Γιατί η Αργεντινή δεν είναι φαβορί

Η αλήθεια είναι πως δεν συναντάς εύκολα προπονητή που ενώ μόλις έχει νικήσει, απολογείται για τα λάθη του. Για την ακρίβεια δεν συμβαίνει ούτε σε τοπικό του Λασιθίου πόσο μάλλον σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Το έπραξε όμως ο Αλεχάντρο Σαμπέγια: «Εκανα λάθος με τον τρόπο που προσέγγισα τον αγώνα και που έστησα την ομάδα», είπε ο εκλέκτορας της Αργεντινής και τους ξέρανε όλους. Αυτή η παραδοχή του όμως είναι που μπορεί να κάνει τους απανταχού οπαδούς της να ελπίζουν για καλύτερη συνέχεια, περισσότερο ίσως και από τις εκρήξεις ταχύτητας του Λιονέλ Μέσι στο Β΄ μέρος με τη Βοσνία. Το να αναγνωρίζει κάτι τέτοιο ο κόουτς αποτελεί την επιβεβαίωση πως τουλάχιστον δεν θα το επαναλάβει…

Σε τι αναφέρθηκε όμως και ποιο ήταν το λάθος; Μα φυσικά το 3-5-2 (ή 5-3-2 εάν αναγνωρίσεις ως αμυντικούς τους πλάγιους μπακ που παίζουν όλη τη γραμμή) που εμφάνισε απέναντι στους Βαλκάνιους και λίγο έλειψε να γίνει η παγίδα του. Με τρεις σέντερ μπακ αμφιβόλου ποιότητας (σ.σ.: εκτός του Γκαράι που όμως δεν ξέρει να παίζει σε τέτοιο σχήμα) το μόνο που κατάφερε ο Σαμπέγια, ήταν να αποδυναμώσει τη μεσαία γραμμή του και να απομονώσει το αστέρι του. Η συνέπεια ήταν στο Α’ μέρος το κέντρο να μην παράγει απολύτως τίποτα και ο Μέσι να επιχειρεί ανούσιες κούρσες, αναζητώντας το 1-2 με τον Αγουέρο που όμως δεν έπιασε ποτέ.

Ευτυχώς όμως ο Σαμπέγια είχε τη διάθεση αυτοκριτικής και αυτογνωσίας που απαιτούσε η περίσταση και στο ημίχρονο έκανε τις διορθωτικές του. Η είσοδος των Γκάγο, Ιγουαΐν έφερε ισορροπία. Η άμυνα επέστρεψε στην επιτυχημένη συνταγή των τεσσάρων που λειτούργησε στα προκριματικά και η μεσαία γραμμή έγινε κανονική. Προηγουμένως, ο Μασεράνο έτρεχε για όλους, ο Μάξι Ροδρίγκες παρίστανε στα γεράματα το 8άρι, κάτι που δεν ήταν ποτέ και ο Ντι Μαρία δεν μπορούσε να λειτουργήσει όπως στη Ρεάλ, μιας και πίσω του δεν είχε την ποιότητα των Μόντριτς, Τσάμπι Αλόνσο. Προσπαθούσε να δημιουργήσει, αλλά ήταν μόνος του.

Η επίθεση ήταν λοιπόν ξεκομμένη από την υπόλοιπη ομάδα. Ο Μέσι πάλευε να πάρει τη μπάλα, αλλά για να συμβεί αυτό, γυρνούσε στο κέντρο και έτρεχε να τη μεταφέρει μπροστά. Όταν έφτανε όμως έξω από την περιοχή, είχε ήδη κουραστεί και έκανε λάθος και αυτό οφειλόταν και στο ότι παίζοντας εκεί, ήταν εύκολο να του βάλεις έναν τραχαλατζή να τον παίξει μαν του μαν. Αυτό δηλαδή που έκανε ο Σούσιτς, με τον Μπέσιτς, ο οποίος τον έβγαζε συνεχώς εκτός πορείας και ρυθμού. Οι λανθασμένες μεταβιβάσεις του στο Α’ μέρος (9) ήταν οι περισσότερες από κάθε άλλον σε αυτό το Μουντιάλ στο αντίστοιχο διάστημα. Ο Γκάγο που μπορεί να μην είναι ο παίκτης που κάνει τη διαφορά, αλλά παραμένει κανονικός μέσος, έδεσε τις γραμμές. Σε 45 λεπτά πέρασε 18 πάσες στον Μέσι και την ίδια στιγμή ο Ντι Μαρία είχε κάποιον για να του δώσει σωστά τη μπάλα.

Ταυτόχρονα ο Ιγουαΐν βρέθηκε στο πλευρό του Αγουέρο και έτσι ο Μέσι απέκτησε ένα στήριγμα, έναν «punta» που λένε και οι Αργεντινοί, για να παίξει μαζί του. Πολλοί γράφουν ότι στο Β’ μέρος η Αργεντινή έπαιξε 4-3-3, αλλά στην πραγματικότητα αυτό ήταν καθαρό 4-4-2, με τους Ντι Μαρία, Μέσι να αλωνίζουν. Ειδικά ο Λιονέλ είχε μετατραπεί σε ένα 10άρι παλιάς κοπής που δεν μάρκαρε, αλλά περίμενε το τόπι χαμηλά για να περάσει κάποια μπαλιά και όχι να το υποδεχτεί εκείνος στην περιοχή ή λίγο έξω από αυτήν. Κάπως έτσι ξεκίνησε και το γκολ του. Πήρε τη μπάλα πιο πίσω και από το κέντρο, για να παίξει το 1-2 με τον Ιγουαΐν και να ολοκληρώσει με την αγαπημένη του διαγώνια κίνηση με το αριστερό.

Η κίνηση του Μέσι στο γκολ του

Από τη στιγμή λοιπόν που ο Σαμπέγια προχώρησε την παραδοχή του αρχικού λάθους του, προφανώς και δεν θα δούμε ξανά τους τρεις σέντερ μπακ. Η λογική λέει ότι θα μείνει σε αυτό το 4-4-2 και ότι σε τούτο το Μουντιάλ ο Μέσι δεν θα παρουσιαστεί ούτε ως «ψεύτικο 9» ούτε ως εξτρέμ στα δεξιά, αλλά θα είναι περισσότερο επιτελικός ο ρόλος του. Το πρόβλημα στην Αργεντινή είναι πως αυτό δεν μπορεί να το κάνει κάποιος άλλος από το ρηχό σε ποιοτικούς μέσους ρόστερ που διαθέτει σε αυτή τη διοργάνωση.

Κατά συνέπεια, μπορεί όλα τα βλέμματα να είναι στραμμένα στον Μέσι και τους επιθετικούς, αλλά το κλειδί στην πορεία της Αργεντινής, θα είναι το εάν ο Γκάγο ή ο Μπίλια ή όποιος κληθεί να παίξει εκεί, θα μπορέσει να κάνει την υπέρβαση. Δείτε τι μέσους έχουν οι ανταγωνιστές για την παγκόσμια κούπα και θα καταλάβετε γιατί η Αργεντινή δεν μπορεί να λογίζεται ισάξια ως φαβορί…

ΥΓ.: Οσοι απαξιώνουν την απόδοση των Αργεντινών στο πρώτο ματς τους, προφανώς δεν έχουν κατανοήσει την ποιότητα αυτής της εξαιρετικής Βοσνίας, που ειδικά από τη μέση και μπροστά είναι πραγματικά παγκοσμίου επιπέδου!

ΥΓ.1: Μετά το ματς ο Μέσι έκανε την εξής δήλωση: «Είμαι χαρούμενος που πήραμε τους τρεις βαθμούς!» Εκεί εντοπίζεται και η μεγαλύτερη διαφορά του με τον Θεό Ντιέγκο Μαραντόνα, ο οποίος εάν είχε σκοράρει στο «Μαρακανά» θα ούρλιαζε από ικανοποίηση και θα έβριζε τους Βραζιλιάνους μέσα στον ποδοσφαιρικό ναό τους!

Follow me: jorgekaraman