Ούτε ο Καλτσάς «κάνει»;

Αποκτήθηκε το καλοκαίρι του 2015 ως ο καλύτερος Έλληνας του περυσινού πρωταθλήματος. Αγωνιζόμενος σε μία ομάδα των «κυβικών» της Βέροιας σκόραρε 12 γκολ, κράτησε τον σύλλογο στην κατηγορία και εξαργύρωσε την εξαιρετική αυτή χρονιά με την μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό. Ένας από τους λίγους γηγενείς ποδοσφαιριστές που έκαναν διαφορά στις ομάδες της Σούπερ Λιγκ έβαζε τα πράσινα και έναν χρόνο αργότερα βλέπει την πόρτα της εξόδου και το πιθανότερο σενάριο είναι να μείνει ελεύθερος, καθώς δεν επιθυμεί να παραχωρηθεί δανεικός λες και είναι κανένα παιδάκι 18 χρονών που πρέπει να πάρει ματς για να «ψηθεί» και να επιστρέψει καλύτερος.

Ο Νίκος Καλτσάς, περί ου ο λόγος, μετά την πώληση του Καρέλη(πόσο δικαιωμένος μπορεί να νιώθει ο Στραματσόνι για το «έχει πιάσει ταβάνι» που είπε στην διοίκηση τον Ιανουάριο όταν ο Έλληνας στράικερ παστέλωσε 11 γκολ σε τέσσερις μήνες στο Βέλγιο)ήταν ο επόμενος Έλληνας που θα μπορούσε να πάρει φανέλα βασικού και να καθιερωθεί σε μία ομάδα που κυνηγάει τους «ντόπιους» με το... τουφέκι! Να καθιερωθεί σε ένα σύνολο που έπαιρνε γκολ μόνο από τους σέντερ φορ του(Μπεργκ, Καρέλης, Λέτο) και στο οποίο κατάφερε να προσφέρει πέντε τέρματα στον ελάχιστο χρόνο συμμετοχής που πήρε.

Ο Καλτσάς ξεκίνησε βασικός σε 10 παιχνίδια πρωταθλήματος και σε άλλα 10 μπήκε ως αλλαγή! Ο Ιταλός τεχνικός, για να τα λέμε όλα, ήταν αυτός που του έδωσε ευκαιρίες σε αντίθεση με τον Γιάννη Αναστασίου, με τον βραχύσωμο μεσοεπιθετικό να σκοράρει 4 γκολ στα ματς που ξεκίνησε και 1 ως αλλαγή. Από ένα διάστημα και μετά, όμως, ο Καλτσάς... εξαφανίστηκε ακόμη και από τις αποστολές και όσοι πήραν χρόνο συμμετοχής(Βλαχοδήμος, Εβανζελίστα, Μπουμάλ, Μαμούτε) σίγουρα δεν δικαίωσαν τον 40χρονο κόουτς. Κατά γενική ομολογία ήταν ένας από τους λίγους που κατάφεραν να διασωθούν από το φετινό «ναυάγιο» και έχει κάθε δικαίωμα να νιώθει αδικημένος.

Ο Παναθηναϊκός στην οικονομική κατάσταση που βρίσκεται(δεν έχει την δυνατότητα να τα «σκάσει» και να ανεβάσει κατακόρυφα την ποιότητά του ρόστερ του) δεν έχει την πολυτέλεια να «πετάει» έναν από τους λίγους αξιόλογους γηγηνείς που διαθέτει στο έμψυχο δυναμικό του και μάλιστα χωρίς να έχει επιχειρήσει να τον αξιοποιήσει. Το έκανε με τον Ρισβάνη και βλέπουμε όλοι τα αποτελέσματα, το έκανε με τον Νίνη που τον αποθεώνουν στο Βέλγιο και είναι έτοιμος να το κάνει και με τον Καλτσά, όπου σε ένα-δύο χρόνια θα τον βλέπει μα φανέλα ανταγωνιστικής ομάδας και θα... χτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο!

Στο απλωμένο στην μεσαία γραμμή 4-1-3-2 που έχει στο μυαλό του ο «Στράμα», ο 26χρονος άσος θα ήταν μία καλή λύση για το δεξί άκρο του κέντρου ακόμη και για την μία από τις δύο θέσεις στην επίθεση. Είναι απολύτως κατανοητό το γεγονός πως ο Ιταλός χει άλλο πράγμα στο μυαλό για την βασική επιλογή. Όμως το να μην υπολογίζει ούτε για αναπληρωματικό τον Καλτσά δεν έχει καμία λογική και εδώ έρχεται αυτό που έχουμε αναφέρει αρκετές φορές κατά το παρελθόν:

Ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να έχει μία συγκεκριμένη φιλοσοφία(με τον ερχομό του Ζιλμπέρτο αργά ή γρήγορα θα την αποκτήσει), μία συγκεκριμένη ροή επιλογών πάνω στο ποδοσφαιρικό κομμάτι ως σύλλογος, όπου κανένας προπονητής δεν θα είναι σε θέση να παίρνει αποφάσεις και να «ακυρώνει» ότι υπάρχει, έχοντας εν λευκώ την διαχείριση του ποδοσφαιρικού τμήματος. Μία διαχείριση από τον Νοέμβριο και έπειτα, η οποία συνεχώς δημιουργεί καταστάσεις για «μεταγραφές»...