Νωρίς είναι...

Ουσιαστικά “πέρασαν” και οι τρεις ευρωπαίοι. Και μπράβο τους. Κανείς τους φυσικά, δε σκότωσε κάποιο... θερίο. Ο ΠΑΟΚ με ένα καλό μισάωρο κι ένα γκολ από το πρώτο ημίχρονο, πήρε το “βαρύτερο” αποτέλεσμα: Και τριάρα και εκτός έδρας και απέναντι σε νταμπλούχο, έστω και της Γεωργίας. Ο Παναθηναϊκός έπαιζε απέναντι σε... εννιάμιση της Μπρόντμπι κι ο Ολυμπιακός, ίσα που νίκησε μια ομάδα που και στην Πορτογαλία, δεν την ξέρουν όλοι... Προς τι οι διθύραμβοι; Λίγη ψυχραιμία δε βλάπτει. Κανέναν. Ειδικά σε μια χώρα, που αδυνατεί να δει το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου της, έστω να ξεκινά... Τα αποτελέσματα τα θέλαμε, τα πήραμε – μέχρι εκεί.

Ως προς τον ΠΑΟΚ, αυτό ήταν και το τελευταίο παιχνίδι, που δεν απαιτούνταν πολλά περισσότερα από το αποτέλεσμα και μόνο. Τα κατάφερε και με το παραπάνω. Πρόωρες οι κρίσεις όμως, για όλους και για όλα. Ειδικώς για τα νέα πρόσωπα και για την πρόοδο που θα καταφέρνει να σημειώνει τόσο ο ίδιος ο προπονητής, όσο κατ' επέκταση και η ομάδα του. Πρόωρες οι συζητήσεις για την καλή ή κακή διαχείριση του Ίβιτς, που μέχρι τώρα, είχε κρίσιμα, αλλά μόλις τρία επίσημα παιχνίδια. Τρία παιχνίδια, για να μοιράσει χρόνο, να αξιολογήσει έτοιμους κι ανέτοιμους, παλιούς και νέους, να επιλέξει ανάμεσα σε δίδυμα, να “παντρέψει” χαρακτηριστικά στις γραμμές, να ζυγίσει φόρμα, εμπειρία, τεχνική, συνεργασίες, να αξιολογήσει τον αντίπαλο και να πάρει και αποτελέσματα. Αλλού τα κατάφερε καλά κι αλλού λιγότερο. Αλλά είναι πολύ νωρίς...

Όπως είναι πάρα πολύ νωρίς για να κρίνει κανείς τον Μπίσεσβαρ για παράδειγμα... Αν ήταν και καλός αθλητής, όλα θα ήταν ευκολότερα. Αλλά θα τον βλέπαμε στην Ελλάδα ή σάμπως θα περνούσε τόσα χρόνια στην Τουρκία; Θα συνεχίσει να βγάζει “κίνητρο” όπως χθες; Θα δουλεύει με συνέπεια (και δίχως γκρίνια) στις προπονήσεις; Υπέροχες οι πάσες και καταπληκτικά τα πόδια του. Καλή κι η κούρσα στο 80', που δείχνει πως η “έκρηξη” και η ταχύτητά του δεν έχουν εξαφανιστεί. Και οι δηλώσεις στο φινάλε που δείχνουν εγωισμό και τσαγανό. Αντιθέτως από εκείνο το “πλεονέκτημα” που άφησε ανεκμετάλλευτο, με μισό στρέμμα άδειο μπροστά του, “μένοντας” στο φάουλ που κέρδισε, μόλις μπήκε στο ματς... Και στα καλά και στα κακά, φανερώνονται δείγματα νοοτροπίας. Θα περιμένουμε λοιπόν. Αν και ο “πρόλογος” είναι πολλά υποσχόμενος, δεν υπάρχουν ακόμη λόγοι για ενθουσιασμό.

Θυμίζω πως ο Τζάλμα μας “ξετρέλανε” όλους στο Άμστερνταμ κι έκτοτε αναζητείται... Εχθές ξετρελάθηκαν πάλι πολλοί με τον Περέιρα. Κάθε φορά που θα βάζει γκολ, κάποιοι θα μιλάνε για τον πιο αδικημένο παίχτη του ρόστερ και κάθε φορά που θα “πνίγεται” σε πιο γρήγορες και δυναμικές άμυνες από της Ντινάμο, κάποιοι θα υπενθυμίζουν πως “ούτε κι ο ίδιος ξέρει, τι θέση παίζει”... “Εκτέθηκε” ο Ίβιτς που τον είχε εκτός ομάδας με Άγιαξ ή “δικαιώθηκε” ο Ίβιτς που τον έβαλε χθες στο σημείο, που του έδωσε ό,τι έψαχνε; Εξαρτάται υπέρ (ή εναντίον) τίνος είναι προκατειλημμένος ο καθένας...

Για τον Κάνιας ισχύει ό,τι και για τον Μπίσεσβαρ, ξεκινώντας από ένα σκαλί υψηλότερα τις προσδοκίες, λόγω πολύ καλής φυσικής/σωματικής κατάστασης. Μένουν πολλά ακόμα προς εξέταση.Το ντεμπούτο πάντως, ήταν θετικό. Καλά (και ουσιαστικά) τρεξίματα, καλή τεχνική, οξυδέρκεια... Οι Σάκχοφ – Κρέσπο, δείχνουν ως τώρα, σε γενικές γραμμές, καλοί και χρήσιμοι ποδοσφαιριστές (με αδυναμίες), που κυρίως όμως προσθέτουν βάθος, συμβάλλουν στη δημιουργία του “φόντου”, πάνω στο οποίο θα κληθούν άλλοι να “ζωγραφίζουν καλλιτεχνικά”. Ο μόνος για τον οποίο συγκεντρώνονται πολλά δείγματα υψηλής ποιότητας ήδη, είναι ο Μάτος. Αλλά και κείνος θα κριθεί αργότερα οριστικά. Υπενθυμίζω πως ο επίσης ποιοτικός και προερχόμενος από την Ουκρανία, Ρατς, εντυπωσίασε στην αρχή και “χάθηκε” στην συνέχεια. Και αναμένεται να ενταχθούν ακόμη (και πολύ πολύ αργότερα να κριθούν), οι Μπρκιτς – Βαρέλα.

Ανέβασε ο ΠΑΟΚ την ποιότητα του ρόστερ του; Από πέρσι, αναμφισβήτα. Στην Τυφλίδα έπαιξαν δεκατέσσερις. ΔΕΝ έπαιξε (για διάφορους λόγους) μια... εικοστριάδα, που αν κατέβει στο ελληνικό πρωτάθλημα, δύσκολα να μείνει εκτός play off: Μπρκιτς στο τέρμα, Κίτσιου δεξιά, Βαρέλα – Μαλεζάς στο κέντρο της άμυνας, Γιαννούλης αριστερά. Κάτσε, Τζιόλης, Πέλκας στα χαφ, Ζάιρο αριστερά μπροστά, Μυστακίδης δεξιά και Κουλούρης φορ. Στον “πάγκο” του... πάγκου του ΠΑΟΚ, θα ήταν οι Σιαμπάνης, Κοροβέσης, Πούγγουρας, Δεληγιαννίδης, Δημητριάδης, Κάκκο και Κούστα ενώ Βελλίδης, Σκόνδρας, Σάμπο (όλοι διεθνείς...), Αντώνης και Μελίσσας θα ήταν εκτός αποστολής. Μένει να αποδειχθεί το σημαντικότερο: Εάν οι οπωσδήποτε πολλοί περισσότεροι και κατά τα φαινόμενα, αρκετά καλύτεροι ποδοσφαιριστές από πέρσι, που θα συνθέσουν το τελικό ενεργό ρόστερ της ομάδας, θα γίνουν στα χέρια του Ίβιτς, ένα αποτελεσματικότερο σύνολο που θα κατακτήσει στόχους.

Για τον ΠΑΟΚ λοιπόν, τώρα αρχίζουν όλα. Γιατί οφείλει να διεκδικήσει το παραπάνω βήμα: Οφείλει να διεκδικήσει ως το τέλος τίτλο, όταν ξεκινήσει (καθαρό) το πρωτάθλημα και τουλάχιστον πρόκριση από τους ομίλους στην Ευρώπη. Διαθέτει το ρόστερ να τα “χωρέσει” στην ίδια μασχάλη. Ακόμη κι αν λογικά κι αναμενόμενα “ξελαφρώσει” αριθμητικά ως το τέλος του μήνα, ακόμα και χωρίς προσθήκη σέντερ φορ (που θα είναι λάθος για όλους). Για να τα κάνει αυτά, πρέπει να παίξει κυριαρχικό ποδόσφαιρο για περισσότερο από ένα μισάωρο και με αντιπάλους κατά τεκμήριο, πολύ καλύτερους από τους Γεωργιανούς, εντός κι εκτός συνόρων. Να αξιοποιήσει τα χαρίσματά του, να αναδείξει τους πρωταγωνιστές του, προοδεύοντας στην ομοιογένεια, να διορθώσει τα προβλήματά του στον χώρο μπροστά από την άμυνα.

Είναι πολύ νωρίς. Αλλά δεν υπάρχει ως τώρα και κανείς πειστικότερος εντός Ελλάδας, για να “τρομάξει” τον ΠΑΟΚ. Ούτε καν ο... Γκιρτζίκης. Ο μόνος που μπορεί να φοβίσει τον ΠΑΟΚ είναι η εσωστρέφειά του. Η γκρίνια και η μουρμούρα του. Κι επειδή αυτός είναι ένας αντίπαλος ανίκητος, ξαναδιατυπώνω με σαφήνεια την σκέψη μου:

Νωρίς είναι...