Μία ακόμη προσωπική ήττα του Πέρεθ...

Μία ακόμη προσωπική ήττα του Πέρεθ...

bet365

Ο Μιχάλης Τσόχος γράφει για τον πρόεδρο της Ρεάλ και κάνει την εκτίμηση ότι αν υπάρχει ποδοσφαιρική δικαιοσύνη, θα το σηκώσει η Ατλέτικο...

Ας ξεκινήσω με τις απαραίτητες διευκρινήσεις. Δεν έχω τίποτα με την Ρεάλ, δεν με ενοχλεί καθόλου ως club να σηκώσει την 11η μεγάλη κούπα της, ούτε φυσικά θα το θεωρήσω άδικο. Δεν είμαι ασφαλώς φίλος της, όπως δεν είμαι και της Ατλέτικο ή της Μπάρτσα (Αθλέτικ Μπιλμπάο ρε και τα μυαλά στα κάγκελα...), αλλά αυτό δεν με εμποδίζει να έχω άποψη για το “αυτό είναι το σωστό...” που λένε και οι οπαδοί στα συνθήματα.

Το σωστό λοιπόν από όποια οπτική γωνία και να το δω είναι η Ατλέτικο να σηκώσει το Κύπελλο αυτό. Οχι γιατί είναι ο μικρός εναντίον του μεγάλου και πάντα στους περισσότερους μας αρέσει να είμαστε με τον μικρό (εκτός αν ο μεγάλος είναι η δική μας ομάδα), ούτε καν γιατί είναι σύγκρουση εναντίον δύο κόσμων και ας μιλάμε για συμπολίτισσες. Αυτό είναι το σωστό κατά την άποψή μου για όλη αυτή την διαδρομή που έχουν κάνει τα τελευταία χρόνια αυτές οι δύο ομάδες. Για όλες τις ποδοσφαιρικές αποφάσεις που έχουν πάρει.

Ο μόνος λόγος (και αυτό αποτελεί την εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα) για να θες να το πάρει η Ρεάλ αν δεν είσαι Ρεάλ, είναι αυτή η τεράστια ποδοσφαιρική προσωπικότητα ο Ζινεντίν Ζιντάν. Για αυτόν θα το χαρώ πολύ αν θα τα καταφέρει, για την Ρεάλ όχι. Για την Ρεάλ που ο Φλορεντίνο Πέρεθ τέτοια εποχή πέρυσι έδιωχνε τον Αντσελότι επειδή δεν πήρε τίτλο για να πάρει τον Μπενίτεθ όχι δεν θα χαρώ... Ακόμη και τώρα την ύστατη στιγμή τα δημοσιεύματα θέλουν τον Πέρεθ έτοιμο να διώξει τον Ζιντάν αν δεν το σηκώσει για να προσλάβει τον Εμερι. Ντροπή...

Αυτός ο τελικός θα ήταν πολύ ωραία εξέλιξη στα μάτια μου, εκτός από ένας θρίαμβος της Ατλέτικο, του Τσόλο Σιμεόνε και όλης αυτής της προσπάθειας που έχει κάνει εκεί τα τελευταία χρόνια, να αποτελέσει και μία τεράστια προσωπική ήττα του Φλορεντίνο Πέρεθ. Του ανθρώπου που κατάργησε την ποδοσφαιρική λογική και που μετέτρεψε την Ρεάλ σε μία ομάδα που δεν δομείται από τους κανόνες της ποδοσφαιρικής λογικής, αλλά από τους κανόνες του μάρκετινγκ και του καπρίτσιου ενός ανθρώπου. Του ίδιου ανθρώπου που φόρτωσε στον Αντσελότι, τον Χάμες Ροντρίγκες και του αφαίρεσε τον Ντι Μαρία με το έτσι θέλω και με γνώμονα ότι τότε ο Χάμες πουλούσε, του ίδιου ανθρώπου που του χρέωσε την αποτυχία να πάρει κάποιον τίτλο πέρυσι και τον αντικατέστησε με τον Ράφα Μπενίτεθ. Του ίδιου ανθρώπου που δεν ανέλαβε το κόστος αυτής της επιλογής και εν τέλει μέσα σε ελάχιστους μήνες αντικατέστησε τον Μπενίτεθ με τον Ζιντάν. Και που τώρα είναι έτοιμος να χρεώσει στον Ζιζού, τυχόν ήττα στον τελικό και να τον αλλάξει με τον Εμερι...

Η Ρεάλ είναι το μεγαλύτερο σε μέγεθος club παγκοσμίως κατά την άποψη μου. Θα παραμείνει τέτοιο είτε σηκώσει και αυτή την κούπα, είτε όχι. Η Ατλέτικο έχει ήδη αλλάξει μέγεθος χάρη στον Σιμεόνε. Αυτή η αλλαγή είναι δεδομένη ακόμη κι' αν δεν σηκώσει την κούπα του Τσάμπιονς Λιγκ, όπως επίσης είναι δεδομένο ότι αυτή η αλλαγή δεν την έκανε μέγεθος Ρεάλ και δεν θα την κάνει και ποτέ. Το ότι η Ατλέτικο κόπιασε πολύ περισσότερο για να φτάσει ως το Μιλάνο (αποκλείοντας στη σειρά τα δύο μεγάλα φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου, την Μπάρτσα και την Μπάγερν) είναι επίσης μία πραγματικότητα, αλλά όλα αυτά θα ήταν προς συζήτηση για το αν είναι σωστό να το πάρει η Ατλέτικο, αν απέναντί της δεν ήταν όχι η Ρεάλ, αλλά η Ρεάλ του Φλορεντίνο Πέρεθ ο οποίος αποφασίζει για όλα και οι αποφάσεις του καταργούν την ποδοσφαιρική λογική... Αν η Ατλέτικο το σηκώσει, πρώτα θα είναι ένας δικός της θρίαμβος και μετά μία μεγάλη προσωπική ήττα του Πέρεθ, ο οποίος θα έχει φτάσει η ώρα να μας αδειάσει την γωνιά από το ποδόσφαιρο και όχι να αντικαταστήσει τον Ζιντάν με τον Εμερι...

Υ.Γ. Μιλώντας για προσωπικές ήττες, είναι η στιγμή για να αναφερθώ και σε μία τέτοια δικιά μου. Mία ακόμη προσωπική ήττα, η οποία και με δική μου ευθύνη συνέβη τις δύο τελευταίες ημέρες και την οποία ασφαλώς θα κουβαλώ... Μεγαλύτερη σημασία όμως από αυτό, αλλά και από το γεγονός ότι για αυτήν γράφω μόνο σε ένα υστερόγραφο, έχει ότι αυτή είναι μία ακόμη ήττα της δημοσιογραφίας. Μία ακόμη φορά που το... σύστημα με τις γνωστές πλέον σε όλους μεθόδους του, είδε να περνά το δικό του, ακριβώς γιατί έτσι τους έμαθε πρώτα η ελληνική κοινωνία (όλοι εμείς δηλαδή) και μετά το ελληνικό κράτος, το οποίο δεν προστατεύει ούτε τους δημοσιογράφους, ούτε αυτούς που επιχειρούν στα media και δεν σκοπεύουν να κυκλοφορούν με μπράβους. Η μόνη, μικρή διαφωνία μου με τον Αρη, είναι ότι κατά την άποψη μου, ζούμε στην εποχή που μία πράξη ακεραιότητας και αξιοπρέπειας, όπως αυτή της παραίτησής του, τελικά εξυπηρετεί αυτούς που την επιδίωκαν χρόνια τώρα...

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Μιχάλης Τσόχος
Μιχάλης Τσόχος

Ο Μιχάλης Τσόχος γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε πιστεύοντας ότι θα γίνει ψυχολόγος. Τελικά η ψυχολογία… γλίτωσε, όχι όμως και η δημοσιογραφία με την οποία ασχολείται επαγγελματικά για 25 χρόνια. Ξεκίνησε από τις εφημερίδες, τις οποίες θεωρεί ακόμη και σήμερα το μοναδικό πραγματικό σχολείο της δημοσιογραφίας και το ραδιόφωνο, το οποίο παραμένει η μεγάλη αγάπη του. Εργάστηκε στο «ΦΩΣ», στο «Βήμα», ενώ υπήρξε αρχισυντάκτης του Sportime και διευθυντής της SportDay. Η πρώτη του δουλειά ήταν ο Bwin ΣΠΟΡ FM, ενώ στο διαδίκτυο παραμένει πιστός στο gazzetta για πάνω από μία δεκαετία. Πέραν όλων των άλλων, τον… αντέχει και η τηλεόραση για πάνω από 10 χρόνια (Cosmote TV) και ο ίδιος αντέχει την ίδια γυναίκα που παντρεύτηκε πριν από 20 χρόνια (ήρωας είμαι!!!). Όλα τα παραπάνω τα… αντέχουν υπομονετικά οι δύο κόρες του.