Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ μίλησε στο« Metropolis» για τον Γιόχαν Κρόιφ και τις φιλικές σχέσεις που είχαν αναπτύξει. «Δεθήκαμε με μια φιλία σε τρεις συναντήσεις που κάναμε. Οι δύο ήταν σε επίπεδο ομάδων. Μία με τον Άγιαξ το 1972, μία με την Μπαρτσελόνα το 1975 – 1976 και μία με την Εθνική. Από το πρώτο παιχνίδι κάναμε μια συζήτηση για ουίσκι και τσιγάρο. Η δεύτερη φορά ήταν με την Μπαρτσελόνα στη Βαρκελώνη και εδώ στη Θεσσαλονίκη. Μετά τα παιχνίδια αυτά ακολουθούσαν δεξιώσεις και είχαμε συζητήσεις με τον Κρόιφ. Ήταν ένας εξαιρετικός άνθρωπος. Ήταν μια φυσιογνωμία, όχι μόνο για το ποδόσφαιρο. Στις συζητήσεις έβγαζε χαρακτήρα και δύναμη. Συζητώντας για τα οικονομικά του είχα πει τον μισθό και τα πριμ που παίρναμε και γελούσε. Με κάλεσε να πάω να παίξω μαζί του στην Μπαρτσελόνα».

Για την πρόταση του Κρόιφ στον Κούδα να πάει στην Εσπανιόλ: «Όταν ήμουν ελεύθερος προσπάθησε να με πάει στην Μπαρτσελόνα. Μου είπε ότι θα έπαιρνα πολλά λεφτά αν έπαιρνα μεταγραφή. Στη συνέχεια πρότεινε να πάω στην Εσπανιόλ. Αλλά σταμάτησαν όλα όταν ίσχυσε ότι η μεταγραφή θα ήταν μόνο για εντός Ελλάδας, όχι για εξωτερικό».

Για το γεγονός ότι οι πορείες τους έμοιαζαν αρκετά: «Αυτός ξεκίνησε το 1959 στα τσικό του Άγιαξ και εγώ το 1958. Οι ζωές μας ήταν σαν βίοι παράλληλοι. Εκείνο που θα τον κάνει διαχρονικό είναι ότι έκανε αυτό που πίστευε και αυτό που ήθελα να κάνω και εγώ εδώ πέρα για τον ΠΑΟΚ. Η Μπαρτσελόνα οφείλει στον Κρόιφ την ακαδημία της Μασία».

Για το αν είναι σωστό να γίνεται σύγκριση ανάμεσα στους ποδοσφαιριστές του τότε και του τώρα: «Δεν πρέπει να μπαίνουμε σε αυτές τις συγκρίσεις. Εγώ έπαιξα από τα 17 μέχρι τα 38 μου. Συγκρίνουμε Κρόιφ και Μέσι. Εγώ το πάω πιο παλιά. Δεν μπορεί να γίνει ούτε σύγκριση Πελέ με Μαραντόνα. Ποδοσφαιρικά μπορεί να ήταν ο ένας πιο μπροστά και ο άλλος πιο χαμηλά. Η στάση ζωής ποια ήταν όμως; Για να γίνεις ένα ίνδαλμα πρέπει να έχεις την αποδοχή του κόσμου».

Διαβάστε special αφιερωμα του Gazzetta στον μεγάλο Ολλανδό που θεμελίωσε το σύγχρονο ποδόσφαιρο