Η... τρέλα ενός Παπού!
Τα πρωτοσέλιδα των ιταλικών εφημερίδων για την 30η αγωνιστική της Serie A έχουν για πρώτο θέμα το -πολύ ήρεμο τελικά- Νάπολι-Γιουβέντους και δεύτερο το αυτογκόλ των Ντοναρούμα-Παλέτα στο Πεσκάρα-Μίλαν. Τρίτο, το Ιντερ-Σαμπντόρια με το οποίο θα ολοκληρωθεί το πρόγραμμα. Το 5-0 της Αταλάντα επί της Τζένοα στη Γένοβα, δεν πήρε την αναγνώριση που θα έπρεπε. Και γενικά, όποτε οι Μπεργκαμάσκι διαφημίζονται από τον Τύπο της χώρας, είναι για τους ταλαντούχους πιτσιρικάδες τους και όχι για τον ηγέτη τους. Τον καλύτερο τους παίκτη φέτος. Τον Αλεχάντρο «Παπού» Γκόμες.
Οχι ότι είναι και κάτι πρωτόγνωρο πάντως. Σε όλη του την καριέρα κάτι ανάλογο συμβαίνει. Οταν ήρθε στην Ευρώπη το 2010 για να υπογράψει στην Κατάνια, οι Ιταλοί πίστευαν ότι με τον σωματότυπο του δεν θα τα έβγαζε πέρα με τις άμυνες που τον περίμεναν. Τελικά προσαρμόστηκε μια χαρά και την σεζόν 2012-13 έκανε ατομικό ρεκόρ με 8 γκολ και 7 ασίστ, βοηθώντας τους Σικελούς να ισοφαρίσουν το καλύτερο πλασάρισμα της ιστορίας τους (8η θέση). Και τι κατάλαβε; Καμία μεγαλύτερη ομάδα (Φιορεντίνα, Ατλέτικο είχαν ενδιαφερθεί) δεν έδωσε τα λεφτά που έπρεπε για να τον αποκτήσει.
Από την Κατάνια που πήρε μεταγραφή για την Γιουβέντους ο απίθανος Χόρχε «Μαλάκα» Μαρτίνες και πήγε δανεικός στην Μίλαν ο Μάξι Λόπες, ο Γκόμες έφυγε το καλοκαίρι του 2013 για να πάει στην... Ουκρανία και την Μέταλιστ Χάρκιβ. Εμεινε ένα χρόνο εκεί, τα είδε όλα με τον καιρό, τον τρόπο ζωής και την γλώσσα και το καλοκαίρι του '14 διεμήνυσε ότι δεν πρόκειται να επιστρέψει. Αντιθέτως, στην τελευταία μέρα των μεταγραφών, επέστρεψε στην Ιταλία για να φορέσει τη φανέλα της Αταλάντα.
Από τότε δεν ξανακοίταξε πίσω του. Εκεί, συνήθως, αφήνει τους αμυντικούς που προσπαθούν να τον σταματήσουν, μέχρι που καταλαβαίνουν ότι δεν είναι εύκολο κάτι τέτοιο. Σαν μια μικρογραφία του Αριεν Ρόμπεν, ο Γκόμες συνήθως παίρνει την μπάλα από αριστερά, συγκλίνει στο κέντρο και σουτάρει. Οπως με τον Ολλανδό, έτσι και με αυτόν, το αποτέλεσμα συνήθως είναι αυτό που θέλει. Προφανώς μιλάμε για εντελώς διαφορετική κλάση και δεν μπορεί να γίνει σύγκριση μεταξύ τους αλλά τα όσα κάνει φέτος ο «Παπού» μια χαρά συγκρίνονται με όσα κάνουν άλλοι, πιο ακριβοπληρωμένοι από αυτόν, στο ίδιο πρωτάθλημα.
Εχοντας παίξει ως βασικός και στους 30 αγώνες πρωταθλήματος, ο Γκόμες έχει φτάσει στα 14 γκολ, έχοντας σπάσει κάθε ρεκόρ του, έχει δώσει 8 ασίστ, έχει δημιουργήσει συνολικά 75 ευκαιρίες για την Αταλάντα και γενικά κάνει πράγματα που θα υποχρέωναν τον Τζιαμπιέρο Βεντούρα να σκεφτεί σοβαρά να τον καλέσει στην εθνική Ιταλίας, αν δεν είχε ανάψει «κόκκινο» η FIFA επειδή δεν είχε πάρει ιταλικό διαβατήριο όταν είχε παίξει στις μικρές εθνικές της Αργεντινής.
Για να παίξει σε μεγαλύτερη ομάδα από τους Μπεργκαμάσκι, πάντως, το διαβατήριο το έχει και είναι οι εμφανίσεις του. Το μόνο που χρειάζεται είναι να τον πιστέψει κάποιος. Τον Ιανουάριο, κατά δήλωση του, ενδιαφέρθηκε η Μίλαν αλλά δεν είχε τα λεφτά για να πείσει την Αταλάντα ενώ για το καλοκαίρι φημολογείται ότι ενδιαφέρεται η Ρόμα. «Στα 29 μου χρόνια δεν μπορώ να περιμένω άλλο αν θέλω να δοκιμάσω και σε μια μεγάλη ομάδα. Θέλω να έρθει αυτή η πρόκληση αλλά αν δεν έρθει, δεν θα έχω πρόβλημα να παραμείνω εδώ. Ειδικά αν παίζουμε στην Ευρώπη», είπε μετά το 0-5 στη Γένοβα, όπου έκανε το πρώτο του χατ-τρικ στην Ιταλία.
Το είχε... τάξει, άλλωστε, στη σύζυγο του συνομιλώντας μαζί της -και την απόδειξη την δημοσίευσε η ίδια στο Instagram- την παραμονή του αγώνα, προκειμένου να την ευχαριστήσει επειδή με τον γιο τους θα ήταν στο Luigi Ferraris για να τον παρακολουθήσουν. Προφανώς έφυγαν ευτυχισμένοι από την Γένοβα, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στην παραλία όταν παίζει μπάλα με τον μικρό Μπαουτίστα, εξοργίζοντας την Λίντα με τα μαρκαρίσματα του.
Τον ίδιο, πάντως, δεν τον εξοργίζει τίποτα πλέον. Με 11 γκολ μέσα στο 2017, περισσότερα από οποιονδήποτε άλλο στη Serie A στο αντίστοιχο διάστημα, ο Παπού είναι τόσο ανεβασμένος ώστε να αστειεύεται στα social media για το πώς «κινδύνεψα να χάσω την παρθενιά μου» σε έναν πανηγυρισμό με τον Φρανκ Κεσί κολλητά πίσω του ενώ έχει πάρει τον τίτλο του πιο συμπαθή αντιπάλου από τους αμυντικούς αφού διασκεδάζει σε κάθε ματς και το δείχνει.
Το θέμα είναι ότι θέλει να το δείξει και σε υψηλότερο επίπεδο, έχοντας τόση αυτοπεποίθηση ώστε να δηλώνει πως «για μένα δεν υπάρχει δίλημμα ανάμεσα στο αν θέλω να είμαι πρώτος στην Αταλάντα ή αναπληρωματικός σε μια μεγάλη ομάδα. Ποτέ δεν θα πάω σε ομάδα για να είμαι στον πάγκο, ούτε καν σε διεκδικήτρια του scudetto. Αν κάποιος με αγοράσει, να ξέρει ότι θα το κάνει για να παίζω. Αν δεν το σκέφτεται έτσι, θα τον κάνω να αλλάξει γνώμη. Δεν είναι αλαζονεία, δεν θέλω να κάνω το φαινόμενο, απλά πιστεύω στον εαυτό μου και στο παιχνίδι μου. Δεν αισθάνομαι κατώτερος από κανέναν».
Και αφού δεν αισθάνεται -και το δείχνει στο γήπεδο- κατώτερος από κανέναν, στο Μπέργκαμο δεν έχουν κανένα λόγο να αγχώνονται για το καλοκαίρι. Ή θα τον διατηρήσουν στην ομάδα τους ή θα καταφέρουν να πάρουν λεφτά όχι μόνο από τους πιτσιρικάδες αλλά και από έναν Παπού...
