Ίδιος άνθρωπος, άλλη... ομάδα

Σαράντα εκατ ευρώ. Ποσό που ακόμη και στην ανάγνωση... προκαλεί ιλίγγους. Τον διεκδικεί αυτές τις ημέρες η Γιουνάιτεντ κατόπιν σχετικής επιθυμίας του Special One. Είναι στο «κόλπο» και η Τσέλσι η οποία μάλιστα άνοιξε τον χορό των επίσημων προτάσεων για χάρη του πριν από μερικές εβδομάδες. Μεγαλεία που δεν έχουν προηγούμενο στα μέρη μας. Και που μεταξύ μας δεν περιμέναμε ότι θα τα γνωρίσουμε και ποτέ.

Ο Κώστας Μανωλάς όμως όχι μόνο ξεπέρασε την προσδοκία, αλλά και παρέα με τον Σωκράτη Παπασταθόπουλο έχουν πάρει από το «χέρι» τον Έλληνα ποδοσφαιριστή και τον ανεβάζουν σε ένα άλλο, άγνωστο για εμάς επίπεδο. Ο άσος της Ρόμα βασικός μεταγραφικός στόχος της ελίτ στην Πρέμιερ Λιγκ. Και ο «Πάπα» από επόμενος ηγέτης της Ντόρτμουντ, ως υποψήφιος για την γραμμή άμυνας της φιναλίστ του Τσάμπιονς Λιγκ, Ατλέτικο Μαδρίτης. Ταυτόχρονα.

Να καμαρώνεις για την πρόοδο τους. Και να απορείς με τις ομάδες μας, που έχουν στα ρόστερ τους έναν σωρό από αδιάφορους «ξένους» κεντρικούς αμυντικούς, αμφιβόλου ποιότητας. Όταν η Ελλάδα έχει εδώ και μια 15ετία δική της «σχολή» σε αυτή τη θέση. Έχουμε γεμίσει από... αδιάφορους. Όταν η «αλήθεια» είναι μπροστά στα μάτια μας.

Αυτές τις ημέρες ο Μανωλάς είναι στην Ελλάδα. Ετοιμάζεται για... διπλή γιορτή μάλιστα το επόμενο Σάββατο στο νησί του, τη Νάξο καθώς έχει γάμο αλλά και τα βαφτίσια της κόρης. Μέχρι τότε; Φυσικά στην Αθήνα. Όχι όμως «αόρατος» με... σταριλίκι και «λεζάντα». Όχι πίσω από «φιμέ τζάμια» και χλιδή που δικαιολογεί πλέον το «κασέ» του. Πήγε στο ΣΕΦ για τον τρίτο τελικό του μπάσκετ και χειροκρότησε από τη καρδιά του, το κρεσέντο του Σπανούλη.

Παραχώρησε και μια ιδιαίτερη συνέντευξη στην εφημερίδα Livesport, όπου κάθε άλλο παρά «ανήσυχος» έδειξε για την επόμενη μέρα της καριέρας του. Έχει ακριβώς την ίδια συμπεριφορά. Όπως και τότε. Προ διετίας όταν βούιζε η «πιάτσα» ότι έρχεται για εκείνον πολύ μεγάλη πρόταση από το εξωτερικό. Τότε που πήγε στη Ρόμα και μέσα από 90 ματς σχεδόν τριπλασίασε την τιμή του στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο.Τι έλεγε στις οφ δι ρέκορντ κουβέντες της εποχής; Ότι βρίσκεται ήδη σε μια μεγάλη ομάδα. Ότι έχει συμβόλαιο. Και ότι καθόλου δεν τον ενοχλεί να παραμείνει στους Ερυθρόλευκους.

Τι είπε ο Κώστας Μανωλάς σε αυτή τη συνέντευξη, δύο χρόνια μετά; Τα ίδια και καλύτερα. Διότι σήμερα δεν έχει «ανάγκη» κανέναν.Ο παρανομαστής λοιπόν θα μπορούσε να είναι διαφορετικός. Παρά ταύτα, έδειξε πως αναγνωρίζει. Πως νοιώθει υποχρέωση σε όσα συνέβησαν σε φόντο Ερυθρόλευκο. Υποστήριξε πως έφτασε σε αυτό το σημείο χάρη στον Ολυμπιακό. Ότι... χρωστάει προσωπικά στον Βαγγέλη Μαρινάκη που τον στήριξε όταν οι άλλοι δεν τον πίστευαν. Και βέβαια ότι εάν και εφόσον θα γύριζε στην Ελλάδα για να ξαναπαίξει ποδόσφαιρο, μόνο για τους πρωταθλητές.

Αν δεν ήταν ο Βαγγέλης Μαρινάκης είναι άγνωστο που θα βρίσκονταν σήμερα και αυτός ο Κώστας (όπως και ο Φορτούνης, αλλά και ο Μήτρογλου για τον οποίο οι Πειραιώτες πλήρωσαν 4 εκατ ευρώ για ετήσιο δανεισμό από τη Φούλαμ). Και δεν μιλάμε μόνο για την μετακόμιση του από την ΑΕΚ στο μεγάλο λιμάνι. Ακόμη και στον τρόπο που παραχωρήθηκε στη Ρόμα. Διέρρευσε η σχετική συμφωνία. Ο Ολυμπιακός ουσιαστικά «ρίσκαρε» έξι-επτά εκατ ευρώ, για να τον παραχωρήσει. Όχι από ανάγκη, αλλά γιατί ήθελε να τον δει όσο πιο ψηλά γίνεται. Γιατί ο διεθνής αμυντικός ήταν πάντα για τους Πειραιώτες μια «ιδιαίτερη περίπτωση». Χωρίς ταβάνι. Κρίση από αποδείχθηκε σωστή.

Ανιψιός του Στέλιου Μανωλά-που το ρεπορτάζ τότε τον ήθελε να παίζει τον ρόλο του, ώστε ο Κώστας να μετακομίσει στο μεγάλο λιμάνι-. Παιδί της ΑΕΚ που προφανώς μεγάλωσε με συγκεκριμένες παραστάσεις λόγω της εμβληματικής παρουσίας του θείου. Ήταν κιτρινόμαυρος όπως όλη η οικογένεια του. Πλέον είναι Ολυμπιακός. Άλλαξε ομάδα. Ούτε ο πρώτος, αλλά ούτε και ο τελευταίας επαγγελματίας αθλητής που του «συμβαίνει».

Δεν άλλαξε όμως χαρακτήρα. Ένας άνθρωπος που ξεχειλίζει από ειλικρίνεια. Ντόμπρος. Ούτε «δημόσιες σχέσεις». Ούτε... υπερκομματικός τώρα που πλέον βρίσκεται σε μια «κατηγορία» που τα ελληνικά κλαμπ δεν μπορούν να αγοράσουν ούτε τη «φωτογραφία» του. Έτσι ήταν. Έτσι παραμένει. Και αυτό ίσως να δικαιολογεί σε μεγάλο βαθμό και αυτή την σχεδόν απίστευτη αγωνιστική του πρόοδο.