Σε ένα ωραίο «κόνσεπτ» που έστησε η ομάδα του, ο Ερνέστο Βαλβέρδε βρέθηκε να κοιτάζει το φακό της κάμερας και να απαντάει σε ρωτήσεις οπαδών. Του έγιναν κάθε είδους. Για την Αθλέτικ, το παρών, το μέλλον της ομάδας και του ίδιου. Ωστόσο, εκείνες που έχουν περισσότερο ενδιαφέρον είναι οι απαντήσεις που έδωσε για την πρώτη στιγμή του στην Ελλάδα για λογαριασμό του Ολυμπιακού και φυσικά για την απώλεια του Γιόχαν Κρόιφ, του οποίου υπήρξε παίκτης, Δεν ξέχασε να αναφερθεί στο φαινόμενο Αρίτς Αντούριθ και στο όνειρο του Europa League...

Ο πρώην προπονητής του Ολυμπιακού μίλησε για την αγαπημένη του ομάδα...
«Η Εσπανιόλ είναι αυτή με την οποία έκανα ντεμπούτο και ο Ολυμπιακός εκείνος με τον οποίο βρέθηκα στο εξωτερικό. Ωστόσο, ναι μπορώ να πω ότι η Αθλέτικ είναι η ομάδα της καριέρας μου και εάν το δεις με βάση τα χρόνια που πέρασα εδώ ως παίκτης και ως προπονητής».

Τον Αρίτς Αντούριθ...
«Δεν είναι ένας, αλλά αρκετοί. Ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Δεν μπορώ όμως να μην ξεχωρίσω τον Αντούριθ, συγκρίνοντας την κατάσταση του σε σχέση με την ηλικία που έχει. Με εντυπωσιάζει ότι καθώς μεγαλώνει, δεν χάνει σε τίποτα από τα προσόντα του».

Τον τελικό του Europa League...
«Το ότι είμαστε στους οκτώ καλύτερους της διοργάνωσης είναι η μοναδική πραγματικότητα. Εχουμε κληρωθεί με τη Σεβίλλη που είναι κάτοχος του τροπαίου και δυνατή ομάδα. Εάν περάσουμε, γιατί όχι να μην φτάσουμε ακόμα και μέχρι το τέλος της διαδρομής».

Το μέλλον του στη Μπιλμπάο...
«Κανείς δεν ξέρει. Θα μου άρεσε να πω για χρόνια, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι θα είμαι εδώ για το επόμενο παιχνίδι».

Τις πρώτες στιγμές του στην Ελλάδα (σ.σ.: η ερώτηση παραδόξως ήταν για το αγαπημένο του ελληνικό φαγητό)...
«Νιώθω πολύ όμορφα πράγματα για την Ελλάδα, τους Ελληνες. Αν και όταν κατέβηκα στο αεροδρόμιο για πρώτη φορά και πήγα στο ξενοδοχείο, σκέφτηκα: “Μα που ήρθα, τι θα κάνω εδώ;” Η αρχή ήταν δύσκολη με νέα ομάδα, μεταφραστές, κόσμο. Καθώς όμως περνάει ο καιρός και δουλεύεις μαζί τους, καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για ωραίο κόσμο. Οι Ελληνες μου έλεγαν συνεχώς ευχαριστώ, αλλά εγώ πάντα απαντούσα ότι τελικά εκείνοι που έδωσαν περισσότερα απ' ότι εγώ σε εκείνους. Εμεινα χρόνια εκεί, έκανα φίλους και πάντα έτρωγα υπέροχα φαγητά».

Για τον Γιόχαν Κρόιφ...
«Υπήρξε ένας προπονητής απαιτητικός, σκληρός, που σε υποχρέωνε, σε πίεζε να τα κάνεις όλα τέλεια. Κάποιες στιγμές στις προπονήσεις δεν μπορούσες να αλλάξεις ούτε πάσα, καθώς σε έλεγχε τόσο εξονυχιστικά. Ωστόσο, ήταν απίστευτη η επιρροή του σε όλους εμάς. Υπήρξε αυτός που άλλαξε ριζικά τον τρόπο που κατανοούμε όλοι το παιχνίδι και την προπόνηση. Η εποχή που κάθισε στους πάγκους σημάδεψε το πριν και το μετά στο ποδόσφαιρο και όχι μόνο στη Μπαρτσελόνα. Ολες οι ομάδες κάποια στιγμή προσπάθησαν να αντιγράψουν τις ιδέες του».