Κάρλος Βέλα: Η ιστορία της επιστροφής

Ηταν 3 Ιουνίου του 2010 όταν ο επιθετικός της Ρεάλ Σοσιεδάδ σκόραρε για τελευταία φορά με το Εθνόσημο στήθος (σε αγώνα με την Ιταλία). Ο Μεξικάνος είχε να φορέσει τη φανέλα της Εθνικής από τις 29 Μαρτίου του 2011 και επέστρεψε χθες (12/11) βάζοντας τέλος σε μία ιστορία που είχε διάρκεια κάτι λιγότερο από τέσσερα χρόνια.

Ο Βέλα έπαιξε βασικός στον αγώνα του Αμστερνταμ κόντρα στην Ολλανδία, πέτυχε τα δύο πρώτα γκολ -πρώτη ντομπλέτα ever- και χάρισε μεγάλη φιλική νίκη-εκδίκηση (2-3) στο Μεξικό που είχε χάσει από τους Οράνιε στους «16» του Παγκοσμίου Κυπέλλου με το αμφισβητούμενο πέναλτι στον Ρόμπεν στις καθυστερήσεις (2-1). Ο 25χρονος «μίλησε» στο γήπεδο όπως δεν το έκανε ποτέ αυτά τα χρόνα που κράτησε το σίριαλ με τη απουσία του από την Εθνική.

Από την τελευταία του εμφάνιση μέχρι σήμερα, η «Ελ Τρι» -όπως λέγεται η Εθνική Μεξικού- άλλαξε τέσσερις προπονητές και αφού σταμάτησε να παίζει επί των ημρών του Εφρέν Φλόρες, δεν γύρισε με τους Χοσέ Ντε Λα Τόρε, Σβεν Γκόραν Ερικσον και είχε προλάβει να αρνηθεί τον Μιγκέλ Ερέρα. «Είναι πολύ περίεργο, δεν έχει ενοχληθεί με κανέναν και με τίποτα. Δεν το καταλαβαίνω, αλλά το σέβομαι» είπε πριν το Mundial του 2014 ο νυν ομοσπονδιακός, ο οποίος είχε τότε προσπαθήσει να τον πείσει να επιστρέψει στην Εθνική. Μάταια. Ο αριστεροπόδαρος επιθετικός είχε πει πριν το Παγκόσμιο Κύπελλο. «Υπάρχουν καταστάσεις που δεν μου αρέσουν, προτιμώ να μην συμμετέχω. Τους εύχομαι τύχη στο Παγκόσμιο Κύπελλο, όμως εγώ δεν θα είμαι εκεί».

Ποια ήταν όμως η κατάσταση η οποία δεν του άρεσε; 7 Σεπτεμβρίου 2010. Ο Βέλα μαζί με άλλους συμπαίκτες από την Εθνική Μεξικού οργάνωσαν πάρτι στο ξενοδοχείο μετά τη νίκη σε βάρος της Κολομβίας, μην δείχνοντας σεβασμό στον τεχνικό, Εφρέν Φλόρες. Οι λεπτομέρειες που έβγαλαν στη δημοσιότητα οι paparazzi οδήγησαν στην 6μηνη τιμωρία του επιθετικού και του Εφρέν Χουάρες (σ.σ. κάποτε έφτασε μία ανάσα από το να υπογράψει στην Ξάνθη). Στους υπόλοιπους επιβλήθηκε απλά πρόστιμο, όμως το πρεστίζ των Βέλα και Χουάρες υπέστη πλήγμα.

Οι παίκτες εξέδωσαν ανακοίνωση με την οποία ζητούσαν σεβασμό, όμως το μόνο που κατάφεραν ήταν να οξύνουν την κόντρα με τον διευθυντή της Εθνικής, Εκτορ Ιναρίτου, και τους ίδιους. Η τιμωρία τελικά ίσχυσε και εκτός από κάποια φιλικά το 2011 ο Βέλα δεν είχε παίξει μέχρι σήμερα με την Εθνική. Ακόμα και όταν ο Ιναρίτου απολύθηκε. Κανένας από τους τέσσερις προπονητές που ανέλαβαν την «Ελ Τρι» δεν κατάφερε να τον πείσει να επιστρέψει.

Το Golden Boy της Εθνικής Under-17 του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2005 μόλις είχε γίνει ο κακός μία μεξικάνικης σαπουνόπερας. «Οι οπαδοί του Μεξικού δεν με σέβονται. Θέλουν να δουν την λάθος πλευρά της ιστορίας και να πουν ότι είμαι προδότης, όμως δεν είναι αλήθεια. Αυτό που μετράει είναι αυτό που πιστεύω εγώ και θεωρώ ότι έκανα το σωστό».

Οι οπαδοί αντέδρασαν άμεσα μέσω των social networks και χωρίστηκαν σε αυτούς που τον θεωρούσαν προδότη και σε αυτούς που στήριξαν την απόρριψη της Εθνικής που ήταν κόντρα στο κατεστημένο. Στο θέμα μπλέχτηκε ακόμα και ο Legend του Μεξικού, Ούγκο Σάντσες, υπεραμύνθηκε της απόφασης του Βέλα, τον συνέκρινε με Ρονάλντο και Μέσι και ζήτησε από την ομοσπονδία να κάνει τα πάντα για να τον πείσει να παίξει. Ο Βέλα δεν έδωσε ποτέ ξεκάθαρη εξήγηση για τον λόγο που σταμάτησε να παίζει στην Εθνική μετά την τιμωρία του. Kαι το ίδιο έκανε όταν αποφάσισε να επιστρέψει. Δεν είπε τίποτα.

Ισως το ότι δεν αγωνιζόταν στην Εθνική αυτά τα χρόνια να ήταν ένα δικό του κόλλημα. Αν και σούπερ ταλαντούχος και παίκτης top level, ο χαρακτήρας, η συμπεριφορά και οι δηλώσεις του, φανερώνουν έναν άνθρωπο που δεν... καίγεται για τη μπάλα. Οπως προκύπτει από το έγκυρο ρεπορτάζ της El Pais, ο Μεξικάνος μπορεί να ξυπνήσει στις 3 το πρωί για να δει NBA αλλά δεν πρόκειται να κάνει το ίδιο για έναν αγώνα Mundial αλλά ούτε για την ίδια του την Εθνική.

«Απολαμβάνω να παίζω ποδόσφαιρο, όμως όταν το ματς τελειώνει, δεν θέλω να λέω τίποτα για ποδόσφαιρο. Δεν το απολαμβάνω» ήταν η δήλωση-σοκ πριν μερικούς μήνες ενώ μιλώντας για τις μέρες του στην Αρσεναλ είχε δείξει παντελή έλειψη φιλοδοξίας. «Ποτέ δεν προσαρμόστηκα στη ζωή του Λονδίνου, ούτε της Premier League. Δεν ήμουν ευτυχισμένος και ένιωθα ότι δεν αξίζω να βρίσκομαι εδώ. Οι παίκτες εκεί είναι πολύ καλύτεροι από μένα. Ενιωθα ότι δεν ανήκω εκεί».

Follow me: Giorgio_Oddo