Κυνηγήστε τ' αστέρια...

Κάθε που αναχωρεί μια ομάδα για προετοιμασία, ειδικά αν έχει και τέσσερα – πέντε νέα πρόσωπα στο ρόστερ της, ξεκινά το... Άρλεκιν του οπαδού. (σσ Στην Ελλάδα των '70ς και των '80ς, οι νοικοκυρές διάβαζαν ψευτολογοτεχνικά σκουπίδια, στα όρια του σοφτ πορνό, των εκδόσεων “Άρλεκιν”. Εκεί έτρεχαν να “κρυφτούν” από την σκληρή και ανέραστη καθημερινότητά τους, μέσα σε φανταστικές αγκαλιές ψηλών μελαχρινών γαλανομάτηδων, με θεληματικά πηγούνια, φαρδιές πλάτες και κοιλιακούς “πέτρα”...)

Έτσι την παθαίνουν Ιούλη μήνα κι οι οπαδοί.Αν τους λείπουν οι κούπες, “βλέπουν” την ομάδα τους ήδη... πρωταθλήτρια κι αν φαντασιώνονται ευρωπαϊκές πορείες, την ονειρεύονται με την Μπάρτσα στον τελικό κι αν είναι για να πέσει κατηγορία, τη βλέπουν “ευχάριστη έκπληξη της χρονιάς”, να μπαίνει playoffs...

Ο ΠΑΟΚτσής δεν αποτελεί εξαίρεση: Θέλει να “ψηθεί”, να πιστέψει, να καβλώσει: “Αν ο Βίσεσμαρ ζωγραφίζει κι ο Τζάλμα Κάμπος βγάζει φωτιές κι ο Σάκχοφ καταπίνει χιλιόμετρα από περιοχή σε περιοχή κι ο Μάτος είναι ένας άλλος Λίνο απ' τα δεξιά, ποιος μας πιάνει... Ο Φακούντο δηλαδή που γύρισε; Μαζί με τον Κουλούρη, είναι λίγοι; Κι άμα μείνει κι ο Μακ και πάρουν και τερματά; Σάμπως δηλαδή κι ο Κοντρέρας από την “ξεπεσμένη” Θέλτα δεν ήρθε; Γιατί να μη βγει κι ο Κρέσπο;” Κι ας έχει... φράντζα Γκαλίτσιου. Έχει ανάγκη και ο ΠΑΟΚτσής, το δικό του Άρλεκιν.

Φυσικά οι μεταγραφές θα ξέρουμε αν “βγήκαν” και ποιες, του χρόνου περίπου, τέτοιον καιρό. Τα “χαρτιά” πάντως είναι καλά. Χωρίς να έρθει “Η” κλάση, “ΤΟ” όνομα ως τώρα, ο συνολικός βαθμός ποιότητας, εμπειρίας, προσωπικότητας, φαίνεται πως ανεβαίνει. Ο μέσος όρος ηλικίας μεγάλωσε, αλλά στο ρόστερ “γηραιότεροι” είναι 31χρονοι... Ήρθαν ποδοσφαιριστές που είχαν ηγετικούς ρόλους και ήταν “αρχηγοί” με και χωρίς εισαγωγικά (εκτός Κρέσπο, που μοιάζει επιλογή μεγαλύτερου ρίσκου).

Τα εργαλεία μοιάζουν καλύτερα, είναι σίγουρα περισσότερα και μπορεί να έρθουν κι άλλα. Στην Ελλάδα λοιπόν, εφόσον καθαρίσει και “η κόπρος του Αυγεία” στην ΕΠΟ, έτσι πως είναι ο ΠΑΟΚ, μπορεί και να ελπίζει ότι θα διεκδικήσει πρωτάθλημα. Χωρίς το σύστημα (και τον Ρομπέρτο), οι άλλοι τι έχουν σάμπως, ...κέρατα;

Η μαγκιά του “μάστορα” Ίβιτς μένει να φανεί και η μαγκιά των υπολοίπων να τον στηρίξουν, όταν κι αν προδοθεί από την απειρία. Αυτή όμως η εξίσωση, έχει πολλά προπαπαιτούμενα και μακρύ δρόμο. Μπορεί και να τα καταφέρει, μπορεί και όχι. Μπορεί απλώς να πλησιάσει... Ο ΠΑΟΚ όμως αναζητά ένα αληθινό “Άρλεκιν”, μια πραγμάτωση φαντασίωσης, στα όρια της ουτοπίας, που θα γεμίσει τις “δεξαμενές” της θετικής ενέργειας ως το τέλος: Να ανοίξει επιτέλους την πόρτα της ποδοσφαιρικής ευρωπαϊκής “Εδέμ” και να γευτεί τους καρπούς της, παίζοντας για πρώτη φορά στους ομίλους του Champions League, στα 90 χρόνια του συλλόγου.

Ή έστω, να έχει κάνει το καθήκον του και να είναι όσο πιο έτοιμος περνά απ' το χέρι του, όταν θα αρχίσει τα ευρωπαϊκά του παιχνίδια. Ο ΠΑΟΚ έχει ανάγκη από μια υπέρβαση. Που θα του γεμίσει τις μπαταρίες για όλη την χρονιά. Που θα γεμίσει με αποθεματικά εμπιστοσύνης άπαντες από νωρίς. Που θα σηματοδοτήσει την αληθινή αντιστροφή της πορείας των πραγμάτων. Που θα ξαναπυρώσει το καμίνι της Τούμπας. Που θα ξαναγεμίσει προσδοκία κι ελπίδα όλους. Έχει υποχρέωση ο ΠΑΟΚ να κυνηγήσει “τα αστέρια”. Έτσι θα αναβαπτιστεί όλο το εγχείρημα.

Ο Μίχελ με τον Ίβιτς έχουν τη δυνατότητα να “κλείσουν” τις μεταγραφές με μια – δυο προσωπικότητες μεγαλύτερου βεληνεκούς, σε θέσεις – κλειδιά που δεν έγινε κίνηση όπως ο τερματοφύλακας, τα στόπερ κι ο αμυντικός χαφ. Τρεις θέσεις του άξονα – θεμέλιο για την δημιουργία ομάδας υψηλών απαιτήσεων. Να επιχειρήσουν να φέρουν ξεχωριστής βαρύτητας άτομα, που θα προσδώσουν στo σύνολο που θα ενταχθούν εκείνα που λείπουν για να στηθεί ο ΠΑΟΚ στον τρίτο προκριματικό απέναντι σε όποιον του φέρει η κληρωτίδα, με αυτοπεποίθηση.

“Καλύτερη ομάδα” είναι βατό να γίνει ο ΠΑΟΚ φέτος. Χρειάζεται όμως και “αφήγημα” και “όραμα” πως θα πάει εμπρός, πως θα σηκωθεί και θα πετάξει ψηλότερα.

Γι αυτό το κυνήγι, λείπει ο βαρύς οπλισμός. Αυτή είναι μια επένδυση που δεν επηρεάζεται από τους Γκιρτζίκηδες. Είναι μια θωράκιση που οφείλει να αποκτήσει ο ΠΑΟΚ για να ορμήσει στο κυνήγι των αστεριών ανταγωνιστικός και ποιοτικός, έστω κι ως αουτσάιντερ.

Είναι γνωστό άλλωστε πως κυνηγώντας τ' αστέρια, είναι απίθανο να βρεθεί κανείς με τα χέρια μεσ' τις λάσπες. Το χειρότερο που μπορεί να του συμβεί είναι να βρεθεί ευκολότερα στους ομίλους του Europa...