Μπόκα, πήρε μεταγραφή στην Μπαρτσελόνα αντί 13 εκατ. δολαρίων. Η απόκτησή του ήταν απόφαση του προέδρου τοων Μπλαουγκράνα, Ζοάν Γκασπάρ. Μετά την παρουσιάσή του στο «Καμπ Νόου», ο τότε τεχνικός, Λουίς Φαν Γκααλ, κάλεσε τον Ρικέλμε στο γραφείο του και του ανακοίνωσε ότι ποτέ δεν τον ζήτησε και ότι προτιμά παίκτες με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Παρά την καλή παρουσία στην προετοιμασία (στο πρώτο φιλικό έβαλε δύο γκολ στην Πάρμα) το παιχνίδι του Ρικέλμε δεν έπεισε τον Ολλανδό κόουτς, ο οποίος στην αρχή τον χρησιμοποίησε στα αριστερά και στη συνέχεια τον έβγαλε από την 11άδα.

Στις 28 Ιανουαρίου του 2003 ο Φαν Γκααλ αποχώρησε από τον πάγκο των Καταλανών και ανέλαβε ο Ράντομιρ Αντιτς. Σε μία δύσκολη σεζόν για την Μπάρτσα, ο Ρικέλμε έπαιξε 30 αγώνες στην Primera Division και πέτυχε 3 γκολ. Στο Champions League οι Μπλαουγκράνα έκαναν 11 σερί νίκες, όμως αποκλείστηκαν από την Γιουβέντους. Ο Αργεντινός έβαλε δύο γκολ σε αυτή την πορεία και έκλεισε τη σύντομη καριέρα του στην Βαρκελώνη με 42 αγώνες και 6 γκολ.

Βιγιαρεάλ (2003-2006)
Το καλοκαίρι του 2003, η νέα διοίκηση της Μπαρτσελόνα με τον Ζοάν Λαπόρτα στην προεδρία επιχείρησε ριζικές αλλαγές και έφερε προπονητή την Φρανκ Ράικαρντ. Η μεταγραφή του Ροναλντίνιο έκανε τον χώρο πιο μικρό για τον Αργεντινό και ο σύλλογος αποφάσισε να δοθεί δανεικός στην Βιγιαρεάλ. Στο «Ελ Μαδριγάλ» ο Ρικέλμε έκανε τρομερό δίδυμο με τον Ντιέγο Φορλάν και απέδειξε την αξία του όντας ένας από τους κορυφαίους στην Primera Division και πρώτος σε ασίστ το 2005. Εκείνη τη χρονιά οι Αμαρίγιος τερμάτισαν στην 3η θέση και αποφάσισαν να αποκτήσουν το 75% των δικαιωμάτων του.

Κατά τη διάρκεια της σεζόν 2005-06 η Βιγιαρεάλ έπαιξε για πρώτη φορά στην ιστορία της στο Champions League και εντυπωσίασε όλο τον ποδοσφαρικό πλανήτη. Εφτασε μέχρι τα ημιτελικά αφήνοντας έξω ομάδες όπως Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Μπενφίκα, Ρέιντζερς, Ιντερ όμως ένα βήμα πριν τον τελικό αποκλείστηκε από την Αρσεναλ. Στον επαναληπτικό, ο Ρομάν είχε την ευκαιρία να στείλει το ματς σε παράταση όμως αφού έστησε τη μπάλα στη βούλα του πέναλτι αλλά νικήθηκε από τον Γενς Λέμαν, σε μία από τις πιο θεατρικές στιγμές στην ιστορία της διοργάνωσης. Στο διάστημα της παρουσίας του στην Βιγιαρεάλ δημιούργησε 263 ευκαιρίες, περισσότερες από κάθε άλλο συμπαίκτη και έπαιξε σε 143 ματς έχοντας απολογισμό 45 γκολ.

Mundial 2006, Γερμανία
Ο Χοσέ Πέκερμαν είχε καλέσει για ακόμα μία φορά τον Ρικέλμε και για πρώτη του έδωσε τη φανέλα με τον αριθμό 10 (προηγουμένως είχε το 8). Ηταν βασικός στο Παγκόσμιο Κύπελλο στα γήπεδα της Γερμανίας και στην ομάδα που νίκησε 6-0 την Σερβία, 2-1 την Ακτή Ελεφαντοστού και έφερε 0-0 με την Ολλανδία. Στο πρώτο ματς των νοκ-άουτ η Αλμπισελέστε ξεπέρασε στην παράταση το εμπόδιο του Μεξικού με 2-1, όμως στους «8» παρότι ήταν μπροστά με 1-0 με γκολ του Αγιάλα μέχρι το 80', ισοφαρίστηκε από τον Κλόζε και αποκλείστηκε στα πέναλτι. Μεγάλο μέρος του Τύπου έπεσε πάνω στον Ρικέλμε υποστηρίζοντας ότι οι εμφανίσεις του ήταν τραγικές. Η ομάδα του Πέκερμαν ουσιαστικά αποχώρησε χωρίς ήττα από το τουρνουά και ο Ρομάν πήρε το βραβείο του παίκτη με τις περισσότερες ασίστ (4).

Τον Σεπτέμβριο του 2006 ο Αλφιο Μπαζίλε ήταν ο νέος τεχνικός της Εθνικής και τότε έγινε αρχηγός. Εχοντας κάνει λίγες προπονήσεις, έπαιξε κόντρα στην Βραζιλία και μετά την ήττα με 3-0 η κριτική από τα Μέσα Ενημέρωσης επέστρεψε. Οπως γράφτηκε τότε, το γεγονός αυτό επηρέασε την υγεία της μητέρας του και έτσι αποφάσισε να βάλει τέλος στην καριέρα του στην Εθνική. Στα τέλη Νοεμβρίου η Βιγιαρεάλ τον κατηγόρησε για το ότι επέστρεψε στην πατρίδα του για τη γέννηση του τρίτου του γιου και στις γιορτές επέστρεψε στις 2 Ιανουαρίου του 2007 αντί για τις 29 Δεκεμβρίου, κάτι που τον άφησε 1.5 μήνα εκτός ομάδας.

Μπόκα Τζούνιορς (2007)
Τότε, ο πρόεδρος της Μπόκα τον ζήτησε δανεικό μέχρι το τέλος της σεζόν με την προϋπόθεση να πληρώσει τον μισθό του που ήταν 2 εκατ. δολάρια και στις 11 Φεβρουαρίου επέστρεψε στο «Λα Μπομπονέρα» ύστερα από πέντε χρόνια. Στη φάση των ομίλων του Copa Libertadores οι Χεϊνέσες ήταν καλοί όμως όχι και τα αποτελέσματα και χρειάζονταν να βάλουν 4 γκολ στην Μπολιβάρ στην -ουδέτερη- έδρα της Βελέζ για να περάσουν. Η Μπόκα νίκησε 7-0 και στους «16» ο Ρικέλμε έβαλε δύο παίζοντας εκπληκτικά παρά το σημαντικό διάστημα απουσίας.

Στους «8» πέτυχε ακόμα ένα γκολ αν και τραυματίας και πριν τον τελικό με την Γκρέμιο ανακοίνωσε ότι αυτό θα είναι το τελευταίο του ματς στο «Λα Μπομπονέρα». Η Μπόκα νίκησε 3-0 και στην ρεβάνς του Πόρτο Αλέγκρε ο Ρομάν έβαλε και τα δύο (0-2) φτάνοντας συνολικά τα 8 σε 11 αγώνες κατακτώντας το τρίτο Libertadores της καριέρας του και όπως το 2001 αναδείχθηκε σε καλύτερο παίκτη της διοργάνωσης. Στους μόλις τέσσερις μήνες της επιστροφής του, είχε προλάβει να βρεθεί ξανά στο top level και δέχθηκε να επιστρέψει στην Εθνική.

Copa America 2007, Βενεζουέλα
Την επομένη της κατάκτησης του Copa Libertadores, επέστρεψε στο Μπουένος Αϊρες και αναχώρησε με την αποστολή της Εθνικής Αργεντινής για την Βενεζουέλα. Αν και δεν είχε ούτε μία εβδομάδα προπονήσεων έπαιξε στη νίκη κόντρα στις ΗΠΑ με 4-1 και σκόραρε με κεφαλιά στο 4-2 επί της Κολομβίας. Στις 8 Ιουλίου έβαλε δύο γκολ στο 4-0 επί του Περού και έδωσε ασίστ στον Μέσι. Στα ημιτελικά με τον Μεξικό έδωσε ξανά ασίστ, στον Χάιντσε, και σκόραρε από τη βούλα στο 3-0. Στον τελικό η Αλμπισελέστε έχασε 3-0 από την Βραζιλία, όμως ο Ρομάν ήταν ο πρώτος της σκόρερ με 5 γκολ. Οταν ο δανεισμός τελείωσε, η Μπόκα δεν μπόρεσε να τον κρατήσει και επέστρεψε στην Βιγιαρεάλ. Παρότι ενσωματώθηκε κανονικά στην ομάδα ο Μανουέλ Πελεγκρίνι, με έγκριση του προέδρου, δεν τον πήρε στην προετοιμασία.

Τρίτη φορά Μπόκα (2008)
Το καλοκαίρι του 2007 η Μπόκα φάνηκε ότι εγκαταλείπει την προσπαάθεια να τον ξαναπάρει παρά την αρχική αισιοδοξία του προέδρου και μάλιστα φέρεται να βρέθηκε πολύ κοντά στην Ατλέτικο. Τελικά η μεταγραφή δεν έγινε ποτέ και αφού έμεινε στο Κίτρινο Υποβρύχιο, τον Νοέμβριο συμφώνησε με τη διοίκηση να τον αφήσει να επιστρέψει στο Μπουένος Αϊρες. Αυτό έγινε τον Ιανουάριο σε μία μεταγραφή που κόστισε 15 εκατ. δολάρια στους Χεϊνέσες. Στο πρωτάθλημα πρόλαβε να κάνει μόλις 10 εμφανίσεις αλλά στον πρώτο ημιτελικό του Copa Libertadores έβαλε δύο γκολ κόντρα στην Φλουμινένσε αλλά η Μπόκα αποκλείστηκε στην ρεβάνς.

Το 2008 στο δεύτερο σκέλος του Recopa Sudamericana ισοφάρισε με φάουλ στο 91' την Αρσεναλ Σαραντί (2-2) και η Μπόκα πήρε τον τίτλο στα συνολικά γκολ (5-3). Το 2011 κατέκτησε έναν ακόμα τίτλο στην Αργεντινή με τους Χεϊνέσες που πανηγύρισαν το πρωτάθλημα Apertura με 43 βαθμούς αήττητο σερί 19 αγώνων. Το 2012 ξεκίνησε πολύ καλά για τον Ρομάν ο οποίος ήταν εκ των πρωταγωνιστών της Μπόκα σε πρωτάθλημα και Copa Libertadores πετυχαίνοντας συνολικά 7 γκολ. «Αποχωρώ, Αγαπώ αυτό τον σύλλογο, αγαπώ τους οπαδούς και θα είμαι πάντα ευγνώμων επειδή είμαι και θα είμαι για πάντα οπαδός της Μπόκα. Πλέον νιώθω κενός...».

Follow me: Giorgio_Oddo