Στο πρόσφατο Μουντιάλ της Βραζιλίας, ο ποδοσφαιρικός πλανήτης είδε μετά από 24 χρόνια την εθνική Αργεντινής να συμμετέχει στον τελικό της διοργάνωσης. Η παρέα του Μέσι, του Ντι Μαρία και του Αγουέρο έφτασε μια ανάσα από την κατάκτηση του τροπαίου, όμως κανείς από τους τρεις προαναφερθέντες δεν ήταν ο κορυφαίος της «αλμπισελέστε» στην πορεία μέχρι τον τελικό. MVP δεν ήταν άλλος από τον Χαβιέ Μασεράνο.

Ο Αργεντινός αμυντικός μέσος ήταν πραγματικός ογκόλιθος μπροστά από την αμυντική τετράδα της ομάδας του. Απροσπέλαστος, ταχύτατος και με μεγάλη ωριμότητα στο παιχνίδι του, ο Μασεράνο απέδειξε σε όλο τον κόσμο πόσο αδικείται τόσα χρόνια στην Μπαρτσελόνα. Ίσως όχι τόσο από το χρόνο συμμετοχής του αλλά κυρίως από τη θέση στην οποία συνήθως αγωνίζεται. Ενδεχομένως όμως τα παραπάνω χαρακτηριστικά, να αποτελούν και το μειονέκτημά του.

Ο Μασεράνο την έχει... πατήσει, όπως ένας απλός εργαζόμενος, που μπορεί να ανταπεξέλθει σε οποιοδήποτε πόστο και βγάζει ασπροπρόσωπη την εταιρία σε ό,τι κι αν του ζητηθεί. Έτσι, την ώρα της ανάγκης, ο προϊστάμενος (στη συγκεκριμένη ο προπονητής) καλεί τον ικανό να καλύψει την οποιαδήποτε «τρύπα». Αντίθετα, αυτός που δεν έχει ικανότητες σε όλα μένει... στο πόστο του (εν προκειμένω στη θέση του αμυντικού χαφ) και τη βγάζει «καθαρή». Έτσι, στα μάτια των απ’ έξω, που τους βλέπουν ταυτόχρονα στην ενδεκάδα, ποιος φαίνεται καλύτερος; Ο Μπουσκέτς. Και ο Μασεράνο δείχνει ο ανίκανος στη θέση του στόπερ. Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική.

Ο Αργεντινός, λοιπόν, «πληρώνει» την πληθωρικότητά του ως ποδοσφαιριστής. Η φυσική του θέση είναι αυτή του αμυντικού χαφ και αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο. Κατά συνθήκη αγωνίζεται στόπερ και φυσικά οι δυνατότητές του είναι αυτές που θαύμασε όλος ο κόσμος στη Βραζιλία και όχι αυτές που φαίνονται κάθε φορά που αγωνίζεται στην άμυνα. Γιατί όμως, μετά από ένα εκπληκτικό Παγκόσμιο Κύπελλο, δεν έχει καταφέρει να καθιερωθεί στην ενδεκάδα της Μπαρτσελόνα ως κόφτης; (Μόνο στα ματς με την Εϊμπάρ για το πρωτάθλημα και με τον Άγιαξ στο Τσάμπιονς Λιγκ έχει αγωνιστεί φέτος ως εξάρι) Γιατί πολύ απλά τον έχει φάει... το σύστημα.

Όχι, δεν υπάρχει κάποια υπόγεια δύναμη που... σπρώχνει τον Μπουσκέτς. Απλά όσο κι αν η Μπαρτσελόνα προσπαθεί να «απογαλακτιστεί» από τη Μασία, οι επιρροές της ακαδημίας στην πρώτη ομάδα παραμένουν. Σε πολλά παιχνίδια, μέχρι πριν από δύο χρόνια, η ενδεκάδα των «μπλαουγκράνα» αποτελούνταν αποκλειστικά από παίκτες, που προέρχονταν από τις ακαδημίες του συλλόγου. Με συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού, συγκεκριμένη διάταξη (4-3-3) και εκπληκτική ομοιογένεια σε όλες τις γραμμές. Έτσι, το παζλ με τους Μέσι, Τσάβι, Ινιέστα, Φάμπρεγας, Πέδρο, Πουγιόλ, Πικέ και Βαλντές συμπληρωνόταν στη θέση του αμυντικού χαφ από τον Μπουσκέτς. Έδεναν τόσο άρτια όλοι μεταξύ τους, που δε φαινόταν καμία ατέλεια, σε καμία θέση. Έτσι, όσο θα υπάρχουν Τσάβι και Ινιέστα, ο Μπούσκετς δείχνει αναγκαίος, αφού οι τρεις τους βρίσκονται με κλειστά μάτια εδώ και χρόνια.

Τα δύο τελευταία χρόνια όμως έχει αλλάξει η πολιτική των «μπλαουγκράνα». Έχουν δοθεί εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για να γίνουν κάτοικοι Καμπ Νου παίκτες όπως οι Νεϊμάρ, Σουάρεζ, Ράκιτιτς, Ματιέ και Μπράβο. Άρα γιατί σε μια ενδεκάδα με τους πέντε παραπάνω βασικούς, να μη χωράει ο Μασεράνο ως κόφτης; Γιατί ο Ράκιτιτς ή ο Σουάρεζ να μπορεί να συνεργαστεί καλύτερα με τον Ισπανό και όχι με τον Αργεντινό;

Αυτή είναι και η απάντηση σε αυτό που... κυκλοφορεί ότι ο Μπούσκετς είναι καλύτερος επιθετικά από τον Μασεράνο. Εξαρτάται και από τι θέλει ο εκάστοτε προπονητής φυσικά. Θέλει έναν αμυντικό μέσο που «δαγκώνει» ή που φτιάχνει παιχνίδι; Αλλά γιατί να μη χωρούν και οι δύο ταυτόχρονα στην ενδεκάδα; Άλλωστε, αυτή τη στιγμή υπάρχει μια μίξη της Μασία και «μισθοφόρων». Οπότε γιατί ο Λουίς Ενρίκε να μην αγωνιστεί σε ένα δύσκολο ματς (όπως το προχθεσινό με την Ρεάλ) με δύο αμυντικούς μέσους; Έναν περισσότερο δημιουργικό (και με ύψος) και έναν καθαρά με ανασταλτικό ρόλο;

Ίσως, λοιπόν, η απάντηση στο ερώτημα του τίτλου να είναι αυτή. Γιατί να μην αγωνίζονται και οι δύο μαζί στη μεσαία γραμμή; Γιατί όταν υπάρχει ο Μπουσκέτς, ο Μασεράνο να παίρνει... μετάθεση στην άμυνα; Άλλωστε ο κάθε προπονητής μπορεί να πάρει το 100% από έναν παίκτη του, μόνο όταν τον βάζει να αγωνίζεται στη φυσική του θέση. Και ο Μασεράνο σίγουρα αξίζει μια ευκαιρία να αγωνιστεί στην Μπαρτσελόνα, στη θέση για την οποία αποκτήθηκε. Αυτή του αμυντικού χαφ. Από αυτό το ενδεχόμενο και οι δύο πλευρές έχουν μόνο να κερδίσουν.