Αυτός είναι ο δικός σας τελικός!

Είναι δεδομένα μια από αυτές τις αναμετρήσεις που δεν τις... παίζεις απλά, αλλά τις κερδίζεις! Από τα τρόπαια που δεν τα... διεκδικείς, αλλά τα κατακτάς... Δεν υπάρχει θέμα «εκδίκησης» με την ολοκληρωτική έννοια της λέξης, διότι ποδοσφαιρική προφανώς και απαιτείται. Αυτά αφορούν εκείνους που δεν μπορούν να καταλάβουν και εκείνους που δεν θέλουν. Προφανώς για τον κόσμο είναι μεγάλη ανάγκη η επικράτηση επί ενός αντιπάλου που απαξιώνει εδώ και καιρό την ΑΕΚ και τις επιτυχίες της. Είναι λογικό οι οπαδοί να ΑΠΑΙΤΟΥΝ την ρεβάνς και την κούπα στην τροπαιοθήκη της αγαπημένης τους ομάδας. Αυτό θα έλειπε να είναι και αδιάφοροι όταν έχουν προηγηθεί δυο χαμένοι τελικοί Κυπέλλου...

Για την ΑΕΚ ωστόσο σαν club το κυριότερο και σημαντικότερο είναι πως το ματς με τον (αρκετά δυνατό και καλό αγωνιστικά και μη) ΠΑΟΚ αποτελεί απλά μια πολύ μεγάλη ευκαιρία προκειμένου να κλείσει μια περίεργη (και εντός συνόρων αρκετά κακή) σεζόν με θετικό πρόσημο. Αυτό και τίποτα παραπάνω! Για τον Σύλλογο δεν γίνεται να συνιστά τίποτα περισσότερο αυτό το τρόπαιο απέναντι στη συγκεκριμένη ομάδα αφού είναι δεδομένο ότι η διαφορά σε επίπεδο επιτυχιών τα χρόνια που υπάρχουν είναι σημαντική και πολύ μεγάλη... Αρκεί να θυμίσουμε ότι για την Ένωση αν καταφέρει και σηκώσει την κούπα, αυτή θα είναι η 16η στην ιστορία της και αυτό είναι αρκετό για να καταλάβει κανείς τη διαφορά.

Για τους ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ όμως αυτή η κούπα είναι πολλά παραπάνω από ένας ακόμη τίτλος. Τη στιγμή που είναι κάτι περισσότερο από απλά μια υποχρέωση απέναντι στο club να κάνουν τη δουλειά τους και να πανηγυρίσουν στο τέλος της αναμέτρησης ξανά στης Φιλαδέλφειας τα μέρη όπου θα τους περιμένει ο κόσμος τους... Πρώτα και κύρια για τους ίδιους. Μην πάει το μυαλό σας στα κλασικά -που ισχύουν- «πρέπει να το κάνουν για τον κόσμο τους και τον λαό που δεν θα είναι εκεί» και άλλα ανάλογα, τάχα μου σημαντικά! Πρέπει να το σηκώσουν για την πάρτη τους (να το γράψω όσο πιο λαϊκά μπορώ).

Για όσα συνέβησαν πέρυσι και τα ζήσαμε έως και φέτος. Για την έλλειψη σεβασμού στο πρόσωπό τους από τυπάκια που θέλουν να λέγονται «συνάδελφοί» τους. Για όσα άκουγαν και διάβαζαν να λέει ένας τύπος που αν και προπονητής (με την ανοχή και το... σπρώξιμο της ιδιοκτησίας του ΠΑΟΚ) απέδειξε με όσα είπε για την Αθήνα, την ΑΕΚ και όλους όσοι είναι σε αυτή -από τη διοίκηση έως και τον τελευταίο οπαδό της- ότι στερείται αγωγής και παιδείας! Όπου ο λόγος του σε κάθε ευκαιρία (είτε στην Ρουμανία είτε στην Ελλάδα) είχε όλο και περισσότερο δηλητήριο με σκοπό να τρέφει το μίσος για να εξυπηρετήσει το σκοπό του εντός της ομάδας του...

Αυτοί οι λόγοι (και άλλοι τόσοι έπειτα) είναι αρκετοί για να υποχρεώσουν τους ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ να δώσουν το 101% των δυνατοτήτων τους. Να τους σπρώξουν, όχι στη διεκδίκηση, αλλά στην κατάκτηση του τίτλου. Εννοείται πως παίζει ρόλο και ο ποδοσφαιρικός εγωισμός σε καθαρά αγωνιστικό επίπεδο αφού δεν τους πρέπει να χάσουν κι άλλον τελικό από τον ΠΑΟΚ (ανεξάρτητα πως χάθηκε εκείνος στον Βόλο με τη μη αποβολή του Μάτος στην αρχή του Β' 45λεπτου και το γκολ οφσάιντ) και μάλιστα τρίτο σερί. Προφανώς και παίζει ρόλο για τους ίδιους που θα προσθέσουν έναν ακόμη τρόπαιο και στη δική τους συλλογή.

Το κυριότερο, λοιπόν, το σημαντικότερο, το σπουδαιότερο για τους ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ, είναι να κατακτήσουν το τρόπαιο αυτό για τον ίδιο τον εαυτό τους και να το γιορτάσουν μεταξύ τους, με τον κόσμο τους μετά, όπως σημειώνω και παραπάνω (χωρίς το αφεντικό και τους συγγενείς ανάμεσά τους στο πούλμαν της χαράς για να μην τρελαθούμε) δίχως να μοιάσουν στο παραμικρό με αυτούς που θα 'χουν απέναντί τους. Όπως το έχουν κάνει έως τώρα. Όπως ακριβώς το 'χουν κάνει ΟΛΟΙ στην ΑΕΚ έως και σήμερα... Χωρίς να φορέσουν... μάσκες, δίχως να γράψουν ψεύτικα τρόπαια σε τυπωμένα μπλουζάκια, μακριά από εριστικές και απαξιωτικές δηλώσεις και τουπέ που δε συνάδουν με την ιστορία και το μεγαλείο του Συλλόγου, τη φανέλα του οποίου έχουν τη τύχη και τη τιμή να φορούν!

Η ΑΕΚ είναι πολύ μεγάλη ομάδα, ένας Σύλλογος που πρεσβεύει το ήθος, που εκπροσωπεί υπερήφανους και σωστούς ανθρώπους και τέτοιοι πρέπει (και μόνο) να την υπηρετούν. Με ταπεινότητα, με σεβασμό στον αντίπαλο όποιος κι αν είναι αυτός, ότι και να πρεσβεύει και να εκφράζει, όσα και να έχουν κάνει αυτοί που τον εκπροσωπούν στο παρελθόν από ΟΛΕΣ τις θέσεις θυμίζοντας αυτά που όλοι σιχαίνονταν να ζουν (από τακτικές έως επικοινωνιακή πολιτική και δημόσιο λόγο πρωταγωνιστών). Πάντα με κίνητρο την αγάπη για την ομάδα, το άθλημα και τέλος τον κόσμο τους...

Προφανώς, λοιπόν, αυτός είναι ο δικός σας τελικός ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ και στο τέλος της κουβέντας σε αυτόν έχετε πολλά περισσότερα να χάσετε από το να κερδίσετε αν το τέλος δεν σας βρει στα πανηγυρικά κοντινά πλάνα της τηλεόρασης και των φωτογραφιών...

Κι αν φίλοι μου (και haters) περιμένετε υστερόγραφα, όχι σήμερα, όχι σε τούτο το blog. Κι αν υπήρχε, ένα θα ήταν αυτό: Νικήστε, νικήστε, νικήστε!