Ο Ραζβάν Λουτσέσκου αξίζει τον σεβασμό όλων μας. Τον κέρδισε με το σπαθί του. Μια βαθιά υπόκλιση στον «στρατηγό» των νταμπλούχων Ελλάδας.

Κατόρθωσε και πέτυχε κάτι που δεκάδες συνάδερφοι του δεν μπόρεσαν στα δικά τους χρόνια. Έγραψε με ολόχρυσα γράμματα το όνομά του στο βιβλίο της Ιστορίας του ΠΑΟΚ. Ο άνθρωπος που αμφισβητήθηκε, επικρίθηκε για την συμπεριφορά του απ’ όλους όσοι ακόμη και σήμερα επιμένουν και θέλουν να τον χλευάζουν, αλλά ότι κι αν κάνουν δεν μπορούν παρά να παραδεχθούν ότι μαζί με τον Ιβάν Σαββίδη είναι αυτοί που συνέβαλαν τα μέγιστα προκειμένου να αλλάξει το ρού της ασπρόμαυρης ιστορίας.

«Σχεδίασε. Δούλεψε. Κέρδισε. Επανάλαβε. Ο «Στρατηγός» γράφει ιστορία…», έγραψε χτες στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης η ΠΑΕ ΠΑΟΚ για τον Ραζβάν Λουτσέσκου. Η απεικόνιση της πραγματικότητας μέσα από τέσσερις μόλις λέξεις..

Στα 50 του ο προπονητής των νταμπλούχων Ελλάδας δάκρυσε το Σάββατο και χάθηκε στην αγκαλιά του πατέρα του, Μιρτσέα, ο οποίος καμάρωνε στις εξέδρες του ΟΑΚΑ για τα επιτεύγματα του γιου του και έτρεξε να τον αγκαλιάσει λίγα λεπτά μετά τη λήξη του τελικού, όπως και ο γιος του, που ήρθε από τη Ρουμανία για να είναι δίπλα του.

«Ο Ραζβάν έζησε φέτος κάτω από τρομερό άγχος και πίεση. Μετά το τέλος του αγώνα, έκλαψε όταν του έφεραν το τρόπαιο. Όσα έγιναν κατά την διάρκεια της περυσινής σεζόν έκαναν πιο φιλόδοξο τον ΠΑΟΚ και πήρε την εκδίκησή του στο πρωτάθλημα ενώ κέρδισε και το κύπελλο. Είμαι πολύ περήφανος για αυτόν. Ένας περήφανος πατέρας», υποστήριξε μιλώντας σε ρουμανικά ΜΜΕ ο Μιρτσέα Λουτσέσκου, που θα διαπίστωσε για άλλη μια φορά πόσο καλός και εξελίξιμος προπονητής είναι ο κανακάρης του.

Με ή χωρίς σκουφί ο Λουτσέσκου ξέρει και βρίσκει τον τρόπο να κερδίζει τα μεγάλα παιχνίδια.

ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ

Ο Ρουμάνος δεν άφησε τίποτα στην τύχη του πριν από τον τελικό. Φρόντισε και προετοίμασε κατάλληλα την ομάδα, την ενέπνευσε, την «έφτιαξε» για μια τελευταία παρτίδα, ενώ άπαντες συμφωνούν ότι κέρδισε κατά κράτος για ακόμη μια φορά τον Μανόλο Χιμένεθ στην σκακιέρα των πάγκων. Δεν ήταν ένα απλό «ματ», ήταν κάτι παραπάνω, για όσους αντιλήφθηκαν τι πραγματικά έγινε το βράδυ του Σαββάτου στο χορτάρι του ΟΑΚΑ.

Ο Λουτσέσκου έδειχνε να γνωρίζει σαν «ανοικτό βιβλίο» την ΑΕΚ, τον τρόπο που θα επιχειρούσε να πιέσει και να δημιουργήσει επικίνδυνες καταστάσεις. Και τι έκανε; Τόλμησε, ρίσκαρε, με στόχο να κυριαρχήσει αυτός και οι παίκτες του. Και το κατάφερε. Τόλμησε και ξεκίνησε στο αρχικό σχήμα τον Χοσέ Κάνιας γνωρίζοντας πως ο Ισπανός είναι ο κατάλληλος ποδοσφαιριστής για να κλείσει τους διαδρόμους προς την εστία του Πασχαλάκη και να κόψει κάθε διάθεση των αντιπάλων να παίξουν με κάθετες πάσες. Επέλεξε να θυσιάσει την ποιότητα του Σέρτζιο Ολιβέιρα, τον οποίο άφησε στον πάγκο, γνωρίζοντας πως ο Κάνιας θα του δώσει πολλά περισσότερα πράγματα στο συγκεκριμένο κομμάτι του γηπέδου.

«Δε θα ήθελα να το αναλύσω, αλλά είχα μεγάλη αυτοπεποίθηση για τις επιλογές μου. Θέλω να πω για τον Κάνιας ότι τραυματίστηκε τον Ιανουάριο, προσπάθησε να ξαναμπεί στην ομάδα και είχε νέο τραυματισμό. Είχαμε αυτοπεποίθηση, ξέραμε τι θα μας έδινε ο καθένας και ήμουν σίγουρος ότι θα τους έδινε πολύ μεγάλο κίνητρο το γεγονός ότι μπορεί να φύγουν. Είναι παίκτες που θέλουν πολύ να μείνουν αλλά αν υπάρχει η δυνατότητα να φύγουν, θα πρέπει να φύγουν σαν νικητές», παραδέχθηκε μετά το τέλος του τελικού.

Επιθετικά ο 50χρονος προπονητής σχεδίασε και ήθελε ο ΠΑΟΚ να χτυπήσει τις αδυναμίες του Νίκλας Χουλτ κι αν παρατηρήσει κάποιος από ποια πλευρά και το πως δημιουργεί με εκπληκτική ενέργεια ο Δημήτρης Πέλκας τη φάση του μοναδικού γκολ, αλλά και τις δύο κλασικές ευκαιρίες (μία στο πρώτο μέρος με τον Άκπομ και μια στο δεύτερο με τον Ζαμπά) να αντιληφθεί ότι έπραξε σοφά.

Κι όλα αυτά τα πέτυχε χωρίς να έχει δύο από τους ποιοτικότερους ποδοσφαιριστές του «ασπρόμαυρου» ρόστερ: τον αρχηγό Αντρέ Βιεϊρίνια και το μυαλό της ομάδας, Χοσέ Μαουρίσιο. Να μην προσθέσουμε και σταθούμε στις απουσίες του Βέρνμπλουμ και του Ελ Καντουρί.

Βάζοντας στην άκρη τις όποιες τακτικές, πρακτικές και οδηγίες, ο Ραζβάν Λουτσέσκου πιστώνεται σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό την ενότητα και το οικογενειακό κλίμα που υπάρχει εντός των αποδυτηρίων. Δείτε με τι πάθος αγωνίστηκαν, ίσως και για τελευταία φορά, οι Κάνιας και Σάχοφ, ακόμη και ο Φερνάντο Βαρέλα, πως αντέδρασαν και πως πανηγύρισαν όλα αυτά τα παιδιά την κατάκτηση του κυπέλλου. Ξέρει ότι από αύριο μπορεί κάποιοι να φύγουν, θέλει να προσπαθήσει «με όλη μου τη δύναμη» να μείνουν και ο Σάχοφ, και ο Βαρέλα και ο Κάνιας, αλλά δεν είναι εαυτός που θα πάρει τις τελικές αποφάσεις.

Οι νταμπλούχοι κόντεψαν να γκρεμίσουν τα αποδυτήρια του ΟΑΚΑ αποθεώνοντας όχι τους εαυτούς τους, αλλά τους συνεργάτες του Λουτσέσκου, τους βοηθούς του, τον Παντελή Κωνσταντινίδη. Αυτή είναι η μεγαλύτερη επιτυχία του Ρουμάνου τεχνικού. Αυτό είναι και το μεγάλο μυστικό των τόσων και τόσων σπουδαίων επιτευγμάτων και τίτλων αυτής της ομάδας, που θα μείνει στην ιστορία ως «η ομαδάρα του Λουτσέσκου».

Μια ομάδα που αρνείται να ηττηθεί στο πρωτάθλημα εδώ και 14 μήνες, μια ομάδα που φτάνει πανάξια στο πρώτο νταμπλ της ιστορίας της, μια ομάδα που άγγιξε το καλοκαίρι το όνειρο της συμμετοχής στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και για να προλάβουμε όλους όσοι θα βιαστούν να γράψουν τα περί Ευρώπης, μοιάζει να είναι μια απόλυτα συνειδητή και δικαιολογημένη επιλογή να μπει στην άκρη, όταν έχεις ξεκινήσει με μείον δύο βαθμούς το πρωτάθλημα και το ίδιο διάστημα παίζεις όλα μα όλα τα ντέρμπι πριν από τα παιχνίδια του ομίλου στο Europa League.

ΜΕ… 200 ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟ

Ο Ραζβάν Λουτσέσκου συμπλήρωσε το Σάββατο 200 παρουσίες στους ελληνικούς πάγκους και στο βιογραφικό του έχει προσθέσει ένα πρωτάθλημα και δύο κύπελλα, σ’ ένα επικό και άκρως προσωπικό «repeat» απέναντι στην ΑΕΚ και τον Χιμένεθ. Αν και δεν του αρέσουν καθόλου τέτοιου είδους αναφορές, μάλιστα για άλλη μια φορά δεν έδειξε να γνωρίζει τα νούμερα και τις επιδόσεις των προκατόχων του, δεν πρέπει να παραγνωρίσουμε το γεγονός ότι μέσα σε μόλις δύο χρόνια έγινε ο πολυνίκης προπονητής στην ιστορία του ΠΑΟΚ ξεπερνώντας τον Λες Σάνον, ο οποίος στις αρχές τις δεκαετίας του ’70 είχε κατακτήσει δύο κύπελλα (1972, 1974) με την τρομερή ομάδα του Κούδα.

Όμως, η τωρινή ομάδα ξεπέρασε σε πολύ σύντομο διάστημα τις ιστορικές επιδόσεις και επιτυχίες των «ασπρόμαυρων» μύθων. Ο Κώστας Ιωσηφίδης που για δεκαετίες ολόκληρες ήταν ο μοναδικός ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ με τέσσερις τίτλους (δυο πρωταθλήματα, δύο κύπελλα), είδε τους Κρέσπο, Βαρέλα, Κάνιας, Πέλκα, Σάχοφ, Μάτος, Μπίσεσβαρ, Μαλεζά ακόμη και τον Γλύκο που δεν έπαιξε, να ισοφαρίζουν αυτή την ιστορική επίδοση.

Και το κυριότερο; Τα καλύτερα για τους νταμπλούχους Ελλάδας είναι μπροστά τους. Έρχονται…