Η παραδοχή, το δίχως λόγο ρίσκο και ένας αριθμός

Επιστροφή* 100% στον αγώνα Σλοβακία - Κροατία και αμέτρητα ειδικά στοιχήματα! (21+)

Κάθε συνέντευξη Τύπου του Νίκου Νταμπίζα έχει το δικό της ξεχωριστό ενδιαφέρον. Και αυτό γιατί σε κάθε ερώτηση, θα σου δώσει μια απάντηση straight και ποδοσφαιρικά τεκμηριωμένη. Ούτε ᾽᾽δεν ξέρω, δεν απαντώ᾽᾽ ούτε ᾽᾽δεν μιλάω για αυτά τα ζητήματα´´. Έστω και αν κάποιες φορές… παρατραβάει το έργο σε χρονική διάρκεια. Όπως έγινε το μεσημέρι της Πέμπτης με το στόρι της διαδικασίας να κρατά ένα δίωρο! Το κακό της υπόθεσης είναι πως ο τεχνικός διευθυντής του συλλόγου αρκετές φορές στην ροή του λόγου του αναφέρεται σε γραφόμενα του Τύπου. Και εκεί λόγω του σεβασμού στην διαδικασία(μιλάμε για συνέντευξη Τύπου και όχι συζήτηση ανάμεσα σε εκείνον και τους εκπροσώπους των ΜΜΕ) δεν υπάρχει η δυνατότητα για αντίλογο. Μία φορά το έκανε η αφεντιά μου μετά τους τριγμούς που έφερε το περυσινό 3-1 από τον ΟΦΗ και ήταν λάθος. Ξεκάθαρα πράγματα.

Η διαδικασία, όμως, η συγκεκριμένη μόνο καλό κάνει τόσο στο κλαμπ όσο και στον κόσμο της ομάδας που έχει την ευκαιρία να ακούσει τον επικεφαλής του ποδοσφαιρικού τμήματος να εξηγεί κάθε απόφαση και επιλογή αυτό το καλοκαίρι. Ο Νταμπίζας ρωτήθηκε για τα πάντα και εξήγησε τα πάντα. Σε άλλα ήταν πειστικός και σε άλλα ο αντίλογος είναι ισχυρός σε μια σειρά από θέματα. Είτε συμφωνείς είτε διαφωνείς, όμως, κανείς δεν μπορεί να πει ότι ο τεχνικός διευθυντής του Παναθηναϊκού δεν έχει μια φιλοσοφία και μία λογική πίσω από κάθε απόφαση. Δεν το συναντάς συχνά αυτό στο δύσμοιρο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Πάμε, όμως, να μπούμε στην ουσία των λεγομένων και να σταθούμε σε κάποια από αυτά.

Η ΠΑΡΑΔΟΧΗ ΚΑΙ Η ΕΞΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΤΡΑΓΙΚΟΥ ΞΕΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

Είναι διαφορετικό να το επισημαίνουμε εδώ σε τούτη την γωνιά μετά το παιχνίδι με τον ΟΦΗ(για τουπέ και μη αληθινό αίσθημα ανωτερότητας) και άλλο πράγμα να το παραδέχεται δημόσια ο Νταμπίζας. Ποιο; Μα φυσικά το… παραμύθιασμα στο εσωτερικό της ομάδας από την εικόνα των φιλικών. Λίγο πολύ ο τεχνικός διευθυντής του Τριφυλλιού το παραδέχθηκε. Η εικόνα των φιλικών δημιούργησε μία εσφαλμένη εντύπωση στους ποδοσφαιριστές για τις πραγματικές δυνατότητές τους. Σε απλά ελληνικά, οι ποδοσφαιριστές την… άκουσαν από την καλή εικόνα των φιλικών, πίστευαν ότι θα πάνε έτσι και στην αρχή του πρωταθλήματος. Μόνο που τα επίσημα δεν είναι φιλικά. Μόνο που ο ΟΦΗ και η Λαμία δεν θα σε υποτιμήσουν και δεν θα παίξουν με μία δόση χαλαρότητας, όπως για παράδειγμα το έκανε ο Άγιαξ, ούτε θα βάλουν τα δεύτερα όπως η Μπεσίκτας. Και κάπως έτσι σε Λαμία και ΟΑΚΑ, το Τριφύλλι παρουσίασε την εικόνα μίας ομάδας που αλλού πατούσε και αλλού βρισκόταν.

Η τίμια παραδοχή του Νταμπίζα… φώτισε τις μη αγωνιστικές αιτίες του κακού ξεκινήματος, όμως, σε εκείνο το σημείο θα έπρεπε να αναλάβει την ευθύνη που του αναλογεί. Όπως φυσικά αναλογεί ευθύνη μεγαλύτερη στον προπονητή της ομάδας, ο οποίος καταπώς φαίνεται έπεσε και εκείνος στην ίδια παγίδα της υπερεκτίμησης των δυνατοτήτων αυτής της έκδοσης. Είναι ευθύνη του τεχνικού διευθυντή και του προπονητή να κράτησουν στην τσίτα το έμψυχο δυναμικό και να διακρίνουν αυτή την χαλαρότητα που παραδέχθηκε στο Κορωπί ο παλαίμαχος άσος.

ΡΙΣΚΟ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ ΣΤΟ ΕΞΑΡΙ

Για το θέμα της μη απόκτησης αμυντικού μέσου μέχρι και σήμερα, ο Νταμπίζας αν και στόπερ κατά το παρελθόν, ντρίμπλαρε με μαεστρία το ξεκάθαρο λάθος σχεδιασμού. Επί της ουσίας ανέφερε ότι δεν ήταν προτεραιότητα για τον Παναθηναϊκό να αποκτήσει ακόμη έναν παίκτη στην θέση 6. Και για αυτό το άφησε για το… φινάλε, παίρνοντας και το ανάλογο ρίσκο. Αχρείαστο πέρα για πέρα.

Παράλληλα εξήγησε ότι για εκείνη την θέση, του βάση του κέντρου στο 4-3-3 υπάρχει τόσο ο Χρήστος Δώνης, όσο ο Ζοάο Νούνες και ο σούπερ ταλαντούχος νεαρός Αλεξανδρόπουλος. Και εδώ έρχεται ο αντίλογος. Ο Χρήστος Δώνης δεν είναι αμυντικός μέσος. Όσο και να θες να τον… βαφτίσεις, δεν είναι. Ο Νούνες, επίσης, δεν είναι αμυντικός μέσος. Ούτε δεξί μπακ. Είναι στόπερ. Για ποιον λόγο να κάνεις αλχημείες ενώ ένα ολόκληρο καλοκαίρι μπορείς να καλύψεις το κενό;

Σύμφωνοι ότι στην διάρκεια της σεζόν θα κριθεί η απόφαση να αποκτηθεί ή όχι ακόμη ένας αμυντικός μέσος(εκτός απροόπτου θα αποκτηθεί), όμως, η κόκκινη του Κουρμπέλη και τα παιχνίδια με Άρη και Ολυμπιακό που θα τα παίξεις με αλχημεία σε μία σούπερ κομβική θέση για την λειτουργία της ομάδας, δείχνει ότι έχει γίνει λάθος.

ΕΝΑΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΤΙΠΟΤΑ

Πάμε τώρα και στην απάντηση που έδωσε για το πρότζεκτ ελληνοποίησης και ακαδημιών. Ο Νταμπίζας για να υπερασπιστεί την θέση του, αναφέρθηκε σε αριθμούς. Μίλησε για τους 20 Έλληνες παίκτες που έχει στο ρόστερ ο Παναθηναϊκός, 12 εκ των οποίων προέρχονται από τα σπλάχνα του συλλόγου. Ένας αριθμός που δεν λέει τίποτα. Απολύτως. Το ζήτημα δεν είναι να υπάρχουν αυτοί οι παίκτες στο έμψυχο δυναμικό σου. Το ζήτημα είναι να τους δίνεις χώρο, χρόνο και εμπιστοσύνη να εξελιχθούν. Να τους βγάζεις στην κεντρική ποδοσφαιρική σκηνή. Στις δύο πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος, πάντως, μόνο εικόνα ελληνοποίησης και ακαδημιών δεν είχε το Τριφύλλι(σε επίπεδο ενδεκάδας και αποστολής) και δεν έχουν μπει ακόμη στο rotation οι Μπεκ, Σένκεφελντ.

Όπως φυσικά δεν γίνεται να λες ότι έχεις αυτό το πλάνο και να αποκτάς δύο στόπερ, κλείνοντας τον δρόμο του Μαυρομμάτη ή να δίνεις τον Εμμανουηλίδη στον Πανιώνιο και να αποκτάς τον Μπεκ που η τελευταία του σεζόν χωρίς προβλήματα ήταν το 2014-2015!

Η εικόνα δείχνει αλλαγή πλεύσης, ο Νταμπίζας το αρνείται, οπότε ας κάνουμε υπομονή μέχρι το τέλος της σεζόν για να διαπιστώσουμε το εξής: Πόσα νέα παιδιά από τα σπλάχνα του θα μας παρουσιάσει φέτος ο Παναθηναϊκός; Και με τι συχνότητα; Πόσοι θα έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο από τους περυσινούς… rookies? Στο τέλος της χρονιάς εδώ θα είμαστε για να κρίνουμε τι παρουσιάστηκε πάνω στο χορτάρι…

ΜΙΑ ΧΡΗΣΙΜΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ

Επιπροσθέτως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ το εξής: Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες είναι αναγκασμένος να δουλέψει ο Νταμπίζας για την ενίσχυση του Παναθηναϊκού δεν παραπέμπει σε… Παναθηναϊκό. Όταν τον ακούς να λέει ότι δεν έδωσε μεγαλύτερο συμβόλαιο από 200.000 ευρώ, θα πρέπει να είσαι σε θέση να καταλάβεις(μόνο αν είσαι εμπαθής δεν το καταλαβαίνεις) ότι η δεξαμενή των διαθέσιμων επιλογών είναι πάρα πολυ μικρή και ότι επί της ουσίας ψάχνεις για λαχεία, προσπαθώντας παράλληλα μέσα από κάποια κριτήρια, να μικρύνεις το ρίσκο.

Από κει και έπειτα, ο Νταμπίζας είναι ο άνθρωπος που έχει την ευθύνη και θα κριθεί στο φινάλε της σεζόν για τις επιλογές του. Στο φινάλε της σεζόν. Όχι μετά από δύο ματς. Όσον αφορά τους παίκτες, καθώς στην στρατηγική του σχεδιασμού έγιναν λάθη.

Δεν πρέπει, όμως, να ξεχνάμε ποτέ τις συνθήκες. Όποιος πιστεύει ότι με ταβάνι τις 200.000 ευρώ, ο Παναθηναϊκός θα δει να του ᾽᾽βγαίνουν᾽᾽ όλες οι μεταγραφές, μάλλον ξεχνά ότι τεχνικός διευθυντής είναι κοινός θνητός και όχι ο… μάγος Κόπερφιλντ.

Όπως επίσης, όποιος περιμένει από τον Παναθηναϊκό να κάνει πρωταθλητισμό με μπάτζετ 3.4 εκατομμύρια ευρώ καθαρά, δηλαδή όσα παίρνουν δύο-τρεις καλοί παίκτες του Ολυμπιακού, της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ, είναι βαθιά νυχτωμένος.

Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα. Για αυτό… εκατό φόρες έχουμε τονίσει πως το κυρίαρχο πρόβλημα δεν είναι το αγωνιστικό. Αλλά το διοικητικό. Όσο στην κεφάλη του συλλόγου βρίσκεται ο Αλαφούζος με μπάτζετ διαχείρισης εσόδων/εξόδων, ο Παναθηναϊκός θα σηκώσει κεφάλι και θα επιστρέψει στην δική του κανονικότητα, μόνο μέσα από ένα ποδοσφαιρικό θαύμα…

Y.Γ1: Χίλιες φορές να κάνει κουμάντο στο ποδοσφαιρικό τμήμα ένας άνθρωπος που κατέχει γνώσεις ποδοσφαιρικές και management, όπως είναι ο Νίκος Νταμπίζας, από το να αναλάβει την διεύθυνση της ομάδας και να έχει ρόλο και λόγο στις αποφάσεις κανένας από τους άσχετους, επικίνδυνους και άμπαλους συμβούλους που κατά καιρούς είχε επιλέξει ο μεγαλομέτοχος και διέλυσαν την ομάδα σε όλα τα επίπεδα. Με τα σωστά του και τα λάθη του, με τα καλά του και τα στραβά του(τα οποία δεν γίνεται να μην αναδεικνύουμε) ο Νταμπίζας παραμένει ο καταλληλότερος άνθρωπος για την θέση του τεχνικού διευθυντή, αυτή την εποχή στον Παναθηναϊκό. Για να μην τα ισοπεδώνουμε όλα...