Ναντ – Μπορντό (26 Αυγούστου 1986)

«Ήμουν στις ακαδημίες της Ναντ από 13 ετών, πηγαίνοντας παράλληλα στο σχολείο. Όλοι μας ονειρευόμασταν να γίνουμε επαγγελματίες ποδοσφαιριστές τότε. Το πρώτο μου παιχνίδι ήταν απέναντι στην Μπορντό. Το να κάνεις το ντεμπούτο σου είναι ιδιαίτερη στιγμή. Εκπληκτική αίσθηση».

Μαρσέιγ – Παρί Σεν Ζερμέν 3-1 (29 Μαΐου 1993)

«Είχαμε κερδίσει το Champions League λίγες ημέρες νωρίτερα. Η Παρί ήταν στη δεύτερη θέση, εμείς στην πρώτη. Σκόραραν πρώτοι και ακολουθήσαμε. Στο τέλος κερδίσαμε με 3-1 και κατακτήσαμε το πρωτάθλημα. Μετά από τόσα παιχνίδια όλα κρίθηκαν σε ένα. Παίρνεις τη νίκη, κατακτάς το πρωτάθλημα. Απλό. Και μόνο οι νίκες είναι σημαντικές».

Μίλαν – Μπαρτσελόνα 4-0 (18 Μαΐου 1994)

«Το να σκοράρεις σε έναν τελικό Champions League είναι απίστευτο. Ακόμη και αν το σκορ ήταν ήδη στο 3-0. Η Μπαρτσελόνα, όμως, είχε παίκτες όπως ο Ρομάριο, ο Στόιτσκοφ, ο Κούμαν. Πραγματικά μεγάλοι παίκτες. Ήταν απίστευτη στιγμή, ακόμη μεγαλύτερη και από εκείνη με την Μαρσέιγ».

Γαλλία – Ιταλία 0-0, 4-3 στα πέναλτι (3 Ιουλίου 1998)

«Το ματς απέναντι στην Ιταλία ήταν ιδιαίτερο, καθώς πολλοί από εμάς παίζαμε τότε στην Ιταλία. Πριν το παιχνίδι φοβόμασταν πολύ ότι θα χάσουμε. Ήμασταν πραγματικά κάτω από τρομερή πίεση. Προημιτελικός στην Γαλλία απέναντι στην Ιταλία! Ήταν ίσως το δυσκολότερο παιχνίδι της καριέρας μου. Αντίπαλοί μου ο Μαλντίνι και ο Κοστακούρτα, συμπαίκτες μου στην Μίλαν. Είχα να αντιμετωπίσω τον Ντελ Πιέρο, τον Βιέρι, τον Ντι Λίβιο... Φοβόμασταν πραγματικά. Κερδίσαμε, όμως, στα πέναλτι».

Γαλλία – Βραζιλία 3-0 (12 Ιουλίου 1998)

«Μέναμε για ένα μήνα σε ξενοδοχεία, μακριά από τις οικογένειές μας και είχαμε μόνο ένα σκοπό. Ένα στόχο: να κατακτήσουμε το Μουντιάλ. Όταν το κερδίζεις απλά τρελαίνεσαι. Ποτέ δεν μπορεί να φανταστείς ότι θα καταφέρεις ότι και τα ινδάλματά σου».

Τσέλσι – Λίβερπουλ 2-1 (11 Μαΐου 2003)

«Ήταν το τελευταίο παιχνίδι της σεζόν. Έπρεπε να κερδίσουμε για να βγούμε στο Champions League. Ο σύλλογος χρειαζόταν τα χρήματα, οι οπαδοί ανυπομονούσαν να δουν την ομάδα στο κορυφαίο επίπεδο και η πίεση ήταν τεράστια. Ο Χίπια άνοιξε το σκορ για την Λίβερπουλ, εγώ ισοφάρισα και ο Γκρόνκιερ έκανε την ανατροπή. Τρελές σκηνές. Από εκείνο το σημείο ξεκίνησαν όλα. Επέτρεψε στον σύλλογο να βρει τα χρήματα και οι οπαδοί λάτρεψαν το Champions League».