Σίγουρα, η αξία ενός ατομικού τίτλου είναι πολύ μικρότερη σε σχέση με αυτή ενός ομαδικού για έναν ποδοσφαιριστή. Το ειδικό βάρος της κατάκτησης ενός Τσάμπιονς Λιγκ ή ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου είναι σαφώς μεγαλύτερο από τη διάκριση του πρώτου σκόρερ ή του κορυφαίου ποδοσφαιριστή της διοργάνωσης. Ωστόσο, δεν παύει και οι ατομικοί τίτλοι να έχουν τη δική τους ξεχωριστή αξία για τους παίκτες που το κατακτούν. Πόσο μάλλον να θεωρούνται οι καλύτεροι ποδοσφαιριστές στην πατρίδα τους και μάλιστα για πολλά συνεχόμενα χρόνια. Το 2016 ολοκληρώνεται και σε κάποιες χώρες έχουν ήδη οι αναδειχθεί οι κορυφαίοι της χρονιάς και σε κάποιες άλλες όχι. Γι’ αυτό και το FourFourTwo του gazzetta.gr γράφει για δέκα εν ενεργεία παίκτες, που σχεδόν κάθε χρόνο παίρνουν το βραβείο του κορυφαίου ποδοσφαιριστή στη χώρα τους και παρουσιάζει πόσες φορές τα έχουν καταφέρει.

Μάρεκ Χάμσικ
Παίκτης της Νάπολι από το 2007 και σημερινός αρχηγός των «παρτενοπέι» είναι ο ποιοτικότερος ποδοσφαιριστής της Σλοβακίας. Στην εθνική ομάδα της χώρας του είναι δεύτερος αρχηγός, πίσω από τον Σκρτελ, με τον οποίο μονομαχεί κάθε χρόνο, την τελευταία δεκαετία, για το βραβείο του κορυφαίου ποδοσφαιριστή στη χώρα. Από το 2009 μέχρι και πέρσι, κυρίαρχος είναι ο Μάρεκ Χάμσικ, που είδε μόνο δύο φορές την «πλάτη» του Σκρτελ (2011, 2012).
Σύνολο: 5

Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι
Αποτελεί την «κολώνα» στην επίθεση της Μπάγερν Μονάχου και τον ηγέτη της εθνικής Πολωνίας. Ο Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι είναι ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει το πολωνικό ποδόσφαιρο τα τελευταία χρόνια και δεν είναι τυχαίο πως από τη στιγμή που αναδείχθηκε για πρώτη φορά (2011) κορυφαίος ποδοσφαιριστής στη χώρα του, δεν έχει χάσει ποτέ μέχρι και πέρσι το βραβείο. Και αν συνεχίσει έτσι, σίγουρα για την επόμενη πενταετία θα το κατακτά.
Σύνολο: 5

Γκίλφι Σίγκουρντσον
Η Ισλανδία μπήκε φέτος στον ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό χάρτη, με τη συμμετοχή της για πρώτη φορά σε τελική φάση Euro, φτάνοντας μέχρι τα προημιτελικά. Ένα επίτευγμα που δεν το είχε καταφέρει ποτέ η γενιά του Γκούντιονσεν, αλλά μπόρεσε να το κάνει η γενιά του Γκίλφι Σίγκουρντσον. Μάλιστα, ο μέσος της Σουόνσι είναι ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει το ισλανδικό ποδόσφαιρο τα τελευταία χρόνια, αφού από το 2010 μέχρι και σήμερα αναδεικνύεται κορυφαίος ποδοσφαιριστής της χώρας. Μόνο το 2011 έχασε το βραβείο από τον Χέλγκουσον.
Σύνολο: 6

Νταβίντ Αλάμπα
Γκολ πολλά μπορεί να μη βάζει (αν και για αμυντικός καλά τα πάει στο σκοράρισμα), όμως στην Αυστρία ο Νταβίντ Αλάμπα δεν αντιμετωπίζεται απλά σαν ένας καλός αμυντικός, αλλά σαν σούπερ σταρ. Είναι μόλις 24 ετών (ο μικρότερος της λίστας) και την πρώτη του διάκριση ως κορυφαίος Αυστριακός ποδοσφαιριστής την είχε στα 19 του, το 2011. Από τότε, μέχρι και φέτος, ο άσος της Μπάγερν Μονάχου κερδίζει κάθε χρόνο το συγκεκριμένο βραβείο.
Σύνολο: 6

Γκάρεθ Μπέιλ
Σχεδόν μόνος του έστειλε την Ουαλία πέρσι το καλοκαίρι, για πρώτη φορά στην ιστορία της, σε τελική φάση ευρωπαϊκού πρωταθλήματος και μάλιστα την οδήγησε μέχρι τα ημιτελικά της διοργάνωσης. Ο Γκάρεθ Μπέιλ θεωρείται κάτι σαν ποδοσφαιρικός «θεός» στη χώρα του, όχι μόνο τώρα που είναι παίκτης της Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά από την εποχή της Τότεναμ. Κορυφαίος Ουαλός ποδοσφαιριστής αναδείχθηκε για πρώτη φορά το 2010 και μέχρι το 2016 έχει κατακτήσει όλα τα βραβεία, εκτός από το 2012, που έκανε την «παρένθεση» ο Τζο Άλεν.
Σύνολο: 6

Χένρικ Μχιταριάν
Είναι ο ποδοσφαιριστής που έβαλε την Αρμενία στον ποδοσφαιρικό χάρτη, οπότε είναι λογικό να έχει μονοπωλήσει τα βραβεία στην πατρίδα του. Όχι, όμως, μόνο από τη στιγμή που έφυγε από τη χώρα του, αλλά πολύ νωρίτερα. Για πρώτη φορά στην καριέρα του, ο Μχιταριάν αναδείχθηκε κορυφαίος Αρμένιος ποδοσφαιριστής το 2009, όταν ακόμη αγωνιζόταν στην τοπική Πιούνικ. Την επόμενη χρονιά έχασε από τον Μκριτσιγιάν (της Πιούνικ κι αυτός), όμως από το 2011 έως και το 2016 κατακτά συνεχώς το συγκεκριμένο βραβείο. Είτε ως ποδοσφαιριστής της Σαχτάρ, είτε της Ντόρτμουντ, είτε της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Σύνολο: 7

Πετρ Τσεχ
Συνήθως οι τερματοφύλακες είναι οι... αδικημένοι στα ατομικά βραβεία και διακρίσεις, όμως στην Τσεχία τα πράγματα είναι διαφορετικά. Από τότε που ο Πάβελ Νέντβεντ έφτασε στη «δύση» της καριέρας του, παρέδωσε τη σκυτάλη στον Πετρ Τσεχ. Ο πορτιέρο της Άρσεναλ κατέκτησε το πρώτο του βραβείο το 2005 και μέχρι πέρσι είχε αναδειχθεί οκτώ φορές κορυφαίος Τσέχος ποδοσφαιριστής. Μόνο τρεις φορές το συγκεκριμένο βραβείο έχει καταλήξει σε άλλα χέρια, από αυτά... με τα γάντια του Τσεχ (Ροζίτσκι 2006, Γιανκουλόφσκι 2007, Λαφάτα 2014).
Συνολο: 8

Κριστιάνο Ρονάλντο
Ο Ρονάλντο έχει κατακτήσει τέσσερις φορές τη «Χρυσή Μπάλα», οπότε είναι σχεδόν δεδομένο πως κάθε χρόνο αναδεικνύεται καλύτερος Πορτογάλος ποδοσφαιριστής. Το πρώτο βραβείο το πήρε το 2007, ως παίκτης της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, και μέχρι φέτος το έχει χάσει μόλις δύο φορές. Το 2010 από τον Σιμάο της Ατλέτικο Μαδρίτης και το 2014 από το συμπαίκτη του σε Ρεάλ Μαδρίτης και εθνική Πορτογαλίας, Πέπε.
Σύνολο: 8

Λιονέλ Μέσι
Ο παίκτης που έχει κερδίσει τη «Χρυσή Μπάλα» περισσότερες φορές από κάθε άλλον στην ιστορία (5) δε θα μπορούσε να μην είναι και ο καλύτερος ποδοσφαιριστής στη χώρα του, επί σειρά ετών. Τα πρώτα του βραβεία ήταν το 2005 και το 2007, όμως από το 2008 ο θεσμός πήρε διαφορετική μορφή, με τους Αργεντινούς να δίνουν δύο βραβεία. Ένα στον ποδοσφαιριστή, που αγωνίζεται στο εγχώριο πρωτάθλημα και ένα σε αυτόν, που παίζει στο εξωτερικό. Από το 2008 έως το 2016, λοιπόν, ο Λιονέλ Μέσι έχει «σαρώσει», αφού μόνο το 2014 του... έκλεψε τον τίτλο ο Άνχελ Ντι Μαρία.
Σύνολο: 10

Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς
Μπορεί στις περισσότερες κατηγορίες να υπολείπεται του Μέσι και του Ρονάλντο, όμως υπάρχει μία που ο Ζλάταν είναι κορυφαίος όλων. Αυτή του κορυφαίου ποδοσφαιριστή στη χώρα του. Έντεκα φορές έχει κατακτήσει το συγκεκριμένο βραβείο στην Σουηδία ο Ιμπραΐμοβιτς με τις δέκα τελευταίες να είναι συνεχόμενες (2007-2016). Κορυφαίος Σουηδός για πρώτη φορά στην καριέρα του αναδείχθηκε το 2005, με τη μοναδική... παρένθεση μέχρι σήμερα να την έχει κάνει ο Φρέντρικ Λιούνμπεργκ το 2006. Ο ίδιος ο Ιμπραΐμοβιτς, πάντως, έχει δηλώσει πως όσο θα παίζει ποδόσφαιρο, θα κατακτά κάθε χρόνο το συγκεκριμένο βραβείο. Ζλάταν είσαι...
Σύνολο: 11