Ένα θέλω και μία πρόβλεψη...

Είναι ωραίες οι στιγμές πριν από μία κλήρωση ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Δημιουργούν ενδιαφέρουσες κουβέντες, έχουν έναν γλυκό ποδοσφαιρικό «τζόγο» για τους πιθανούς ομίλους/αντιπάλους και ο Παναθηναϊκός ξαναζεί αυτή την διαδικασία μετά από τον Αύγουστο του 2014, βάζοντας μια μικρή, οδυνηρή αλλά άκρως διδακτική παρένθεση στην παρουσία του στα ευρωπαϊκά κύπελλα. Ο σύλλογος επιστρέφει εκεί που ανήκει, στην κεντρική ευρωπαϊκή σκήνη(πραγματικά είναι αστείο να σε εγκαλούν με σχόλια του στυλ ότι ''ο Παναθηναϊκός ανήκει στο Τσάμπιονς Λιγκ'' λες και δεν μπορούν ή δεν θέλουν να καταλάβουν αυτό που θέλεις να πεις, ειδικά όταν έχεις... μεγαλώσει με την πορεία του 1996 και του 2002) και δεν θα σας κρύψω την επιθυμία μου, ανοίγοντας μία ωραία κουβέντα λίγες ώρες πριν την διαδικασία στο Μόντε Κάρλο.

Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ζοσέ Μουρίνιο. Ζλάταν. Πογκμπά. Όλντ Τράφορντ. Ο Panathinaikos γιγάντωσε τον μύθο του απέναντι στις κορυφαίες ομάδες του πλανήτη και μία διασταύρωση με τους «κόκκινους διαβόλους» θα έβαζε μπόλικη... σάλτσα από Τσάμπιονς Λιγκ στην συνταγή του come back.

Η εκδρομή στο Μάντσεστερ, οι οπαδοί του Παναθηναϊκού στο «θέατρο των ονείρων», η παρουσία του εκλεκτού, ενός και μοναδικού Ζοσέ, ο ερχομός των υπέρλαμπρων αστέρων στην Λεωφόρο, η ανυπομονησία για δύο πολύ μεγάλα παιχνίδια. Αν μιλούσαμε δύο χρόνια πριν θα σας έλεγα πως «ούτε για πλάκα», καθώς το ευρωπαϊκό επίπεδο του τότε Παναθηναϊκού με τον φετινό δεν έχει καμία σχέση, όπως καμία σχέση φυσικά δεν έχει και το μπάτζετ των δύο περιόδων(έχει σχεδόν τριπλασιαστεί).

Ούτε στους ομίλους το 2012(Λάτσιο, Τότεναμ, Μάριμπορ) ούτε και σε εκείνους το 2014(Ντιναμό Μόσχας, PSV και Εστορίλ) το «τριφύλλι» διασταυρώθηκε με κάποιον από τους σπουδαιότερους συλλόγους της γηραιάς ηπείρου. Πάνε έξι ολόκληρα χρόνια από τα παιχνίδια με την Μπαρτσελόνα και την επική πρόκριση απέναντι στην Ρόμα και το dna του κλαμπ έχει γαλουχηθεί με αναμετρήσεις του υψηλότερου επιπέδου. Έχουν λείψει και μάλιστα πολύ τέτοια παιχνίδια. Για να μην γκρινιάζετε αν η κληρωτίδα μου κάνει την χάρη και φέρει Γιουνάιτεντ από το πρώτο γκρουπ δυναμικότητας, ας συμπληρωθεί ο όμιλος με ΑΠΟΕΛ και Ζυρίχη, ώστε η πρόκριση να είναι υπόθεση ορθάνοιχτη για την ομάδα του Αντρέα Στραματσόνι.

Όσο, πάντως, και αν θέλω Μάντσεστερ, δεν την «βλέπω». Τόσο ο Ζιλμπέρτο όσο και ο Βλάχος έχουν αποδειχθεί καλά «χαρτιά» στις πρώτες τους κληρώσεις ως δίδυμο(ΑΪΚ, Μπρόντμπι) και λογικά θα βάλουν το... χέρι τους για να έχει ο Παναθηναϊκός έναν πιο βατό αντίπαλο από το πρώτο γκρουπ.

Η πρόβλεψη μου, λοιπόν, είναι η εξής:

Μπιλμπάο, Στεάουα, Μάιντς και Παναθηναϊκός. Περιμένω τις δικές σας και υπόσχομαι πως όποιος πέσει πιο κοντά θα πάρει και το «δωράκι» του...