Ο Αριστοτέλης έλεγε ότι ένας άνθρωπος θα μπορέσει να θεωρηθεί ενάρετος μέσα από την πράξη που μαρτυρεί την ηθικότητα του και δεν επιλέγει να είναι ενάρετος για χάρη του εαυτού του μόνο αλλά και για το κοινωνικό σύνολο μέσα στο οποίο είναι και ο ίδιος υποχρεωμένος να ζει. Η ηθική αρετή πρέπει να είναι απαραίτητο γνώρισμα ενός ανδρός.

Μια ποδοσφαιρική ομάδα αποτελεί ένα κοινωνικό σύνολο που αποτελείται από ανθρώπους οι οποίοι θα πρέπει να είναι ποδοσφαιρικά ενάρετοι. Όπως η ομάδα θα πρέπει να φροντίζει για την αρετή των ποδοσφαιριστών της ( κατάλληλες συνθήκες εργασίας), ώστε να μπορέσουν να φτάσουν στην ποδοσφαιρική ευδαιμονία έτσι πρέπει και ο παίκτης να είναι ενάρετος και να ακολουθήσει κάποιους ηθικούς κανόνες.

Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, στο ποδόσφαιρο του μάρκετινγκ, της παγκοσμιοποίησης και του σκληρού επαγγελματισμού δεν υπάρχει πλέον χώρος για ρομαντισμό και αγάπες. Κι εδώ έρχεται η υπόθεση του Τάσου Μπακασέτα να αποδείξει ότι πλέον σε αυτό το επίπεδο δεν χωράνε συναισθηματισμοί.

Τον Τάσο τον γνώρισα λόγω του ρεπορτάζ του Πανιωνίου και από την πρώτη στιγμή μου έκανε την καλύτερη εντύπωση. Σεμνός και ταπεινός πάντα χαμογελαστός έδειχνε να έχει συναίσθηση του μεγέθους της ομάδας που ήρθε. Ο ίδιος ήθελε να αποδείξει πράγματα και ο Ιστορικός τον πίστεψε δίνοντάς του του την ευκαιρία να ξεδιπλώσει το ταλέντο του.

Και την φετινή χρονιά ο «Μπάκα» τους δικαίωσε όλους. Έντεκα γκολ σε 28 συμμετοχές με την ομάδα να μπαίνει πλέι οφ και τον Σκίμπε να του ανοίγει την πόρτα της Εθνικής. Μεταξύ Πανιωνίου και Μπακασέτα είχε αναπτυχθεί μια σχέση αλληλοεκτίμησης με τον Κορίνθιο άσο να δηλώνει ότι αν αποχωρήσει από τη Νέα Σμύρνη θα επιθυμούσε να ικανοποιηθεί και η ομάδα.

Και κάπου εδώ αρχίζει το τέλος του Μπάκα στην Πλατεία και σίγουρα όχι όπως το είχαν φανταστεί. Ο Πανιώνιος αποφάσισε να συζητήσει τις προτάσεις που είχε δεχτεί-του Ολυμπιακού αλλά και της Χέρενφεν-προτάσεις άκρως ικανοποιητικές. Κάπου εκεί όμως ο Μπακασέτας εξέφρασε την επιθυμία ότι στην Ελλάδα θα αγωνιστεί μόνο στην ΑΕΚ αφού εκεί θα έχει περισσότερες ευκαιρίες σε σχέση με τον Ολυμπιακό.

Μέχρι εδώ όλα καλά, αλλά το Σάββατο έγινε η κίνηση που άλλαξε τα πάντα. Θα τον στενοχωρήσω τον Τάσο με αυτό που θα γράψω, επειδή ξέρω ότι διαβάζει το gazzetta.gr, αλλά εκείνη την ημέρα έκανε ένα τεράστιο ατόπημα. Ο ίδιος βρέθηκε στο κότερο του Δημήτρη Μελισσανίδη και υπέγραψε τριετές συμβόλαιο με την ΑΕΚ (εκτός και αν λένε ψέματα τόσο ο Πανιώνιος όσο και η ΑΕΚ) φέρνοντας προ τετελεσμένων γεγονότων τον Πανιώνιο. Και αυτό γιατί η ΑΕΚ όπως έχει δείξει τα τελευταία χρόνια, ειδικά με τους παίκτες του Πανιωνίου, δεν θέλει να δίνει λεφτά στον Ιστορικό.

Κι εδώ μπαίνει το ηθικό κομμάτι και το αν είναι κάποιος ενάρετος. Δικαίωμα του κάθε ποδοσφαιριστή να επιθυμεί να συνεχίσει την καριέρα του σε οποιαδήποτε ομάδα πιστεύει ότι του ταιριάζει, όπως δικαίωμα είναι και της κάθε διοίκησης να πράττει ότι καλύτερο θεωρεί για τον σύλλογο. Αυτό όμως που δεν είναι ηθικά σωστό για μένα είναι να υπογράφεις οκτώ μήνες πριν με έναν σύλλογο χωρίς να ενδιαφερθείς για την ομάδα που σε βοήθησε να αναδειχθείς, χωρίς να καθίσετε στο ίδιο τραπέζι και να βρείτε μια κοινή λύση που θα μπορούσε να ωφελήσει όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές.

Πλέον με την πράξη του αυτή ο Τάσος πολύ απλά διέγραψε μονομιάς 18 υπέροχους μήνες και μπαίνει στην ίδια κατηγορία με άλλους ποδοσφαιριστές που πρόταξαν το προσωπικό τους συμφέρον αδιαφορώντας για όλα τα άλλα. Το τι θα γίνει από εδώ και πέρα κανείς δεν ξέρει, αλλά το σίγουρο είναι ότι το ηθικό δίδαγμα που βγαίνει και από αυτή την ιστορία είναι ότι καλά τα είδωλα αλλά αυτό που μετράει είναι το σήμα στην καρδιά.

Και ο Πανιώνιος είναι πολύ μεγαλύτερος απ΄τα πρόσωπα που κατά καιρούς τον απαρτίζουν και ο Ιστορικός έχει δει μεγάλες μορφές που η προσφορά τους δεν μετριέται ούτε με γκολ ούτε με λεφτά.