Η εικόνα πλέον έχει καταστεί κλασική. Τον έχεις για σίγουρο, τον περιμένεις να εμφανιστεί στο κάδρο από το πουθενά. Εκεί κάπου στο φινάλε ή γενικότερα όταν τον έχει τεράστια ανάγκη η Ρεάλ, στα μεγάλα ραντεβού. Να απογειωθεί και να το καρφώσει. Ετσι, νικώντας τον οποιονδήποτε στον αέρα. Ανέκαθεν, κάθε σεζόν έβαζε, τέσσερα, έξι, επτά, που είναι και το ατομικό ρεκόρ του, το οποίο επανέλαβε σε δύο διαδοχικές περιόδους (2013-'14, 2014-'15).

Το φοβερό λοιπόν με την περίπτωση του Σέρχιο Ράμος είναι πως δεν φοράει το περιβραχιόνιο μόνο ως αμυντικός ηγέτης ή ο ποδοσφαιριστής που θα εμψυχώσει τους συμπαίκτες του. Εκείνος βγαίνει μπροστά και καθαρίζει, όταν ζορίζουν οι καταστάσεις και το κάνει απέναντι στις μεγαλύτερες ομάδες, στα πιο κρίσιμα λεπτά. Ο ηγέτης των Μαδριλένων έχει ένα σημαντικό γκολάκι για να τους ξενερώνει όλους τη στιγμή που οι άλλοι πανηγυρίζουν.

Συνολικά στην μέχρι τώρα εκπληκτική καριέρα του έχει βρει δίχτυα 75 φορές σε όλες τις διοργανώσεις σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο (65+10). Το νούμερο είναι σούπερ για αμυντικό, αλλά το θέμα μας εδώ δεν είναι η συχνότητα, μα η σπουδαιότητα και ειδικά την τελευταία περίπου τετραετία...

Στην Μπαρτσελόνα πάντως δεν το έκανε πρώτη φορά. Την είχε καθαρίσει τον Μάρτιο του 2013 στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου», καθώς απογειωνόταν στο 82', για να δώσει στην Ρεάλ τη νίκη με 2-1. Και ένα μήνα αργότερα πήγε πάλι να ξεσηκώσει την κατάσταση. Λίγο ήθελε. Η ήττα 4-1 από την Ντόρτμουντ χρειαζόταν την μεγάλη ανατροπή. Εκείνος εμφανίστηκε, ήταν πάλι εκεί, έβαλε στο 88' το δεύτερο για το 2-0, αλλά δεν προλάβαιναν οι Μαδριλένοι.