Η πτήση μας για το Άμστερνταμ ήταν ήρεμη, χωρίς κάποιο από τα απρόοπτα που συνήθως κάνουν τις πρώτες ώρες παραμονή σου σε μια ξένη πόλη, αφιλόξενη. Εφόσον τακτοποιήσαμε την ενοικίαση του αυτοκινήτου μας, κατευθυνθήκαμε για το Άρνεμ. Περίπου ένα τέταρτο από το Μπίντεμπεργκ, το προπονητικό κέντρο όπου «χτίζεται» ο νέος Αστέρας Τρίπολης.

Η διαδρομή ήταν άκρως... μαγευτική που τη συνέθετε ένα μουντό τοπίο. Εικόνες με πράσινα λιβάδια, βοσκοτόπια, ψηλά δέντρα και μικρές λιμνούλες σε έκαναν να βρίσκεσαι σε κάποια εξοχή ενώ βρισκόσουν μία ανάσα από την πόλη.

Λίγη βροχή και μετά ήλιος μας συνόδευαν σε όλη τη διαδρομή μας, ενώ το μάτι μας χανόταν στο απέραντο πράσινο. Πουθενά δεν είδαμε όριο ταχύτητας πάνω από 100 χλμ/ώρα, ενώ όταν μπήκαμε μέσα στην πόλη του Άρνεμ, ήχος από κόρνα δεν ακούστηκε.

Μία ήσυχη γειτονιά, όμορφη με ζωγραφιές κάτω στην πλατεία μας υποδέχτηκε με όλη την ηρεμία που τη... λούζει. Ο κόσμος έκανε το ποδήλατό του, άλλοι απολάμβαναν τη βόλτα τους και κάποιοι άλλοι σχολούσαν ή πήγαιναν στην εργασία τους. Το σίγουρο είναι πως για τις επόμενες επτά μέρες, όταν δεν βρισκόμαστε στις προπονήσεις και στα φιλικά του Αστέρα, θα σας γράφουμε από ένα πραγματικό ησυχαστήριο, σε απόσταση αναπνοής από το ποτάμι της πόλης.