Η σταθερότητα είναι κάτι πολύ σημαντικό. Πέρυσι, οι Spurs διεκδικούσαν το πρωτάθλημα μέχρι το τέλος, όμως κατέρρευσαν. Εναν χρόνο αργότερα, έχουν ξανά το πρεστίζ μιας ομάδας που είναι η καλύτερη μετά τις παραδοσικές δυνάμεις. Λάθος. Στην πραγματικότητα η ομάδα του Ποκετίνο είναι σαν να αψηφά τη βαρύτητα. Μια αποτυχημένη προσπάθεια για την κατάκτηση του πρωταθλήματος θα μπορούσε να αποβεί καθοριστική καθώς στη σύγχρονη εποχή δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε δει να έρχονται μοιραία αποτελέσματα.

Στην πρώτη σεζόν της Premier League, η Αστον Βίλα ήταν αυτή που κυνήγησε την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μέχρι την προτελευταία αγωνιστική. Τις επόμενες δύο, η Βίλα τερμάτισε στη 10η και την 18η θέση αντίστοιχα. Η φοβερή Νιούκαστλ του Κέβιν Κίγκαν δεν μπόρεσε να πάρει το πρωτάθλημα το 1995-96 αφού την τελευταία αγωνιστική βρέθηκε 2η, μία χρονιά μετά τερμάτισε στην 13η θέση και από τότε δεν έχει διεκδικήσει ποτέ ξανά κάτι τέτοιο. Ο Μπιλ Σάνκλι έλεγε «αν είσαι 2ος δεν είσαι τίποτα». Η Λίβερπουλ έφτασε τρεις φορές κοντά στον τίτλο της Premier League αλλά και τις τρεις δεν δεν κατάφερε να έχει το επιθυμητό φινάλε.

Το 2002 οι Reds ήταν στην κορυφή με πέντε αγώνες να απομένουν για να το χάσουν τελικά από την Αρσεναλ. Εκείνο το καλοκαίρι η μετριότητα κατέκλεισε το Anfield και στη συνέχεια η Λίβερπουλ τερμάτισε 5η, 4η και 5η. Το 2009 το κλαμπ πήρε μέρος σε μια εκπληκτική μάχη για το πρωτάθλημα χάνοντας μόλις δύο ματς σε ολόκληρη τη σεζόν και τελικά βρέθηκε τέσσερις βαθμούς κάτω από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Την επόμενη, η Λίβερπουλ κατρακύλησε στο Νο7 και για τα επόμενα τέσσερα χρόνια δεν τερμάτισε πάνω από την 6η θέση. Υστερα από αυτά, πριν τρία χρόνια η ομάδα που είχε στις τάξεις της τον Λουίς Σουάρες έφτασε τρεις αγωνιστικές πριν το τέλος να θέλει ισοπαλία εντός έδρας στο ματς με την Τσέλσι, όμως και πάλι το πρωτάθλημα δεν ήρθε και ακολούθησαν 6η και 8η θέση.

Η θέση στην οποία βρίσκεται τώρα η Τότεναμ είναι κάτι για το οποίο αξίζει συγχαρητήρια. Αν και οι ομάδες που ξεπερνούν τον εαυτό τους για κάποιο διάστημα μένουν με αυτό σαν ταβάνι, το σύνολο που έχει δημιουργήσει ο Ποκετίνο μένει πιστό στην τακτική και τις μεθόδους του προπονητή του και μετά τα μισά της κούρσας είναι η ομάδα που βρίσκεται πίσω από την Τσέλσι σε αυτή τη σκληρή μάχη.

Ο Στίβεν Τζέραρντ είπε ότι είχε «καταστραφεί» ύστερα από το γλίστρημα που στέρησε τον τίτλο του 2013-14 στην Λίβερπουλ και αυτό που ακολούθησε ήταν κάτι που πόνεσε τους οπαδούς των Reds, με την αποχώρηση του Λουίς Σουάρες να είναι απλά μια δικαιολογία. Συχνά ακούμε αθλητικούς ψυχολόγους να περιγράφουν την αποτυχία σαν «ένα εμπόδιο σε μελλοντικές επιτυχίες».

Πολλά έχουν γραφτεί τα τελευταία χρόνια για το πως ο Ποκετίνο έχει αλλάξει τα δεδομένα για το κλαμπ. Με τους Spurs να έχουν περάσει πολλά χρόνια όντας ασταθείς και εύθραυστοι ψυχολογικά, σήμερα μπορεί να δει κανείς σκληράδα, ανθεκτικότητα και… cojones. Στην άλλη πλευρά του Λονδίνου, στην Αρσεναλ, η εμφάνιση της περσινής σεζόν ήταν ξανά απόδειξη της έλλειψης πυγμής και της ηττοπάθειας.

Η Τότεναμ την ίδια στιγμή δείχνει τεράστια φιλοδοξία και πνευματική δύναμη σε ένα τόσο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Αν και ουσιαστικά δεν μπορεί να πει ότι διεκδικεί τον τίτλο φέτος, έχει επιδείξει φόρμα ομάδας που βρίσκεται σταθερά στο Champions League, βγάζοντας ξανά αισιοδοξία την οποία άρχισε να δείχνει από πέρυσι. Ακόμα πιο τρανή απόδειξη της αναγέννησης που υπάρχει στο κλαμπ σε όλα τα επίπεδα…