Οι δύο καλύτερες 11άδες της σεζόν

Ασφαλώς και παρουσιάζει ενδιαφέρον η πρωτοβουλία της Νόβα να επιλέξει και να βραβεύσει τους καλύτερους του πρωταθλήματος. Άλλωστε, αν δεν το έκανε αυτό το κανάλι που βάζει τα λεφτά στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ποιος θα το έκανε;

Ανέδειξε λοιπόν την καλύτερη 23άδα του φετινού πρωταθλήματος, δηλαδή ουσιαστικά τις δύο καλύτερες ενδεκάδες της σεζόν, συν ένα ακόμη γκολκίπερ. Κι εδώ θα ήθελα να κάνω κάποιες παρατηρήσεις, καταθέτοντας, με την ευκαιρία, τις δικές μου απόψεις. Εντάξει, το ότι αναδείχθηκαν καλύτερος παίκτης ο Φορτούνης και καλύτερος προπονητής ο Μάρκο Σίλβα ήταν από αναμενόμενο ως αυτονόητο.

Από εκεί και πέρα, νομίζω ότι ενώ ακολουθήθηκε μία σωστή διαδικασία, στο τέλος κάπου χάλασε. Τι εννοώ. Επιλέγησαν οι καλύτεροι γκολκίπερ (Ρομπέρτο, Κυριακίδης και τρίτος ο Μπαντής). Οι δύο καλύτεροι στα άκρα της άμυνας (Γκάλο, Ομάρ δεξιά και Μαζουακού, Οικονόμου αριστερά). Οι τέσσερις καλύτεροι στόπερ (Λαζαρίδης, Τζαβέλας, Ζιαμπάρης, Κολοβέτσιος). Οι τέσσερις καλύτεροι αμυντικοί-κεντρικοί χαφ (Γιόχανσον, Μιλιβόγεβιτς, Ζέκα, Σιώπης). Οι δύο καλύτεροι μεσοεπιθετικοί (Φορτούνης, Μπακασέτας). Μέχρι εδώ όλα καλά.

Αλλά στη συνέχεια επιλέγησαν μόνο δύο εξτρέμ (Μπουμάλ, Ροντρίγκες) και τέσσερις σέντερ φορ (Μπεργκ, Βέλλιος, Μανιάς, Μάντζιος). Νομίζω ότι η επιλογή έπρεπε να είναι τέσσερις εξτρέμ (από δύο) και δύο σέντερ φορ. Έτσι ώστε να μιλάμε για δύο κανονικές ενδεκάδες.

Κατά την γνώμη μου οι δύο φορ έπρεπε να είναι ο Μπεργκ κι ο Ιντέγε (που σκόραρε απέναντι σε όλες τις δυνατές ομάδες του πρωταθλήματος-ΠΑΟ, ΑΕΚ,ΠΑΟΚ, Πανιώνιο, Αστέρα) κι οι άλλοι δύο εξτρέμ (πέραν των Μπουμάλ, Ροντρίγκες) να είναι δυο από τους Ντουρμάζ, Βιγιαφάνιες, Μπαρμπόσα, Βάργκας, Μακ.

Επίσης, οι δύο από τους τέσσερις στόπερ, μαζί με Λαζαρίδη, Τζαβέλα, έπρεπε να είναι οι Ντα Κόστα και Βίτορ.

Και στη μεσαία γραμμή δικαιούταν ίσως μία θέση ένας εκ των Κασάμι, Τσουκαλά, Λουσέρο.

Να καταλήξω κάπου: από την καλύτερη 23άδα του πρωταθλήματος, θεωρώ πολύ λίγους πέντε από τον Ολυμπιακό (Ρομπέρτο, Ομάρ, Μαζουακού, Μιλιβόγεβιτς, Φορτούνη). Μιλάμε για την ομάδα που έκανε 28 νίκες στις 30. Κι από τις 28 νίκες, οι 22 ήταν με διαφορά από δύο έως πέντε γκολ. Μιλάμε για εμφατική επικράτηση, τέτοια που δεν έχει ξαναυπάρξει στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Σε μία τέτοια χρονιά λοιπόν θεωρώ ότι οκτώ με εννιά ερυθρόλευκοι έπρεπε να ήταν μέσα στις δύο καλύτερες ενδεκάδες της σεζόν, με βάση πάντα την απόδοσή τους.