Οι μέρες που διανύουμε είναι «μέρες Ιγουαΐν» αφού η ποδοσφαιρική Ιταλία αναρωτιέται με ποιον τρόπο θα τον υποδεχθούν οι Ναπολιτάνοι το βράδυ της Κυριακής. Το θέμα είναι ότι εδώ και κάτι μήνες διανύουμε τους «μήνες Ντιμπάλα» σε ό,τι αφορά το θέμα της ανανέωσης του συμβολαίου του με τους Μπιανκονέρι. Μια ανανέωση που συνέχεια έρχεται αλλά... δεν ήρθε ακόμη. Χωρίς, όμως, αυτό να ειναι απαραίτητα κακό.

Οταν η Γιούβε έδινε 40 (32+8) εκατ. ευρώ στην Παλέρμο για να αποκτήσει τον Ντιμπάλα, νικώντας τις άλλες ιταλικές και μη ομάδες που ενδιαφέρονταν, ήξερε ότι έκανε μια μεγάλη κίνηση για το παρόν και (κυρίως) το μέλλον της. Αυτό φάνηκε από την πρώτη του σεζόν και γι' αυτό το μέλλον ήρθε πιο νωρίς. Σίγουρα πιο νωρίς από ό,τι ήρθε για οποιονδήποτε άλλο ποδοσφαιριστή φόρεσε αυτή τη φανέλα εδώ και χρόνια και ειδικά σε αυτή της προεδρίας Αντρέα Ανιέλι με τον Μπέπε Μαρότα γενικό διευθυντή. Η απόδειξη για αυτό, είναι το πώς χειρίζεται το θέμα Ντιμπάλα η Γιουβέντους.

Εχοντας συμβόλαιο ως το 2020, προφανώς δεν υπάρχει καμία χρονική πίεση προς τους Μπιανκονέρι για να του προσφέρουν νέο. Μπήκαν μόνοι τους, όμως, σε αυτή τη διαδικασία, αφού αυτοί ήταν που αποφάσισαν ότι πρέπει να υπογράψει νέο ο Αργεντίνος. «Ο Πάουλο απέδειξε ότι αξίζει κάτι παραπάνω, το αναγνωρίζουμε και θα τον ανταμείψουμε με νέο συμβόλαιο», ήταν η ατάκα του Μαρότα το περασμένο φθινόπωρο και από τότε την επανέλαβε αρκετές φορές. Το γεγονός ότι την επανέλαβε, προφανώς αποδεικνύει ότι ακόμη δεν υπάρχει οριστική συμφωνία. Το γεγονός ότι την είπε εξαρχής, αποδεικνύει ότι στο Τορίνο αλλάζουν λογική.

Σε μια εποχή στην οποία αρκεί το να βάλει 10-15 γκολ ένας ποδοσφαιριστής για να ζητήσει νέο συμβόλαιο, οι Μπιανκονέρι θα πρέπει να προσαρμοστούν. Και με την περίπτωση Ντιμπάλα, ακριβώς αυτό κάνουν. Η Γιούβε που δυναμώνει οικονομικά, σε σημείο του να γράφεται ότι ετοιμάζει αρχική πρόταση 80 εκατ. ευρώ στην Παρί Σεν Ζερμέν για τον Μάρκο Βεράτι και κανείς να μην εκπλήσσεται, θα πρέπει να στείλει το μήνυμα σε όλους. Και πρώτα από όλους, στους παίκτες της. Σε αυτούς που αποτελούν ή μπορούν να αποτελέσουν στόχο των ανταγωνιστών στην Ευρώπη. Δεν είναι κρυφό, άλλωστε, ότι Μπαρτσελόνα και Ρεάλ καλοβλέπουν τον Ντιμπάλα. Οπως, δηλαδή, συνέβαινε και με τον Πολ Πογκμπά.

Η διαφορά είναι ότι, σε αντίθεση με όσα έλεγε ο Μαρότα, οι Τορινέζοι δεν μπήκαν στη διαδικασία να προσπαθήσουν να δέσουν τον Γάλλο προσφέροντας του ένα συμβόλαιο που θα του έδινε να καταλάβει τι σχέδια έχει για αυτόν το κλαμπ. Με τον Ντιμπάλα, οι Μπιανκονέρι το κάνουν. Τα ρεπορτάζ θέλουν τον Μαρότα να προσφέρει 7 εκατ. ευρώ ετησίως στον Πάουλο, ποσό σχεδόν ίδιο με αυτό του Ιγουαΐν (7,5) που είναι ο πιο ακριβοπληρωμένος της ομάδας, ενώ με τα μπόνους θα τον ξεπερνάει. Για την οικονομική πολιτική της Γιουβέντους των προηγούμενων χρόνων, αυτό μοιάζει με υπέρβαση. Ή με λογική εξέλιξη των πραγμάτων, με βάση τη συνεχή βελτίωση των οικονομικών της.

Πιο σημαντικό και από το ποσό του συμβολαίου όμως, είναι το γεγονός ότι η Κυρία θέλει να πάρει τα δικαιώματα εικόνας του ποδοσφαιριστή (τουλάχιστον το 50%). Τι σημαίνει αυτό; Οτι στο Τορίνο θέλουν να αποδείξουν στην πράξη, αυτό που λεγόταν όταν έγινε η μεταγραφή το καλοκαίρι του 2015. Οτι ο Πάουλο Ντιμπάλα, δηλαδή, έχει επιλεγεί ως αυτός που θα αποτελέσει τον ποδοσφαιριστή-εικόνα της Γιουβέντους για τα επόμενα πολλά χρόνια. Δεν θέλει να τον κρατήσει στην ομάδα για 2-3-4 χρόνια, θέλει να τον κάνει ηγέτη της, να τον κάνει τον Ντελ Πιέρο της σύγχρονης εποχής. Και σε αυτές τις σκέψεις βοήθησε και ο ίδιος, αν αναλογιστούμε ότι τρεις φορές έχει πει ότι θέλει να κάνει μια πορεία ανάλογη του Pinturicchio.

Από το να το λες μέχρι να το κάνεις, βέβαια, υπάρχει απόσταση. Και όσο η υπογραφή στο νέο συμβόλαιο δεν μπαίνει και παράλληλα Καταλανοί και Μαδριλένοι γράφουν ό,τι θέλουν, είναι λογικό ο Γιουβεντίνος να κάνει διάφορες (κακές) σκέψεις. Το θετικό είναι ότι αυτό το καταλαβαίνει και ο ίδιος ο Ντιμπάλα, ο οποίος έχει πει ότι «οι οπαδοί μας δεν θα πρέπει να πιστεύουν όσα διαβάζουν, γιατί κανείς δεν μπορεί να ξέρει πόσο δεμένος νιώθω με την Γιούβε». Τόσο δεμένος ώστε να την δυσκολεύει αρκετά, όλους αυτούς τους μήνες, στο θέμα του νέου συμβολαίου. Και ακριβώς αυτό, το γεγονός ότι δεν υπήρξε αμέσως συμφωνία δηλαδή, ενδέχεται να είναι και το πιο αισιόδοξο μήνυμα για τους Γιουβεντίνους.

Αν ο Ντιμπάλα ήθελε να φύγει, αν έβλεπε τους Μπιανκονέρι σαν ένα καλό σκαλοπάτι για να πάει μετά στην Βαρκελώνη ή στην Μαδρίτη, όπως ονειρεύεται η συντριπτική πλειοψηφία των πιτσιρικάδων στην λατινική Αμερική, θα υπέγραφε εύκολα, όπως για παράδειγμα ο Πογκμπά. Θα υπέγραφε το πρώτο συμβόλαιο, δηλαδή την πρώτη αύξηση, που θα του πρόσφερε ο Μαρότα και μετά θα περίμενε να περάσει ο καιρός, να έρθει το καλοκαίρι και να πάει να ζητήσει μεταγραφή. Στην Γιουβέντους, ως γνωστόν, όποιος το κάνει αυτό ενημερώνεται για το ποσό που πρέπει να φέρει στο κλαμπ και... ο δρόμος είναι ανοιχτός και τα σκυλιά δεμένα. Ο Ντιμπάλα, όμως, συμπεριφέρεται αλλιώς.

Αρνήθηκε την πρώτη πρόταση, αρνήθηκε την δεύτερη και διεμήνυσε ότι για να υπογράψει θέλει ένα συμβόλαιο που θα δείχνει ότι όντως οι Μπιανκονέρι τον θέλουν για ηγέτη τους, για το αστέρι τους, για το μεγαλύτερο τους όπλο στο γήπεδο αλλά και στο marketing. «Εχω δει αρκετές φορές βίντεο με το τελευταίο ματς του Ντελ Πιέρο στο Τορίνο και ξέρω ότι αυτό θέλω να το ζήσω κι εγώ. Δεν εξαρτάται μόνο από μένα όμως», έλεγε τον Ιανουάριο, μετά το ματς κυπέλλου με την Αταλάντα. Οπως είπε και κάτι άλλο, αντιστρέφοντας την λογική του Μαρότα. Στο «κανένας σημαντικός παίκτης μας δεν φεύγει αν δεν το ζητήσει», που συνηθίζει να λέει ο γενικός διευθυντής, ο Πάουλο είπε ότι «δεν πρόκειται να φύγω από την Γιουβέντους, εκτός κι αν αποφασίσουν να με πουλήσουν».

Τέτοια πρόθεση δεν υπάρχει. Και το γεγονός ότι είναι θετικό το γεγονός ότι ο Ντιμπάλα αποδεικνύεται δύσκολος στις διαπραγματεύσεις, το επιβεβαιώνει και ο... γκουρού των διαπραγματεύσεων. «Οι πιο δύσκολες συζητήσεις για ανανέωση συμβολαίου ήταν πάντα με τον Ντελ Πιέρο. Ξέραμε και οι δύο ότι θέλουμε να συνεχίσουμε μαζί, ξέραμε ότι αυτό θα γίνει στο τέλος αλλά μέχρι να γίνει δυσκολεύαμε πολύ ο ένας τον άλλον», έχει πει ο Λουτσιάνο Μότζι. Γνωρίζοντας, επομένως, το πλάνο που έχει η Γιουβέντους για αυτόν, ο Ντιμπάλα είναι λογικό να θέλει να το εκμεταλλευτεί όσο περισσότερο μπορεί και όσο περισσότερο πρέπει ώστε να νιώσει ότι είναι ο ηγέτης μιας ομάδας που στοχεύει στην κορυφή παντού και παράλληλα να μην αισθανθεί ότι αλλού θα είναι καλύτερα.

Στο κάτω-κάτω, μόνος του το είπε όταν ρωτήθηκε για το πόσο λείπει στους Μπιανκονέρι ο Πογκμπά. «Αν δείτε το πώς εξελίσσονται τα πράγματα σε εμάς και στην Γιουνάιτεντ, μάλλον εμείς λείπουμε στον Πολ». Και αυτό μπορεί να το επιβεβαιώσει και ο Αλβαρο Μοράτα...