Η μπάλα έχει πολλά… τερτίπια. Σκαμπανεβάσματα και ποτέ δεν δύναται να πάρεις κάτι ως δεδομένο. Συγκυρίες, τύχη και φυσικά πολύ δουλειά, αποτελούν τα συστατικά για την επιτυχία. Οπως συνέβη στην περίπτωση του Φατιόν Αντονι. Το 2016 αν και σχετικά άγνωστος στο ευρύ κοινό, βρέθηκε στη Λάρισα που είχε μόλις επιστρέψει στα «σαλόνια» και ως ρούκι στη Super League, κλήθηκε να κολυμπήσει στα βαθιά. Τα κατάφερε και σήμερα, τρία χρόνια μετά, θεωρείται εκ των φυσικών ηγετών της ΑΕΛ. Οχι μόνο γιατί συχνά πυκνά φορά το περιβραχιόνιο, αλλά επειδή με το πάθος του… ξεσηκώνει συμπαίκτες και εξέδρα.

Γεννημένος τον Ιούνιο του 1991 στην Αυλώνα, σε ηλικία ενός έτους ήρθε στην Ελλάδα μαζί με την οικογένειά του και από μικρός ξεκίνησε το ποδόσφαιρο. Ο πατέρας του ήταν εκείνος που τον ενέπνευσε και τον στήριξε, αφού μαζί με την μητέρα του δεν... επέτρεψαν να επηρεάσουν τη ζωή του, οι πολλές δυσκολίες που συνάντησαν. Πρώτη... στάση η Πέρα Κλουμπ, ακολούθησαν οι ακαδημίες της ΑΕΚ και μετά ο Εθνικός Αστέρας.

Την ίδια στιγμή η φαμίλια μεγάλωσε κατά δύο μέλη, αφού ήρθαν στον κόσμο και τα δίδυμα αδέρφια του, ένα αγόρι και ένα κορίτσι. Το καλοκαίρι του 2009 υπέγραψε στην Καισαριανή το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο, ενώ τότε ήταν που άλλαξε και η ποδοσφαιρική του καριέρα. Οχι γιατί έγινε pro, αλλά επειδή από σέντερ φορ «γύρισε» μπροστά από τα στόπερ. Βλέπετε, μέχρι περίπου τα 17 του χρόνια έπαιζε «9αρι», ωστόσο από τότε καθιερώθηκε ως «6-8αρι». Κατά ένα τερτίπι της μοίρας, στη θέση που αγωνίζονταν τα ινδάλματά του, αφού μεγάλωσε θαυμάζοντας του Γκατούζο και Ντε Ρόσι. Μην κουράζεστε, στο σπίτι είχε... πολύ Serie A.

Ο καιρός περνούσε, συνέχισε στη Παναχαϊκή, στη Λαμία και στον Απόλλων Σμύρνης της Football League, μέχρι που έφτασε στον Κάμπο. Στις 12 Σεπτεμβρίου του 2016, επί Αγγελου Αναστασιάδη, ντεμπουτάρισε στη μεγάλη κατηγορία στο 2-2 που παραχώρησε η ΑΕΛ στον Ηρακλή και έκτοτε... κολόνα. Από τη Λάρισα πέρασαν πολλοί προπονητές, όμως εκείνος δεν απώλεσε ποτέ τη θέση του στο αρχικό σχήμα. Μάλιστα τον Ιούλιο του 2017 πήρε και την ελληνική υπηκοότητα. Τυπικό ήταν... Μεγαλωμένος εδώ, ο Φατιόν είναι ένας από εμάς.

Στη Λάρισα συμπλήρωσε φέτος τρεις σεζόν και πάντα στο πλευρό του βρίσκεται η κοπέλα του Μαρινέλα, με την οποία συνδέονται μαζί από το σχολείο! Στα δύσκολα και τα εύκολα βρέθηκαν πλάι-πλάι, όπως άλλωστε και με τους γονείς τους, με τους οποίους συνομιλεί σχεδόν σε καθημερινή βάση.

Πλέον έφτασε τα 82 παιχνίδια με τη «βυσσινί» φανέλα, αλλά εκείνο που στριφογυρίζει περισσότερο στο μυαλό του, είναι ένα που δεν έπαιξε. Ο περσινός ημιτελικός Κυπέλλου με την ΑΕΚ, όπου έζησε το πάθος από την εξέδρα και «λύγισε» στο φινάλε μετά το γκολ του Χριστοδουλόπουλου. Τελικός ήταν αυτός... Ακόμη το συζητά σε «πηγαδάκια» με γνωστούς του.

Ως χάι λάιτ του όλοι λένε πως αποτελεί η εμφάνισή του στο Αγρίνιο, όπου χάρις σε δύο δικά του γκολ, η ομάδα του απέσπασε 2-2 από τον Παναιτωλικό, αν και έχανε 2-0 στο ημίχρονο. Απαντες μάλιστα στέκονται στην ομιλία που έκανε στην ανάπαυλα, αφού πολλές φορές... βγαίνει μπροστά.

Αντίθετα στην προσωπική του ζωή δείχνει πολύ πράος. Εκείνοι που τον ξέρουν έχουν να λένε για ένα χαλαρό παιδί, που αν ξεκινήσει να περπατά, μπορεί και να φτάσει από τη Λάρισα στον... Βόλο. Ετσι ηρεμεί, με βόλτες και συζήτηση. Οταν βρίσκει χρόνο και έρχεται στην Αθήνα «χάνεται» στα σοκάκια της Πλάκας, ενώ σε περίπτωση που «ξεκλέψει» κάποιες ημέρες, μπαίνει στο αεροπλάνο και... εξαφανίζεται. Λάτρης των ταξιδιών, γνωρίζει μέρη και όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό... λιώνει σόλες «εξερευνώντας» τα.

Βέβαια υπάρχει και ο αντίλογος, αφού ο... μύθος αναφέρει ότι «κολλάει» ορισμένες φορές παίζοντας Call Of Duty με συμπαίκτες του, όμως όλα γίνονται με... μέτρο.

Αυτή είναι πάνω-κάτω η ιστορία ενός τύπου που αθόρυβα, κατάφερε να καθιερωθεί στην ποδοσφαιρική μας πραγματικότητα, έστω και αν... έχασε το γούρι του. Α, δεν σας το είπαμε. Μέχρι πρότινος όποτε τηλεφωνούσε, πριν από κάποιο αγώνα, σε έναν φίλο του εκτός Λάρισας, έβρισκε δίχτυα, αλλά το σερί «έσπασε», χωρίς όμως... απώλειες. Τα 7 γκολ του πέρσι και φέτος, αποτελούν εξαιρετική συγκομιδή για έναν «κόφτη».