Περισσότερες από δύο δεκαετίες, οι φίλοι του Άγιαξ ζούσαν με τις αναμνήσεις της ομαδάρας του Γιόχαν Κρόιφ, που χάρισε στο σύλλογο τρία διαδοχικά Κύπελλα Πρωταθλητριών. Στις 24 Μαΐου 1995, στο στάδιο «Ερνστ Χάπελ» της Βιέννης, ο Άγιαξ ήταν πάλι στην κορυφή και μπροστάρηδες ένα σύνολο ταλαντούχων πιτσιρικάδων με δύο έμπειρους (Μπλιντ, Ράικαρντ) κι έναν… εκκεντρικό προπονητή. Τα «μωρά» του Φαν Χάαλ, παρέσυραν στον τελικό τη Μίλαν του Καπέλο και των Μαλντίνι, Μπαρέζι, Ντοναντόνι, Ντεσαγί και Μπόμπαν.

Ο Αγιαξ έκανε την υπέρβαση και την επόμενη σεζόν, έφτασε ξανά στον τελικό, αλλά η… κατάρα της διοργάνωσης του στέρησε μια δεύτερη σερί κούπα! Ύστερα από 21 χρόνια ο μύθος του Αίαντα πλανάται πάνω από την ποδοσφαιρική Ευρώπη κι αυτή τη φορά ο Πίτερ Μποζ είναι ο άνθρωπος που έδωσε το δικαίωμα στο όνειρο.

Όταν ο ντε Μπουρ άφηνε το Αμστερνταμ μετά από πέντε επιτυχημένα χρόνια (4 πρωταθλήματα), αλλά και μια ανεπανάληπτη σφαλιάρα από τη Ντε Γκράαφσχαπ, οι ιθύνοντες του ιστορικού συλλόγου κατέληξαν στον – άγνωστο στο ευρύ κοινό – Πίτερ Μποζ. Ο 53χρονος τεχνικός είχε δώσει βέβαια τα διαπιστευτήρια του εντός συνόρων με τις Φιτέσε και Χεράκλες, ενώ πέρασε και από την… μισητή Φέγενορντ ως τεχνικός διευθυντής! Ο Μποζ κατάφερε και προχώρησε σε ολική μεταμόρφωση της περυσινής ομάδας και αν μη τι άλλο δικαιώθηκε! Δεν δίστασε να παραχωρήσει ποδοσφαιριστές που δεν ταίριαζαν στην φιλοσοφία του (Γκουντέλγι, Μπαζούρ), βρήκε λύσεις για τις… κλασσικές αποχωρήσεις από το «Αρένα» κι έχτισε μια ομάδα από την αρχή, παραμένοντας πιστός στις επιταγές του συλλόγου.

Έδωσε περίσσιο χρόνο συμμετοχής σε πιτσιρικάδες (ντε Λιχτ, Κλάιφερτ, φαν Μπέικ, Ντόλμπεργκ), συμφώνησε με τον… γνωστό του από την Φιτέσε, Τραορέ (23 συμ/9 γκολ), πιστώνεται την αναγέννηση του… βετεράνου Σούνε (30 ετών), ενώ η διοίκηση έδωσε ποιότητα ένεσης με τον εξαιρετικό Ζίγιεκ (12 εκατ. κόστισε η απόκτησή του από την Τβέντε. Ο Αίας μπορεί να μην προλαβαίνει πλέον την Φέγενορντ, αλλά η ενδεχόμενη επιστροφή σε τελικό έπειτα από 21 χρόνια έχει προκαλέσει ενθουσιασμό στο Άμστερνταμ επουλώνοντας παράλληλα τον πληγωμένο εγωισμό μιας ομάδας, που είχε συνηθίσει να πρωταγωνιστεί κι εκτός συνόρων!

Μόνο οι οπαδοί του Αγιαξ δεν… αποδοκίμασαν το καλοκαίρι τις κινήσεις της διοίκησης. Τι και αν μπήκαν στα ταμεία περισσότερα από 80 εκατ. ευρώ, ο Αίας δεν δαπάνησε περισσότερα από 45 για μεταγραφές! Αλλωστε, προτίμησε να ενισχύσει τις Ακαδημίες, να κλείσει τις οικονομικές τις εκκρεμότητες και να παραμείνει ένα από τα πιο νοικοκυρεμένα κλαμπ της Ευρώπης!

Είναι τρελό, αλλά η ομάδα που έριξε στο καναβάτσο τη Σάλκε δεν είχε παίκτη γεννημένο νωρίτερα από το 1990! Ντε Λιχτ και Κλάιφερτ γεννήθηκαν λίγους μήνες πριν την έλευση του νέου αιώνα! Με μέσο όρο ηλικίας τα 22 χρόνια ο Αγιαξ έκανε την υπέρβαση κόντρα στη Λυών και ο σύλλογος απέδειξε πως με επιθετικό ποδόσφαιρο, μικρούς παίκτες και αγάπη για το ποδόσφαιρο κάνεις πολλά, πάρα πολλά.

Ο Ζίγιεκ είναι ο παίκτης που δε θα μείνει την επόμενη σεζόν στο Αμστερνταμ, το πλήρωμα του χρόνου ήρθε και για τον αρχηγό, Κλάασεν, αλλά η ποδοσφαιρική Ευρώπη θα ασχοληθεί σαν… τρελή με τον 19χρονο, Ντόλμπεργκ! Ο Δανός στα χνάρια του Ζλάταν! Υπερβολικό; Ίσως… Ωστόσο, έχει καταφέρει να κερδίσει τους Ολλανδούς και τους οπαδούς του Αγιαξ. Στα 19 του χρόνια παρουσιάζει… θράσος που θα το ζήλευε και ο «Ιμπρα» στην ηλικία του πρώτου. Απέναντι στη Ναϊμέγκεν πέτυχε χατ τρικ και λίγο έλειψε να σπάσει το απίθανο ρεκόρ του Φαν Μπάστεν. Ναι, ο θρύλος της Ολλανδίας είχε χρειαστεί 14 λεπτά το 1984 για να σκοράρει τρία γκολ με τη φανέλα του Αίαντα, ενώ ο Δανός το έκανε στα 18 λεπτά!

Βέβαια, έγινε ο νεαρότερος παίκτης της ομάδας που πέτυχε κάτι ανάλογο αφήνοντας πίσω του τον Φαν ντερ Φαάρτ! Με 20 γκολ σε όλες τις διοργανώνεις, ο «μπέμπης» του Μποζ κάνει τους μεγάλους της Ευρώπης να τρελαθούν «Η κοψιά του και το φονικό του ένστικτο θυμίζουν τον Ζλάταν» τονίζει η Marca, ενώ τα ολλανδικά ΜΜΕ ξέχασαν ήδη τον Μίλικ, τον Πολωνό που έβαλε μερικές δεκάδες εκατομμύρια στα ταμεία του συλλόγου πριν λίγους μήνες. Ορισμένα ΜΜΕ χρησιμοποίησαν υπερβολικούς τίτλους, όπως: «Το κάνει όπως ο Ντένις Μπέργκαμπ…».