Ενα από τα πράγματα που λατρεύεις στο ιταλικό ποδόσφαιρο, είναι (και) οι διαμαρτυρίες για την διαιτησία. Λέμε για την Ελλάδα, αλλά η εμμονή που έχουν στην Ιταλία με τους διαιτητές, οι τρόποι που θα βρουν για να διαμαρτυρηθούν, η ταχύτητα και η ευκολία με την οποία θα πλάσουν σενάρια και θεωρίες συνωμοσίας, είναι πραγματικά απολαυστικά. Οπως απολαυστικοί είναι όταν αποφασίζουν να τιμωρήσουν, γιατί έχουν αποδείξει -σε αντίθεση με ό,τι μπορεί να συμβαίνει σε άλλες χώρες- ότι δεν καταλαβαίνουν από ονόματα. Από φέτος, όπως φαίνεται, θα είναι απολαυστικοί και στην προσπάθεια τους να βρουν τι φταίει και συνεχίζουν να γίνονται λάθη, παρά το γεγονός ότι δέχθηκαν να γίνουν τα... πειραματόζωα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, εισάγοντας το βίντεο.

Το βράδυ της Τρίτης, στο Μπολονια-Ιντερ, οι Νερατζούρι ισοφάρισαν με ένα πέναλτι που δόθηκε μέσω του VAR. «Μας έκλεψαν», είπε στις δηλώσεις του ο Ρομπέρτο Ντοναντόνι στη συνέχεια ενώ η Corriere dello Sport έβαλε τίτλο στο πρωτοσέλιδο "περισσότερο VAR από ό,τι Ιντερ», χαρακτηρίζοντας «αμφισβητούμενο» το πέναλτι. Δεν είναι, φυσικά, το πρώτο ματς του φετινού πρωταθλήματος στο οποίο υπάρχουν διαμαρτυρίες για την διαιτησία. Στο Μπολόνια-Τορίνο της πρεμιέρας για παράδειγμα, για να παραμείνουμε στους Ροσομπλού, είχε ακυρωθεί κανονικό γκολ των φιλοξενούμενων για οφσάιντ, παρά την εξέταση βίντεο! Τότε, φυσικά, ο Ντοναντόνι δεν είδε κλοπή και η φάση δεν έγινε πρωτοσέλιδο επειδή δεν αφορούσε μεγάλη ομάδα.

Οπως και να έχει, στο Μπολόνια-Ιντερ απλά δόθηκε συνέχεια σε μια σειρά από λάθη που έχουν ήδη γίνει στις πρώτες αγωνιστικές. Λάθη, όμως, για τα οποία οι μόνοι που δεν φταίνε, είναι αυτοί που τα κάνουν. Οι διαιτητές. Γιατί; Διότι, πολύ απλά, δεν αποφασίζουν αυτοί πια και είναι σαφές αυτό. Αρκεί να δει κάποιος όλες τις φάσεις στις οποίες έχει γίνει χρήση του βίντεο και θα συνειδητοποιήσει ένα πράγμα: Σε όλες τις φάσεις, κυριολεκτικά σε όλες, οι διαιτητές έχουν αλλάξει την αρχική απόφαση τους. Λογικό; Απολύτως. Οταν ειδοποιείς λίγα δευτερόλεπτα μετά τον διαιτητή, αφού πρώτα έχεις δει το replay, ότι πρέπει να δει το βίντεο, είναι σαν να του λες ότι έχει κάνει λάθος. Αλλάζει, επομένως, την απόφαση του και ξεμπερδεύει. Το γιατί παραμένουν μπερδεμένα τα πράγματα, θα πρέπει να απασχολήσει αυτούς που θεωρούν ότι η χρήση του βίντεο για όλες τις φάσεις και όχι απλά για το αν πέρασε ή όχι την γραμμή η μπάλα ή για το αν είναι ή όχι οφσάιντ, είναι η λύση.

Το ποδόσφαιρο, σε αντίθεση με το τένις ή το βόλεϊ, είναι άθλημα στο οποίο υπάρχουν επαφές μεταξύ των παικτών και αυτό, αυτομάτως, σημαίνει ότι το βίντεο μόνο χειρότερα μπορεί να κάνει τα πράγματα. Οσο κι αν δεν αρέσει αυτό σε όσους είναι υπέρ του VAR και παραδόξως υπέρ είναι αυτοί που δεν θα έπρεπε να είναι: Οι παράγοντες των μικρών ομάδων. «Με το βίντεο είδαμε να δίνονται πέναλτι εις βάρος της Γιουβέντους, αυτό δεν θα το βλέπαμε ποτέ να γίνεται», είπε, για παράδειγμα, πριν λίγες μέρες ο πρόεδρος της Ουντινέζε, Τζαμπάολο Πότσο. Παραβλέποντας το γεγονός ότι τα δεδομένα, δηλαδή οι αριθμοί της τελευταίας 6ετίας, δείχνουν μια πραγματικότητα εντελώς διαφορετική από αυτή που περιγράφει ο presidente, θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πόσα πέναλτι θα κερδίσει η Ουντινέζε και η κάθε Ουντινέζε κόντρα σε μεγάλες ομάδες και πόσα θα δοθούν εις βάρος της.

«Δεν ξέρω, αν θέλουν να μετατρέψουν το ποδόσφαιρο σε πόλο είναι σίγουρα σε πολύ καλό δρόμο. Σήμερα δόθηκαν μέσω βίντεο ένα πέναλτι εις βάρος μας και ένα υπέρ μας. Δεν ήταν κανένα από τα δύο γιατί δεν είναι πέναλτι κάθε επαφή, μιλάμε για ποδόσφαιρο. Ετσι όπως το πάνε, αν δεν βάλουν κάποιους περιορισμούς στη συνέχεια, θα δούμε φέτος μεγάλα ρεκόρ. Με τον τρόπο που παίζουμε, με το να είμαστε συνεχώς στην αντίπαλη περιοχή στο 80-90% των αγώνων μας, θα μας δώσουν γύρω στα 50 πέναλτι. Θα σφυρίξουν βέβαια και καμιά 20αριά εναντίον μας αλλά η διαφορά υπέρ-κατά θα είναι μια χαρά για εμάς», ήταν ο αντίλογος του Τζανλουίτζι Μπουφόν μετά το Τζένοα-Γιουβέντους, όπου είχαμε νέο... θρίαμβο του VAR: Στο πέναλτι της Τζένοα ο Γκαλαμπίνοφ ήταν οφσάιντ αλλά διαιτητής και βοηθοί κατάφεραν να μην το δουν στο βίντεο, στο πέναλτι της Γιούβε το χέρι του Λάζοβιτς έγινε... πιο εξ επαφής κι από το εξ επαφής.

Θέλοντας να δείξουν ότι κάνουν βήματα μπρος, με στόχο να κάνουν ξανά το πρωτάθλημα τους πιο ελκυστικό για τους χορηγούς και για όσους ενδιαφέρονται στο εξωτερικό για τα τηλεοπτικά δικαιώματα των επόμενων χρόνων, οι Ιταλοί αποφάσισαν να σταθούν 100% στο γράμμα του νόμου αλλά θα έπρεπε να ξέρουν ότι υπάρχει και το πνεύμα του νόμου. Αν τους ενδιαφέρει να πάνε όλα by the book, τότε θα πρέπει να είναι προετοιμασμένοι για να δουν και ένα πρωτάθλημα στο οποίο οι μεγάλοι θα σπάσουν όλα τα ρεκόρ βαθμών και η ψαλίδα θα ανοίξει περισσότερο από ποτέ. Αρκεί να πέσει κάποιος 2-3 φορές στην περιοχή κόντρα σε έναν μικρό αντίπαλο, για να πάει ο ρέφερι στο βίντεο, να δει ότι υπάρχει μια επαφή -δυνατή ή ανεπαίσθητη δεν έχει σημασία πλέον- και να δείξει αμέσως το σημείο του πέναλτι. Οι μικροί μπορεί να μην το καταλαβαίνουν τώρα επειδή είδαν, σαν... τυράκι, να δίνονται 2-3 πέναλτι εις βάρος των μεγάλων σε αυτό το ξεκίνημα, αλλά στη συνέχεια θα δουν ότι δεν θα υπάρχει τρόπος για να αμυνθούν.

Μέχρι να το δουν αυτό, οι προπονητές περιμένουν να δουν με ποια κριτήρια αποφασίζει ο 4ος διαιτητής (ή όποιος άλλος το κάνει) να καλέσει τον διαιτητή στο βίντεο. Ο Εουζέμπιο Ντι Φραντσέσκο, για παράδειγμα, έχει αναρωτηθεί 2-3 φορές γιατί δεν είπε κανείς στον ρέφερι να πάει στο βίντεο για ένα πέναλτι που ζήτησε η Ρόμα στην ήττα από την Ιντερ, ενώ ο Μασιμιλιάνο Αλέγκρι περιμένει να δει πόσες φορές θα διακόπτουν το ματς και για πόση ώρα (στο Τζένοα-Γιουβέντους πέρασαν 6 λεπτά από το χέρι του Λάζοβιτς ως την εκτέλεση του Ντιμπάλα) μέχρι να βρουν την λύση ώστε να μην επηρεάζονται οι ομάδες από όλο αυτό. Το γεγονός ότι είμαστε ακόμη στην αρχή όλου αυτού, προφανώς μπορεί να δικαιολογήσει το γεγονός ότι δεν δουλεύουν όλα ρολόι. Αυτό που δεν μπορεί να δικαιολογηθεί, είναι το να υπάρχουν ακόμη διαμαρτυρίες. Βίντεο ήθελαν, βίντεο έχουν πλέον οι Ιταλοί, τι άλλο πρέπει να γίνει για να μην υπάρχουν φωνές; Να μην υπάρχει καν διαιτητής στο γήπεδο και να αποφασίζει ο... σκηνοθέτης που παρακολουθεί όλες τις κάμερες; Ενδεχομένως να γίνει κι αυτό.

«Θα πρέπει να είμαστε όλοι υπερήφανοι για το γεγονός ότι η Serie A χρησιμοποιεί το VAR», είπε πριν λίγα 24ωρα ο πρόεδρος της ιταλικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, Τζανκάρλο Ταβέκιο. Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι θα είναι όλοι υπερήφανοι όταν στην Ιταλία οι παράγοντες θα σταματήσουν να είναι φαφλατάδες και θα βάλουν το χέρι στην τσέπη για να φτιάξουν γήπεδα. Οταν οι προπονητές θα σταματήσουν να φοβούνται και θα εμπιστευτούν τους Ιταλούς από τις μικρές ηλικίες και όχι να τους θεωρούν ταλέντα στα 23-24 τους. Οταν η ομοσπονδία θα βγάλει νόμους, με τους οποίους θα απαγορεύεται να αγοράζουν μετοχές ομάδας επιχειρηματίες που είχαν (ή έχουν) θέματα με την εφορία. Οταν η Lega αποφασίσει να λειτουργεί με νέα μυαλά και όχι με παράγοντες που έχουν μείνει δεκαετίες πίσω.

Το ιταλικό ποδόσφαιρο, θα έπρεπε να ξέρει ο Ταβέκιο, θα είναι υπερήφανο όταν καταλάβει, αποδεχθεί και στηρίξει τον άνθρωπο αντί της τεχνολογίας. Γιατί το ποδόσφαιρο, τουλάχιστον ακόμη, παίζεται από ανθρώπους και απευθύνεται σε ανθρώπους. Και ο άνθρωπος, με βάση όσα ξέρουμε μέχρι τώρα, δεν υπήρξε ποτέ τέλειος. Από εκεί και πέρα, είναι θέμα του καθενός αν μπορεί ή όχι να καταλάβει κάποια πράγματα...

Υ.Γ.: Επειδή οι μικρές ομάδες στην Ιταλία ήταν φανατικά υπέρ του βίντεο, καλό θα είναι να αποφασιστεί ότι όποιος διαμαρτύρεται ακόμη για την διαιτησία, παρά το γεγονός ότι μπήκε το βίντεο, θα πρέπει να τιμωρείται με -3 βαθμούς. Και βίντεο και διαμαρτυρίες, απλά δεν γίνεται. Ας αποδέχονται τα πάντα πλέον, αφού πίστευαν ότι το VAR είναι η μόνη λύση.