Ευχαριστώ για όσα μου ‘χεις χαρίσει!

Τι να γράψει κανείς γι’ αυτά τα παιδιά, για την κατάθεση ψυχής που κάνουν σε κάθε ματς, για τη μαγκιά και τα… άντερά τους; Τίποτα περισσότερο από ένα ειλικρινές, ουσιαστικό και γνήσιο: ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ…

Είναι ότι πιο κοντινό σε ότι αφορά τη δύναμη της ψυχής τους, τη μαγκιά και την τρέλα στην ΑΕΚ των ονείρων μας και ας μην έχει σχέση αυτό στο κομμάτι που αφορά το επίπεδο ποιότητας του ρόστερ. Ότι στερήθηκε από αυτό η Ένωση, το βρήκε στο πάθος, τη λύσσα και την ακαταμάχητη επιθυμία των ποδοσφαιριστών να μην απογοητεύσουν!

Στο πρόσωπο όλων των ποδοσφαιριστών της τωρινής ΑΕΚ, των παιδιών της Β΄ κατηγορίας που έλεγαν ΟΛΟΙ, αποδίδεται αυτό που απαιτεί - αξιώνει κάθε οπαδός ομάδας σε όλη την γη από τους παίκτες που φοράνε την φανέλα του αγαπημένου τους συλλόγου: «να δίνεται το 100% των δυνατοτήτων σας για το έμβλημα, για την ιστορία της, για τον κόσμο»!

Αυτό ακριβώς κάνουν αυτά τα παιδιά για τα οποία έχουμε πει ΟΛΟΙ το κοντό μας και το μακρύ μας. Την αμπελοφιλοσοφία μας, την ποδοσφαιρική μας ανάλυση και αν «κάνουν» για την ΑΕΚ μας…

Η μεγαλύτερή τους αρετή είναι η ταπεινοφροσύνη που τους διέπει και το μεγαλείο της ψυχής τους. Με μία λέξη αυτά τα παιδιά είναι: ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ! Γι’ αυτό και εγώ δεν μπορώ παρά να πω: Σας ευχαριστώ, για όσα μας έχετε χαρίσει! Είναι λίγο να αποδώσει το μεγαλείο της δικής σας ψυχή, αλλά είναι αληθινό και μέσα απ’ την καρδιά όλων…

Τούτο το άρθρο μοιάζει με ένα απολογιστικό της χρονιάς, σα να τελείωσε και να μην έχουμε άλλο ματς. Για μένα έτσι είναι… Ανεξάρτητα από το τι θα κάνουμε με τον ΠΑΟΚ που δείχνει εξαιρετικός υπό τον Βλάνταν Ίβιτς (και χαίρομαι γιατί είναι εκπληκτικός άνθρωπος ο συγκεκριμένος), το ευχαριστώ δεν αλλάζει ούτε φυσικά το μέγεθος του απόλυτα επιτυχημένου come back της ΑΕΚ όπως το έφτιαξαν οι ποδοσφαιριστές της.

Σκεφτείτε μόνο πως αυτά τα παιδιά που κατέκτησαν το κύπελλο για πλάκα, έφτασαν να κερδίσουν ΟΛΑ τα ντέρμπι στο ΟΑΚΑ και να επιστρέφουν από… σφαλιάρες τύπου 3-0 στην Λεωφόρο, να πρωταγωνιστούν και στα πλέι οφ ενώ υποχρεώθηκαν να δουλέψουν με τέσσερις διαφορετικούς προπονητές και όμως κατάφεραν να ανταπεξέλθουν!

Στο ματς με τον Παναθηναϊκό ήταν (ξανά) ορατό δια γυμνού οφθαλμού πως οι παίκτες έπαιζαν έχοντας σύμμαχο μόνο τα ψυχικά αποθέματά τους, τη θέληση για κατάκτηση της νίκης και την επιθυμία να φτιάξουν άλλη μία φορά τον κόσμο τους, να τον κάνουν υπερήφανο όπως τον γνώρισαν ότι είναι!

Τα κατάφεραν και τελικά πιο εύκολα απ’ ότι θα περίμενε κανείς μετά την κακή ήττα στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Γιατί είναι η πιο αντρική ομάδα της ΑΕΚ έπειτα από πολλά, πολλά χρόνια! Με άντερα και κάτι άλλο που δεν μου επιτρέπεται να γράψω.

Γι’ αυτό και τα ονόματά τους θα τοποθετηθούν ιστορικά (σε επίπεδο μαγκιάς) δίπλα σε εκείνα (αλλά μετά σίγουρα) της πρωταθληματικής ΑΕΚ του 1989. Τόσο μάγκες, τόσο άνδρες, τόσο ΑΕΚ που δεν χορταίνεις να την βλέπεις.

Κανείς δεν περίμενε η ΑΕΚ να κερδίσει εύκολα τον Παναθηναϊκό με 3-1 και ο κόσμος να φεύγει από το γήπεδο χαρούμενος και τσαντισμένος γιατί χάθηκε η ευκαιρία να φτάσει το σκορ στο 5 και ακόμη στο 6-1. Θα γινόταν αν δεν υπήρχε η κόπωση… Αυτό πέτυχαν, να γκρινιάζει ο κόσμος επειδή δεν έριξαν τάλιρο στον Παναθηναϊκό. Απίθανο!

Δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑΣ λόγος να προχωρήσουμε σε ανάλυση του ματς με τον Παναθηναϊκό. Η ψυχή, το πάθος και η τρέλα… μίλησαν, η ΑΕΚ έκανε μία ακόμη νίκη σε μεγάλο ματς (η συνήθεια που έγινε λατρεία) και έχει πλέον στα… πόδια της τη δυνατότητα να διεκδικήσει το σεντόνι με την επιστροφή της στην Σούπερ Λίγκα!

Μάγκες δεν ήρθαμε, εδώ ήμασταν 92 χρόνια και τα καλύτερα έρχονται…

Υγ: Την Κυριακή στο ματς με τον ΠΑΟΚ είναι η απόλυτη ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ του οπαδού – φίλαθλου της ΑΕΚ να έρθει στο γήπεδο, να σηκωθεί από το κάθισμά του και να χειροκροτήσει αυτά τα παιδιά επί 90 λεπτά. Να αποδώσει έναν ελάχιστο φόρο τιμής και αναγνώρισης για όσα (κι ας τα θεωρούν κάποιοι λίγα) μας χάρισαν μέσα από τη ψυχή τους αυτά τα παιδιά. Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα με τον ΠΑΟΚ. Τελευταίο ματς μπροστά στο κοινό τους και μια ευκαιρία για ένα πάρτι που θα αποτελεί την αρχή της επόμενης σεζόν για το πρωτάθλημα και το στόχο της κατάκτησής του… Δεν υπάρχει δικαιολογία για να μη βγει κάποιος το δρόμο για το ΟΑΚΑ. Επαναλαμβάνω το πάρτι πρέπει να στηθεί για χάρη τους και ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ από το αποτέλεσμα, την εικόνα τους, την απόδοσή τους. Εχουν… πεθάνει (γιατί έτσι ήθελαν οι… σύμμαχοι) και παίζουν σαν άλλοι Ελ Σιντ, απλά φορώντας την αγαπημένη τους κιτρινόμαυρη φανέλα, βγάζουν ότι έχουν από το 5% που τους έχει απομείνει και όμως κερδίζουν, για την ΑΕΚ, για το έμβλημα, για την ιστορία και για σας, κυρίως για εσάς που το δικαιούστε. Τους αξίζει τουλάχιστον ένα ευχαριστώ…

Υγ2: Δεν θέλω να ξεχωρίσω πρόσωπα από το ματς με τον Παναθηναϊκό αλλά το κάνω σε κάθε ματς και θα είναι σα να αδικώ κάποιους. ΟΛΟΙ αξίζουν συγχαρητήρια γιατί έδωσαν ότι είχαν, αλλά ξεχώρισαν Μπαρμπόσα (τον οποίο αν είχαμε στον τελικό θα είχαμε κερδίσει με 4-1), Μάνταλος, Γιόχανσον, Σιμόες, Ντίντακ, Γκάλο, Κολοβέτσιος-Λαμπρόπουλος και Τζιμπούρ (τρελή λύσσα). Ένα μπράβο και στον Ανέστη για το τετ α τετ με τον Λουντ και το γεγονός πως με τα πόδια έχει δείξει πρόοδο…

Υγ3: Με ρωτάτε για Μπακασέτα, για Βέλλιο (από το πρώτο δεκαήμερο Μαρτίου σας έγραψα ότι η ΑΕΚ θα ασχοληθεί γερά και ότι τον θέλει από το περασμένο καλοκαίρι αλλά προτίμησε ο Μελισσανίδης τον Τζιμπούρ) και για πολλά άλλα μεταγραφικά ζητήματα. Δεν άλλαξε κάτι στις ανάγκες για μένα, δεν άλλαξε να ισχύει ότι ΚΑΚΩΣ δεν έχουν ήδη βρει προπονητή, όμως δεν θα ασχοληθούμε εδώ σήμερα με τίποτα από αυτά. Θα ήταν ασέβεια στα παιδιά που υπάρχουν τώρα και μας έφεραν το πιο πλατύ χαμόγελο στα χείλη μας…

Υγ4: Ο Τζιμπούρ τιμωρήθηκε με 3 αγωνιστικές. Εντάξει φίλοι του Παναθηναϊκού, του ΠΑΟΚ, του Ολυμπιακού (κράζατε λες και συμμετέχετε στα πλέι οφ); Αποδόθηκε δικαιοσύνη; Ωραία… Λες και δεν θα γινόταν! Τιμωρία από βίντεο κάτι που έπρεπε να γίνει αντίστοιχα πέρυσι (θυμίζω Περέιρα και Κασάμι μόνο) και φέτος σε πέντε περιπτώσεις και ΔΕΝ έγινε! Δεν πειράζει, πάλι απ’ την ΑΕΚ να αρχίσουμε. Τουλάχιστον να γίνει και με άλλους… Φαντάζομαι θα κληθεί και ο Μπεργκ που χτύπησε εκτός φάσης τον Ντίντακ και δεν είδε ούτε κάρτα ενώ θα έπρεπε να είχε αποβληθεί για την αγκωνιά, να τιμωρηθεί και να μην παίξει ξανά στα πλέι οφ από το ματς της Λεωφόρου (γιατί γκρινιάζουν οι πράσινοι για την κίτρινη που είδε στο ΟΑΚΑ, ξεχνάνε ότι θα έβλεπε κόκκινη και για ηθελημένο χτύπημα εκτός φάσης και θα έτρωγε τουλάχιστον 2 αγωνιστικές). Με την ευκαιρία να σημειώσω πως για μένα δεν υπάρχει κόκκινη στον Βιγιαφάνες, ότι είναι φάουλ (το είδα στις 03.20 το πρωί που γύρισα σπίτι) στο γκολ του Λέτο που σπρώχνει με τα δυο χέρια τον Σιμόες και μοιάζει να είναι πέναλτι η φάση στον Μπεργκ (να πούμε για τη διαιτησία απλά για να μη λέτε ότι δεν ασχολήθηκα σήμερα. Κάκιστος ούτως ή άλλως ο Κουκουλάκης, μας έχει σφάξει εμάς)…!

Υγ5: Όλα τα λεφτά η αλλαγή του Μπακάκη στο ντέρμπι. Σούπερ δίδυμο με τον Γκάλο και τα πήγε εξαιρετικά μόλις ελάχιστα 24ωρα μετά την κακή απόδοσή του στο ματς με τον Παναθηναϊκό κάτι που δείχνει σούπερ αντίδραση ικανότατου ποδοσφαιριστή...