Grexit, ή όχι; Σιγά το δίλημμα…

Ελληνικό ποδόσφαιρο, σεζόν 2015-2016, οδεύουμε προς την ολοκλήρωσή του (θα ‘χουμε και τη… σιχαμένη διαδικασία των πλέι οφ) και τα δεδομένα έχουν ως εξής:

Γνωρίζουμε τον πρωταθλητή, ποιοι υποβιβάζονται, ματαιώθηκε ο θεσμός του Κυπέλλου (ο οποίος ίσως γίνει), έρχεται η… τρόικα του ποδοσφαίρου αποτελούμενη από FIFA, UEFA και EΠΟ η οποία (σ.σ.: «Τρόικα») ενδέχεται έπειτα από τη συνάντηση που θα ‘χει με τον Σταύρο Κοντονή να εισηγηθεί – αποφασίσει τον Ιούνιο όπως λένε τα σχετικά ρεπορτάζ το Grexit!

Aν μη τι άλλο είμαστε –όπως θα ‘λεγε και ο Ντίνος Ηλιόπουλος– μία ωραία ατμόσφαιρα, είμαστε… Για γέλια και για κλάματα όπως και να το δεις, απ’ όπου και αν το ψάξεις το θέμα το ίδιο αποτέλεσμα…

Κι εμείς πρέπει την ίδια ώρα ως σωστοί επαγγελματίες (ανάλογα το ρεπορτάζ της ομάδας που καλύπτουμε) να πιέζουμε και να γράφουμε για τις διοικήσεις του εκάστοτε συλλόγου να… τρέξουν τον αγωνιστικό σχεδιασμό, να πείσουν προπονητές και ποδοσφαιριστές να ‘ρθουν να αγωνιστούν στη Σούπερ Λίγκα και να βοηθήσουν στην εξέλιξή του ελληνικού ποδοσφαίρου επενδύοντας χρήματα και χρόνο!

Να τρέξουν δηλαδή τον αγωνιστικό σχεδιασμό και να σπρώξουν… μαρούλι αλλά ταυτόχρονα να μην γνωρίζουν αν θα έχουν ευρωπαϊκές υποχρεώσεις με ότι αυτό συνεπάγεται. Διότι δύσκολα θα φέρεις ποδοσφαιριστές απλά για να αγωνίζονται στο ελληνικό πρωτάθλημα και ακόμη δυσκολότερα θα πείσεις έναν φιλόδοξο κόουτς να μείνει για να φτιάξει ομάδα για να παίζει με τον Πανθρακικό και την Καλλονή (μεταξύ άλλων).

Κι αυτά όμως που αναφέρω παραπάνω έρχονται σε δεύτερη μοίρα αφού το ερώτημα που τίθεται είναι απλό: τι θα γίνει αν όντως η… τρόικα του ποδοσφαίρου αποφασίσει grexit; Είναι αυτή η λύση; Θα φέρει αποτελέσματα;

Στο ερώτημα πρέπει να ΄χουμε και ξεκάθαρη θέση: προσωπικά λοιπόν θεωρώ πως το μικρότερο κακό θα είναι το grexit. Άλλωστε όλα τα τελευταία χρόνια αυτό που βλέπουμε είναι ένα μόνιμο grexit των ελληνικών ομάδων.

Δεν είναι δα ότι ο πρωταθλητής, ο Ολυμπιακός ντε, θα στερηθεί των ασύγκριτων ευρωπαϊκών προκρίσεών του. Όλοι ξέρουμε την πορεία του και την κατάληξη αυτής με το που αποκλειστεί (όπως πάντα) από τη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ και ας αγωνίζεται εκεί 20 και πλέον χρόνια…

Το ίδιο ισχύει και για τις ομάδες που διεκδικούν και κατακτούν τα εισιτήρια για το Europa οι οποίες στο σύνολό τους και στη συντριπτική πλειοψηφία τους φτάνουν έως τον όμιλο (και όχι πάντα, και όχι όλες) και έπειτα αποχαιρετούν!

Οπότε το συμπέρασμα είναι το απλό: σιγά το πρόβλημα μην είναι ο αποκλεισμός από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις αφού αυτό είναι και το αποτέλεσμα της συμμετοχής των ομάδων μας σε αυτές (σ.σ.: ο αποκλεισμός δηλαδή)…

Προσωπικά αν είναι να συνεχίσουμε να ζούμε το παραμύθι αυτό που βιώνουμε χρόνια στο ελληνικό ποδόσφαιρο με υπαίτιους συγκεκριμένα πρόσωπα και καταστάσεις που όλοι τα ξέρουν πλέον, καλύτερα να ‘ρθει ο ευρωπαϊκός αποκλεισμός μπας κι αλλάξει κάτι, διότι απ’ όσα έχουν γίνει έως τώρα και από όσα ακούω να λέει ο Κοντονής, δεν έχω καμία ελπίδα να αλλάξει κάτι προς το καλύτερο!

Δεν ξέρω πόσο αποφασισμένη είναι η πολιτεία για να υπάρξει το ενδεχόμενο του grexit αλλά θαρρώ δεν έχει να χάσει πολλά. Όχι περισσότερα απ’ όσα χάνει τώρα σε καθημερινή βάση με την κάκιστη διαχείριση των θεμάτων που αφορούν την εγχώρια μπόχα…

Υγ: Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τι θα ζητήσει ο Γκουστάβο Πογιέτ από τον Δημήτρη Μελισσανίδη για να συνεχίσει στην ΑΕΚ. Πάντως απ’ όσο γνωρίζω δεν έχει να κάνει με το να… απαιτήσει μεταγραφές πρωταθλητισμού. Δεν είναι αυτός το αφεντικό! Προφανώς θα ρωτήσει «τι θέλετε από μένα;» και αν ακούσει «την κούπα βέβαια», τότε θα πει από την πλευρά του «οκ, για να το καταφέρω θέλω αυτά…»! Γι’ αυτό και θεωρώ ότι δεν τίθεται θέμα να αξιώσει σούπερ παίκτες, το ζήτημα που υπάρχει είναι τι θέλει ο σύλλογος!